Pff even van me afschrijven hoor.. Lenn is nu 17 maanden oud en ontzettend driftig sinds een paar dagen.. Zodra hij zijn zin niet krijgt, gooit hij zichzelf op de grond, slaat met zijn armen en benen, bonkt met zijn hoofd tegen de grond of deur.. Een tijdje terug heeft hij ook wel zo'n fase gehad en dan was het een kwestie van negeren en dan was het klaar.. Duurde al met al dan nog geen 2 minuten.. Maar nu.. Pff, hij is net 20 minuten boos gebleven, omdat hij zijn vegertje niet mocht (sinds een paar dagen slaat hij er mee en dat wil ik natuurlijk niet hebben). Heb hem ook duidelijk uitgelegd waarom hij de veger niet krijgt en dat we het morgen nog eens proberen. Hoe reageren jullie hier op? Nu negeer ik hem en dat hielp normaal wel, maar nu dus niet.. Als ik boos word, word hij ook weer bozer (tja, na driftbui nummer 20 was ik het even zat). Ik leg hem ook uit dat hij best boos mag zijn en dat ik dat ook wel begrijp, maar dat hij niet met zijn hoofd op de grond hoeft te slaan.. Als ik hem iets afpak (zoals bijv. zijn vegertje) leg ik hem ook uit waarom ik dat doe.. Maar goed, hij is 17 maanden dus weet niet zeker of hij het wel begrijpt, maar je weet maar nooit natuurlijk.. Daarnaast word hij elke avond om half 12 wakker.. Als ik op zijn kamertje kom is er niks aan de hand, gaat liggen met zijn oogjes dicht, maar gaat niet slapen.. Als ik wegloop, word hij boos en gaat schreeuwen en drammen (niet huilen).. Verlatingsangst is het niet, want ik kan prima buiten beeld zijn als we beneden zijn.. Dit gaat al tijden zo aan en het hoogtepunt was afgelopen weekend dat ik naast zijn bed ben gaan liggen en toen dacht ik: Ik lijk wel gek ook. Dus vannacht begonnen met laten gaan.. Kan het niet laten huilen noemen, want het is echt drammen en zeuren en absoluut geen huilen.. Na ongeveer 3 kwartier ging het drammen over op lachen, praten en zingen.. paar minuten later lag hij lekker te slapen dus so far so good.. Geen idee wat jullie hier mee moeten hoor, maar ben aan het eind van mn latijn.. Ik werk sinds vorige week weer en als ik eerlijk ben, ben ik blij dat hij morgen naar het KDV gaat.. Uiteraard hou ik ontzettend veel van de kleine man, maar het is nu kw voor elf en ben bekaf.. Hij ligt nu lekker te slapen, dus hoop dat het vanmiddag beter gaat.. Overigens, ben ik 's nachts/'s avonds nog nooit boos op hem geworden.. Ik blijf wel rustig als ik bij hem ben en leg uit dat mama dichtbij is en er niks kan gebeuren, maar dat het nu nog donker is en dus moet slapen..
als mijn zoontje zo overstuur is in bed, dan neem ik hem bij me in bed(je mag ff bij mama liggen)n beetje zingen, dingen vertellen, strelen zijn hoofdje beentjes handjes etc totdat hij kalm is en vraag ik hem of hij nu wil slapen en terug naar bed wil, dan wil hij t weer. soms 15mn bij mama liggen dus. dat overstuur op de grond is helaas niet totaal te voorkomen. als ze goed slapen en eten zijn ze minder heftig. je kunt minder streng zijn en dan krijg je minder van die episodes. niet totaal negeren, wordt erg verdrietiger als je negeert, wel af en toe vragen of hij klaar is. of hij iets wilt.
Meenemen in bed is geen optie.. Onze slaapkamer ziet hij als een speeltuin dus niet echt handig als hij moe is en moet slapen.. Afleiden met speelgoed werkt totaal niet.. Hij pakt het vast en je krijgt het naar je hoofd of het vliegt door de hele kamer.. hij blijft echt boos om dat ene dingetje wat niet mag zeg maar.. Hij is in bed dan niet verdrietig ofzo hoor.. het is puur drammen, verre van huilen..
