Dit moet even van mijn hart. Afgelopen zondag zijn wij op doorreis en maken even een tussenstop bij mijn ouders thuis om een plantje af te geven want die komen deze week thuis van vakantie. Wel zo leuk lijkt mij. Ik ben nog niet eens de auto uit of mijn broer staat al in de opening van de deur: "Wat kom je doen?!!". Ik wilde het uitleggen maar nee hij is druk bezig met voetbal kijken en ik mag dus niet naar binnen. Ik ben woest, het is ook mijn ouderlijk huis. Dus ik zet met harde hand het plantje met pot (hoop dat die nog heel is) neer op de grond en ga weer in de auto zitten. Broer loopt naar de auto toe en vind dat ik achterlijk doet en blablabla. Afijn, manlief en ik zijn maar weer vertrokken. Zojuist even mijn vader gesproken en dit even aangekaart, zegt mijn vader doodleuk: "ach, je stoorde waarschijnlijk, zo is hij nu eenmaal". Ik heb het hier wel vaker met mijn ouders overgehad maar ze vinden dat zij niets meer kunnen doen omdat hij al 30 jaar is en geen klein kind meer. Dussss.... Helaas is dit niet de eerste keer dat mijn broer zo doet. Tijdens familie etentjes (vr)eet hij het eten op en ga dan naar boven of naar zijn eigen huis. Ik vind dit zo jammer want het kan zo leuk zijn met familie. Kijk maar naar de Pfaffs Hoewel zijn gedrag al jaren zo is, kan ik er nog steeds niet aan wennen. En het lijkt mij ook steeds meer verdriet te doen vooral vanwege onze kleine boef. Ik heb weleens geprobeerd te praten met mijn broer maar het is net alsof hij in zijn eigen wereld zit waarin contact met zus niet doorkomt of zoiets. Zijn er mensen die dit herkennen ? xxx
Ik herken het niet helemaal maar wel dat in mijngeval schoon familie erg lastig en ingewikkeld kan zijn.. sterkte ermee!
en je broer is 30???? hij gedraagt zich als een 12 jarige! voetbal kijken bij je ouders die er niet zijn terwijl hij een eigen huis heeft? is dat om een reden? om op het huis te passen of zo?
't Is of ik m'n eigen verhaal lees... "Laat maar, zo is ie nu eenmaal..." Wat een onzin, ik haat dat soort uitspraken. Dan gaat zulk gedrag dus echt nooit meer weg!
Gatver wat een triest figuur die broer van je! Ik denk dat ik me niet in zou kunnen houden bij zo iemand hoor. die zou ik eens flink de waarheid vertellen.
30 jaar? ooooh ik zou de neiging krijgen om te volgende keer een lolly voor hem mee nemen. Dit is namelijk niet echt volwassen gedrag zeg. Heel vervelend.
mijn broer is ook 30,en die spoort zijn hele leven al niet!!hahaha.. Zie hem gelukkig niet meer!maar ik begrijp helemaal wat je bedoelt hoor!!
Meis, ik herken je verhaal HELEMAAL. Mijn ouders intereseren zich niet zo in mijn leven. Misschien doen ze dat wel, maar dat gevoel heb ik niet. Als ik tegen ze praat, praten ze door me heen over een heel ander onderwerp. Vaka genoeg aangekaard,maar goed, met hun is niet echt te praten. Ze zijn alleen met hun eigen dingen bezig. Heb nog 3 zusjes, waarvan een net zo is als jou broer. Ik bracht er in december een kerstkaartje, ze wonen net buiten het dorp dus ben met mijn dochtertje er even heen gewandeld, het was steenkoud, en eenmaal aangekomen dacht ik "lekker even samen een bakje koffie drinken", maar werd bij de deur afgescheept en ze stond te wachten tot ik vertrok. En leuke dingen met de familie ( wat zo leuk kan zijn ) is hier helemaal niet leuk. Mijn vader is volgende maand 50, en de bedoeling is een leuk etentje te organiseren. Alleen een restaurant uitzoeken veroorzaakt al trammelant. En de pfaffs is natuurlijk wel een heeeeel ideaal gezellig gezin. Wilde dat mijn familie het zo leuk had en dat ik met mijn zwager ook zo kon omgaan. Ik heb me er maar bij neergelegd en accepteer het zoals het is. Hoe jammer ik het vind. Heb er zoveel energie in gestoken, maar het is gewoon teleurstellend. We leiden ons eigen leven. Ben gelukkiger als ik me nergens meer in meng en nergens over praat . Maar als ik dan de pfaffs kijk 8), tsja, kan dan wel verdrietig worden hoor. "het kan met familie zo leuk zijn, helemaal een grote familie" Maar goed.
ook heel herkenbaar hier hoor ik heb een zus met borderline ze is nu 21 en compleet niet zelfstandig ook zij kan erg bot en afstandelijkr eageren onze moeder is op het moment erg ziek als we binnen komen vraagt mijn zus al wanneer wij weg gaan en precies wat abcd1234 al aangeeft ook wij horen zo is ze nu eenmaal tsja daar heb je soms helemaal geen boodschap aan je komt toch voor je familie/ ouders etc.