Hallo allemaal, Ik wilde graag aan jullie vragen hoe jullie het met je vriend/man besproken hebben dat je een kindje wil. Heeft er iemand ooit gehad dat je vriend wel een kindje wil alleen nog even wil wachten? Ik ben 20 jaar en heb al een half jaar een heel erg sterke kinderwens. Mijn vriend wil alleen nog even wachten... wat vinden jullie ervan? Liefs Daantje8
Hoi Daantje, Ik wilde ook al eerder een kindje alleen was onze situatie nog niet stabiel genoeg. Nu hebben we beide een vaste baan, koophuis kortom we zijn er klaar voor. Wat is jullie situatie? Misschien wil je vriend daarom ook wel wachten of is daar een andere reden voor? 20 is dan ook nog erg jong hoor, geniet lekker van het uitgaan etc. voordat je aan kinderen begint..dat is mijn mening hoor
Hoi Pindakoek, Wij hebben nu 2 jaar een koophuis.. we hebben allebei een baan en we hebben 2 katjes..
Ja sommigen mensen denken ook van je bent nog zo jong, maar ik voel me helemaal niet zo jong.. Ik hou niet van uitgaan en zou heel graag een kindje willen opvoeden
Ik heb al maanden een sterke kinderwens. Waren we er eindelijk "klaar" voor komt er weer gezeik aan waardoor we hebben besloten om toch nog even te wachten. Ach het komt wel geduld. Is alleen wel moeilijk, want het lijkt op het moment wel of iedereen in mijn omgeving zwanger is en soms ben ik wel jaloers dan.
Ohh dat is jammer.. Moeten jullie nu nog lang wachten? Geduld is inderdaad moeilijk en ik zie ook overal zwangere vrouwen en mensen met kinderen! Dat is zo leuk om te zien.... alleen dan wil je het zelf alleen maar nog erger!
Wij hadden het al heel lang over kinderen en wisten allebei dat we kinderen wilden, maar ook dat we het allemaal niet wilden overhaasten. We zijn nu beiden 27, bijna 7 jaar een relatie, een koophuis, allebei al een jaar of 5 fulltime gewerkt, geld op de spaarrekening, lekker veel op reis geweest, uitgegaan enz enz... We zijn stilletjesaan naar de 100 procent "ja ik wil ervoor gaan" gegroeid en dat ging bij de 1 wat sneller dan bij de ander, maar op een bepaald moment had vriendlief ook het gevoel van JA nu mag het wel komen... Ik denk dat je het niet moet overhaasten. Vroeger riep ik altijd dat ik op m'n 25e moeder wilde zijn. Toch is dat steeds opgeschoven omdat ik nog van het leven wilde 'genieten' en lekker op reis gaan, uitstapjes maken, uitslapen enz... Je moet er vooral met z'n 2en goed over praten.
Hoi Daantje, mijn man begon er eerder over als mij. Ik wilde wel heel graag maar iets hield me tegen, wat weet ik niet. Maar nu sta ik er helemaal achter en gaan we ervoor. En wat betreft je leeftijd.. Als jij denkt dat je er klaar voor bent, kun je het vast! Maak je niet druk door opmerkingen van anderen..
Dank je wel Ukkepukkie! Dat helpt! Succes met zwanger proberen te worden! Hoop dat t snel raak is.. Ik hoop ook dat ik dat snel kan zeggen: ''We gaan ervoor!''
hee daantje Mijn vriend was 24 en ikzelf was ook 20 toen ik stopte met de pil en net 21 toen onze dochter geboren werdt! leeftijd maakt geen F*ck uit als jullie er maar ECHT achter staan!!! Want het is natuurlijk niet niks.... Toen ik een jaar of 16 was vertelde ik mijn ouders al dat ze jong opa en oma zou gaan worden! Een vriendin van mij is nu bijna 28 en wil nog 'steeds' geen kinderen, ze hebben al een aantal jaar een koophuis genoeg geld achter de hand, maar ze vind het vrij zijn nog zo fijn, en uit te slapen in het weekend..... PERSOONLIJK!!!!! vind IK 29 a 30 jaar al aan de lat om aan kinderen te beginnen als de situatie goed is! maar dat is mijn mening natuurlijk! (ook al zal ik hier veel commentaar op krijgen hoogstwaarschijnlijk) gr Angelique
Wat super dat het jullie zo snel gelukt is! Wat zei je moeder er eigelijk van? Die vind dat ik namelijk ook nog jong ben..