ja hier ook afleiden werkt niet. maar naar zijn nivoo buigen en vragen of hij nu klaar is, of hij iets nodig heeft. of gewoon n paar vragen. mijn zoon luistert dan wel. en kapt ermee. laatste keren heb ik hem zelf gepakt en op de grond gelegd toen hij begon te protesteren. (huilen op de grond, dat mag lieverd)hij stond dan meteen op en stopte ermee. bij ons bij mama liggen is uiterste kalmerende aktiviteit. hij krijgt ook nog flesjes daar daarom. elke kind is anders, maar het is zo, las ik overal,dat vanaf nu tot 2,5 jaar oud zal dat costant gebeuren. pfff.t hoort dus bij.vermoeind.
he roeltje: denk dat het slapen vast wel beter gaat langzaamaan.. zou nog ff volhouden met laten drammen enzo... hij gaat dus uiteindelijk wel slapen en als het goed is, worden die buien steeds korter.. hadden we hier ook... en ging goed toen we hier kwamen wonen (ik was te lui om elke 15 min naar boven te gaan.... dus liet ik haar gaan en dan sliep ze uiteindelijk.. en nu huilt ze nooit mer eigenlijk.) die buien heeft ze ook.. ik zet haar dan vaak eventjes apart, in de hoek ofzo, en leg dan uit dat ze het niet mag wat ze deed en dat ze best boos mag zijn en dat ze maar eventjes uit moet razen en als ze weer lief is mag ze weer komen.. ze blijft dan ff staan.. en na tijdje komt ze naar me toe met lach en geeft me een kusje.. ook heb ik der paar keer op de grond gelegd om uit te razen... en dan gezegd "doe maar ff boos".. maar dan is ze echt zo van "huh? wat gebeurd mij nou?" hehe of idd.. gewoon zeggen: doe maar ff boos , kijk zo.. en dan even zelf boos kijken en stampvoeten.. vind ze hilarisch.. en dan daarna weer ff vertellen dat ze dat ene niet mag.. maar: succes! want ook hier heben we soms spijt dat we geen behangklare muren hebben
Tip van een vriendin, al is die dochter stukje ouder: (3) oplossing gevonden voor haar boze buien. een bakje met een deksel. als ik het gevoel krijg dat er een boze bui aankomt, pakken we het bakje, deksel eraf, boze bui erin en snel de deksel weer dicht. het werkt super. s avonds hebben we de boze buien in de vuilnisbak gegooid.
welkom in de 18 maanden sprong een hele leuk sprong is dat. je kan nu alvast een klein beetje oefenen voor de ik ben 2 en ik zeg een fase ( vaak met dezelfde drifbuien) en de ik ben 3 en dat doe ik lekker nie fase.tussen deze en de 2e verjaardag kun je ongeveer nog 2 tot 3 van deze periodes verwachten. of ze gaan in elkaar voer dat je dus een paar maanden zoet bent. troost je emt de gedachte dat vrijwel elke moeder deze periodes heeft. en probeer het niet persoonlijk te laten worden. het echte opvoeden is nu begonnen voor jullie. denk goed na over wat je wilt of juist niet wilt en hou je daaraan. nee is nee ook als hij dramt. daarna praten erover een en dikke knuffel. en probeer positieve punten te vinden en te benoemen ookal dramt hij die dag al urenlang. positieve dingen zoeken en uitgebreid prijzen, hoe klein ook. en een driftbui zou ik zoveel mogelijk negeren mits het niet gevaarlijk wordt. ( daarna dus praten en knuffelen) wat het slapen betrefd. wij namen hem altijd wel bij ons, hij heeft rond die tijd ook een lange periode gehad dat hij veel huilde en angstig was van dromen. en heel vaak wakker werd. het is uiteindelijk vanzelf weer over gegaan en nu slaapt hij weer vrijwel altijd door sinds een maand of 3. (hij is net 2 geworden)
Wat ben ik blij dit te lezen .. Wij nemen Diyana ook altijd bij ons. Ze wil dan echt bij mij liggen als ze wakker wordt 's nachts. En ik hoop gewoon dat ze vanzelf door deze fase heen komt en weer veilig en lekker gaat slapen.
