op jezelf. In welke situaties ben jij wel eens trots geweest op jezelf? In 1 keer gestopt met roken bijvoorbeeld, of ergens niet aan toegeven? Ik ben vandaag trots op mezelf dat ik ondanks de zenuwen niet trainen en pijn in mn rug toch deel a van de politieselectie heb gehaald. en jullie?
ik ben trots op mezelf omdat ik na een moeilijke periode toch er goed uitgekomen ben dan bedoel ik depressie enzo en omdat ik een pracht van een zoontje op de wereld heb gezet zoals elk moeder
ik was trots toen ik mijn kinderen op de wereld gezet had. uhm toen ik 2e was geworden bij een gedichtenwedstrijd. toen ik voor de 2e keer meedeed aan een westernwedstrijd en gelijk in iedere cattegorie 2e en 3e werd. en toen ik in ons nieuwe huis de trap helemaal schoon gekregen had dmv schuren enzo. (terwijl de trap eruit zag alsof er een rode kater op was doodgeslagen en over de trap uitgesmeerd)
Trots? - Ben in één keer gestopt met roken (cold turkey). Al een jaar of 7 nu. Na 10 jaar gerookt te hebben. - Ben zonder pijnstilling bevallen. Niet mijn keuze, maar toch trots - Trots op mijn prestaties op mijn werk. Niet alleen op mijzelf, maar op het hele team. We hebben een project, waar iedereen op neer keek, omdat het echt slecht ging in het verleden, helemaal omgegooid. De kwaliteit van het product is aanzienlijk verbeterd en dat is nog een understatement. Maar nog belangrijker is dat het proces nu zoveel beter gaan! Twee jaar geleden werd er nog naar het project gewezen als voorbeeld hoe het NIET moest, maar nu wordt het project aangehaald om te laten zien hoe het moet en hoe andere projecten ook moeten gaan doen. En ja, daar heb ik een groot aandeel in.
Ik ben trots dat ik mijn tweeling ondanks complicaties nog zo lang heb gedragen, en ik ze daarna binnen 2,5 uur op de wereld gezet heb..... En dat ik straks 3 kinderen heb in 16 maanden!
Op dit moment ben ik trots op het feit dat ik ruim 3 jaar studie in 2 jaar heb gepropt, met daarnaast fulltime werken. Verder heb ik super goede cijfers gehaald, maar daar heb ik dan ook wel ontzettend veel tijd in gestoken
Ik ben trots dat ondanks dat ik jong moeder ben geworden ik toch een opleiding heb kunnen afronden en nu bijna klaar ben met mijn 3de opleiding. Veel mensen hadden heel wat anders voor mij voorspeld toen ik op mijn 18e mijn zoon ter wereld bracht.
Ik ben trots op mezelf omdat ik me niet heb laten beïnvloeden door mijn ex en de zwangerschap gewoon doorgezet heb. Hij verliet me en mijn toekomstbeeld viel in duigen, ik wilde een happy gezinnetje en ineens was ik een zwangere alleenstaande! Maar ik vind dat ik mezelf er goed doorheen geslagen heb en mezelf nu trotse (alleenstaande) moeder kan noemen van mijn lieve zoontje!
Ik was trots op mezelf toen ik afstudeerde (WO). Nu nog pak ik wel eens mn diploma erbij en dan voel ik me weer trots. En ik ben iedere dag weer trots om mama te mogen zijn.
GEWELDIG!!! ik zou ook trots zijn als me dat zou lukken. Ik ben dus 3 maanden geleden erop afgewezen...sporttest 4.02 (achteraf bleek dat ik een samonella infectie had....ik dacht dat mijn darmen zo tekeer gingen door de zenuwen ) TaaltestB2 en de cognitieve 20 NU dus ijverig aan het trainen...conditie is een stukje verbeterd. Vandaag mijn TROTS momentje gehad ...8 weken geleden kon ik amper 3 minuten rennen...vandaag waren het er 40. Ik hoop dat ik na 1 maart mijn über trots moment mag genieten, als ik (ook al ben ik mega aan de race) de sporttest weer mag lopen. Maar ik wens jou heeeeeel erg veel succes!!
@devilschase: Wanneer moet je weer? Is er nu nog een lichamelijke keuring of alleen nog de psychische?
ik ben er trots op dat mijn kleine meisje het ondanks de slechte start zo ontzettend goed doet. ook ben ik trots op mezelf dat ik ondanks de problemen met mijn zwangerschap tussendoor nog wel mijn examens en diploma heb gehaald.
ik had ook 3.44 hoor lol. Maar hoe vond je de test zelf? die cognitieve snapte ik ook geen moer van hoor lol. Had echt zoiets van heb het verkloot, kon het niet geloven dat ik het gehaald had lol.
ik ben trots op mezelf omdat ik 3 prachtige kinderen op de wereld heb mogen zetten!! (overigens ook zonder pijnstilling)..... ik zal ook trots op mezelf zijn als ik eindelijk eens zal afvallen maar goed dat moet nog gebeuren helaas!
- in 1 gestopt met roken, na 10 jaar gerookt te hebben, waarvan 5 jaar mss wel 2 pakjes per dag -bevallen zonder pijnstilling - dat ik altijd goed voorbereid ben nog wel wat kleine dingetjes wat werk betreft, maar vind dit tot nu toe de grootste punten
Ik ben vooral trots op het feit dat ik op mijn 30e toch heb besloten om weer te gaan studeren... En dat ik als totale asportieveling het toch gepresteerd heb om 10 kilometer te gaan hardlopen (helaas nu even niet...). En tja... die politie... daar zou ik ook ooit nog graag terugkeren, maar niet executief. Daar ben ik echt niet sportief genoeg voor.
Ik ben trots op het feit dat ik als alleenstaande moeder hard vecht voor een goede toekomst voor mij en mijn zoon! Ik werk 3 dagen in de week omdat ik geen uitkering wil hebben en werken wil ook om mijn zoon het goede voorbeeld te geven. Af en toe is het super hectisch hier, ochtendspits en avondspits maar steeds kan ik mijzelf redden als alles mee zit kan en mag ik volgend jaar weer naar school toe zodat ik nog verder kan vechten voor een goede toekomst