Hoi Daantje, Ik wou ook eerder dan mijn vriend. Er was praktisch gezien niets wat ons tegen hield (baan, koop woning, stabiele relatie, etc.). Maar toch voelde hij zich er nog niet klaar voor. Dat heeft bij mij voor heel wat tranen en frustraties gezorgd. Af gelopen zomer een goed en duidelijk gesprek gehad en hij gaf aan zomer 2010 te willen beginnen. Ik heb me daarbij neer gelegd en ben er verder niet meer over begonnen. In november kwam hij er in eens zelf mee dat hij graag in januari 2010 wilde beginnen. Inmiddels zit ik in ronde 2. Zo zie je maar weer dat een man soms even tijd nodig heeft om er aan te wennen. Ben wel blij dat we er nu beide 100 % achter staan, anders was het wat mij betreft niet door gegaan. Mijn tips voor jou: - praat er een keer rustig en duidelijk over. - vertel hem waarom je het zo graag wilt, wat de mooie dingen zijn/ voordelen zijn die je ziet, wanneer je het graag wilt en ook waarom het wel kan. - laat het daarna een tijd rusten. - aan wat anders denken en uitgaan e.d. hielp bij mij voor geen meter, dus ik zou zeggen droom alvast over hoe het zal zijn, lees vast boeken over zwangerschap en baby's, schrijf in je dagboek hoe je je er onder voelt, misschien heb je wel een vriendin of familielid waar je zo nu en dan je hart kunt luchten. - en allermeest: heb geduld liefs Mamaloe
Hoi Daantje, Ik was in eerste instantie helemaal niet met kinderen bezig we hadden net een huis en een hondje vrienden die ook nog geen kinderen hadden enz. Toen moest mijn vriend naar Eritrea voor uitzendig en toen hij terug kwam 6maanden later hebben we allebij een snel volwassenword spurt door gemaakt denk ik want we keken heel anders tegen het leven aan we miste wat in ons midden. Ik was 18 en mijn vriend 23 en toen hebben we besloten dat we toch wel heel graag een kindje wilde. We hadden het er altijd in bed over als we rustig lagen te praten en toen hadden we besloten na alles eens goed op een rijtje te hebben gezet of we het zouden redden. Mijn vriend ging uit dienst en nam een burger baan omdat ik niet graag alleen wilde bevallen omdat hij misschien weer uitgezonden werd naar weet ik het waar en niet optijd zou terug zijn. We hadden een paar maanden later besloten dat we in november zouden stoppen met de pil en na 2 rondes waren we zwanger ik was 19 toen ik beviel en een paar dagen later was ik jarig. Ik heb het als heel fijn ervaren dat ik zo jong was toen ik mijn eerste kreeg en hele leuke reactie om me heen mijn ouders vonden het super leuk zo jong opa en oma te worden en onze vrienden werden ook ineens een stuk volwassener en nog geen 6maanden later werden de eerste ook zwanger. We gingen altijd met zijn alle elk jaar een weekeindje Centerparcs doen en dat deden we nu ook maar met de kinderen erbij waardoor het nog leuker en gezelliger werd. Wij hebben er nu 2 en gaan voor onze 3de en daar zijn we het met zijn 4en over eens geworden dat het gezin nog niet helemaal compleet was. Dus wondertje nummer 3 is meer dan welkom en word ook door de kinderen met open armen ontvangen. Ik hoop voor jullie dat jullie het snel met elkaar eens zijn en dat je snel duidelijkheid hebt wanneer jullie er voor gaan. Ik duim voor je mee dat ie snel om is.
zoals je al zei; je verwacht commentaar...bij deze! je zegt dat je 29 a 30 jaar laat vind om aan kinderen te beginnen als de situatie goed is. maar je zegt niet waarom... puur omdat de situatie goed is? en dan heb je het over een financiele goede situatie? of ook over de emotionele situatie? wat als maar 1 persoon in relatie klaar is om kinderen te krijgen? dan kan de vrouw wel een "juiste" leeftijd hebben, maar als de man daar nog een paar jaar over na moet denken. dat soort dingen kan je toch echt niet forceren! er komt zoveel meer bij kijken, dan door simpel te zeggen "dan ben je te oud om kinderen te krijgen". zolang de natuur (en zelfs de medische wetenschap) het toe laat voor vrouwen op welke leeftijd dan ook (tot een bepaalde grens uiteraard, maar zeker tot een natuurlijke rijpe leeftijd) kinderen te krijgen en zowel de vrouw als de man is er emotioneel klaar voor zijn, dan moet leeftijd geen reet uitmaken. ik veroordeel ook geen jonge moeders! ieder zijn keus....er zijn zat vrouwen die pas na hun 30e er volledig klaar voor zijn en eerst hebben genoten van een carriere en een vol sociaal leven.... persoonlijk zit ik al jaren in een stabiele relatie, hebben beide een goed inkomen, lekker geleefd en zeker van plan daar nog wat jaren aan vast te plakken. ik ben 35 maar ik voel me zeker geen 35, misschien wel omdat ik alles uit het leven heb gehaald wat er te halen valt, zonder kinderen dus maar nu voel ik me goed genoeg (op alle vlakken) om een kindje te krijgen. eerder dus niet. en dat het nu wat langer duurt dan de meeste jongere vrouwen, dat heb ik allang geaccepteerd. zolang ik niet voor oma wordt aangezien van mijn eigen kind, vind ik het meer dan acceptabel dat vrouwen op "latere" leeftijd kinderen krijgen.
Ik heb een tijdje terug gelezen dat van de hogeropgeleide stellen die kinderloos zijn, 4 van 5 van deze stellen het onbewust is gebleven. Er kwam kennelijk steeds iets tussen. Studie - carrière - huis - baanwissel etc. Er is altijd wel iets dat niet perfect is en voor je het weet, is het te laat. Dat gebeurt dus bij 4 van de 5 hoogopgeleide kinderloze stellen! Dat is toch ernstig? Ik heb al een vrij sterke kinderwens vanaf mijn 18e. Ben nu 26. Oorspronkelijk was het plan: studeren, paar jaar werken en dan eens beginnen aan de kids. Door allerlei omstandigheden ben ik nog steeds niet helemaal klaar met mijn studie (moet alleen de master scriptie nog). Als ik nu nog eerst een paar jaar zou gaan werken, zou ik rond de 30 zijn als we een keer zouden beginnen. Dat vond ik persoonlijk (voor mezelf) te laat. Stel dat het niet lukt of er komt weer iets tussen. Zeker als je bedenkt dat ik al zo lang een kinderwens heb. Ik zou mijn hele leven spijt krijgen en mezelf de schuld geven als het niet zou lukken. Dus ik heb het daar met vriendlief over gehad. Natuurlijk wist hij dat ik een sterke kinderwens heb en dat ik niet heel lang meer wilde wachten. Ik heb vorig jaar januari geconcludeerd dat ik niet eerst "carrière wilde maken", maar eerst een gezin wilde stichten (tussen studie en baan in) en dus in 2009 wilde stoppen met de pil. Gelukkig was vriendlief het daar mee eens en zijn we in juni 2009 getrouwd. Hij was nog wel een beetje huiverig voor het geval dat ik in 1 keer zwanger zou zijn, dus ben uiteindelijk in mei 2009 gestopt met de pil. Conclusie: ik snap dat je vriend bang is dat je misschien van gedachten verandert, immers je hebt niet "al een half jaar een heel erg sterke kinderwens", je hebt PAS een half jaar een kinderwens. En je bent inderdaad nog jong, maar als je alles op een rijtje hebt, vind ik niet dat iemand het recht heeft om te zeggen dat je TE jong bent. Maar kinderen krijgen doe je niet alleen en als je vriend er nog niet klaar voor is, kun je dat alleen maar accepteren. Praat er met hem over. Vraag hem wat hij voor zich ziet met betrekking tot jullie toekomst. Wanneer ziet hij jullie kinderen krijgen? Wil hij überhaupt kinderen? Wil hij misschien eerst trouwen?
Hee, Ik heb precies het zelfde gehad.. of beetje anders dan .. Ik ben oko 20 vriendlief 28.. had ook al heel lang een kinderwens en ik weet dat vriendlief ook zo graag kinderen wil.. heel vaak over kinderen gesproken maar niet over zelf kinderen .. jah 2 jaar geleden toen zei hij ook van even wachten je bent nog jong.. had hij gelijk in ook hebben wij eigen bedrijf en zulke problemen ... maar ja dat blijf je houden heb ik op een gegeven moment ook tegen hem gezegt en toen heb ik hele tijd grapjes gemaakt en opeen gegeven moment het hem op een grappige manier gevraagt hij gaf geen antwoord.. toen heb ik nog 2 week op een grappige manier door gevraagt zeggen als je niets zegt dan weet ik het ook niet enz... en verteld dat het miss wel 2 jaar gaat duren .. enz.. en dat hij ook al wat ouder word.. toen zei hij ja.. blij blij blij week later zegt hij ja maar we hebben geen haast ik wil eerst nog wel vaak op vakantie en toen wist ik het niet meer en nu praat ie weer zo van binnekort ben ik papa en dan . blabla .. dus ik vind het moeilijk heel erg moeilijk! maar ik heb wel eerlijk gezegt dat ik gestopt ben met de pil enz. maar ik ga nog niet echt met de cyclussen bezig enz.. wacht eerst even tot de zomer af en dan bepraten we het weer even als ik dan nog niet zwanger ben .. ik hoop dat jij ook zo met je vriend er over kan praten je kan ook gewoon op een grappige manier gaan praten .. hoe zou zijn als er een kleintje zal zijn enz. en wat willlen jullie nog graag doen voordat je kinderen krijgt ! suc6 meid en hopelijk wil hij snel!