Joyce haha Lianne kan er ook wat van dus Zal de tip onthouden, wel handig voor als hij wat groter is.. Blup Lenn wil totaal niet bij ons in bed slapen.. Hij begint te spelen en te keten en dat is ook weer niet handig.. Lenn heeft de fase bang zijn in bed ook gehad (2x) en dan is laten huilen absoluut geen optie, dat ging vanzelf over.. Alleen nu huilt hij 's nachts niet, maar hij schreeuwt en dramt.. komt geen traan aan te pas Ook toen wilde hij niet bij ons in bed liggen, maar ging met 'm op zijn kamertje in de stoel zitten en viel dan meteen weer in slaap.. Maar toen hoorde je ook dat het angst was.. Maar het is dus vrij normaal dat hij nu die driftbuien heeft.. het slaapje van vanmorgen heeft weinig geholpen, hij gaat vrolijk verder Net had hij zo'n bui in de keuken en kreeg geen aandacht.. Komt ie stiekem om het hoekje kijken
Oh dit komt zo bekend voor van de week werd mijn dochtertje ook enorm boos omdat ze niet op de salontafel mocht klimmen. Ze gooide zichzelf op de grond achter de tafel en begon te drammen. Ik was bezig met het verschonen van haar broer op de bank (aan de andere kant van de tafel). Elke 20sec keek ze even boven de tafel of ik nog wel aanwezig ben, en ging daarna door met boos zijn. Op gegeven moment zei ik: 'ja hoor, mama is hier. Ben je klaar met boos zijn?' Toen zei ze JA, en stond op hahahaha.
haha draakjes zijn het zal dat ook eens proberen.. meestal vraag ik Lukt het? of ga fluisteren ofzo.. houd ie ook gelijk op, maar deze trucjes werken niet zo goed meer
YouTube - driftbui.......... deze fratsen krijg je dan beetje raar einde, maar batterij was leeg en camera viel uit..
dat ie stiekem komt kijken of je hem wel hoort schreeuwen zegt eigenlijk alles. hij probeerd je uit. gewoon doorgaan met net doen of het je niks doet zoals je nu doet. vermoeidend en heel frustrerend maar je legt nu de basis voor de komenden jaren en in wat voor cirkel jullie komen te zitten. zoals ik zal ga brainstormen met je wederhelft wat jullie willen of juist niet willen.verzin een time out plek die bij jullie past.als hij nog wat groter is of misschien nual bij jullie kun je hem daar gaan zetten bij ongewenst gedrag. ( hij moet dat wel snappen en daarvoor moet hij verbanden kunnen leggen. dingen aan elkaar kunnen koppelen en ik denk dat 17 maanden daar nog net wat jong voor is.( maar het ene kind is het andere niet dus je moet dat voor jezelf bepalen) negeer het gedrag wat je dus al doet. adem in adem uit en tel tot 1.000. ik vrees dat jullie dus s'nachts ook in de uitprobeer fase belandt zijn met dat schreeuwen dan.wat denk je dat hij wil bereiken, het is duidelijk niet met als doel bij jullie te komen liggen uiteindelijk. wat denk je dat erachter zit. toen mijn jongste 22 maanden is zijn wij bewust gestopt met de middagdutjes omdat hij steeds op dezelfde manier wakker werd als jij zegt. hij was dan ook helemaal over de zeik, en huilen en doen.we zijn toen begonnen met hem niet meer naar bed te doen en s'avonds rond 6 uur half 7 naar bed te brengen. per saldo slaapt hij nu veel meer en wordt vrolijker wakker. dat is wel een periode van dik 5 maanden geweest ook met het vele huilen s'nachts zoals ik hierboven schreef. maar 17 maanden is ook daar nog wel jong voor. adi@ het is inderdaad min of meer vanzelf over gegaan. af en toe heeft hij nog dagen ertussen zitten maar door de bank genomen slaapt hij nu redelijk rustig. hij slaapt trouwens nog altijd niet alleen op een kamer maar in zijn eigen bed aan de andere kant van onze kamer. ik ben er dus altijd heel snel bij mocht het nodig zijn, waardoor hij veel sneller inslaapt weer. ik ga nu meestal even naast hem liggen en daarna weer terug me eigen bed in. bij ons werd het beduidend beter toen we hem uit het babyledikant gehaald hebben. je moet er echt op rekenen dat je tussen de anderhalf en de 2 nog en sprong of 3 hebt zitten ( raar dat dat nooit beschreven wordt) en volgens mij ook zo'n periode net als met 6 maanden en 10 maanden dat ze zo onrustig slapen en bang worden van dromen enzo. ik denk dat het dus bij jullie rond de 2e verjaardag ook wel wat beter zal worden. hier ging het beduidend beter rond de 23 maanden toen hij een groot bed kreeg.het heeft eerst een tijd naast mijn kant gestaan zodat ik alleen maar mijn arm uit hoefde te steken. maar of je dat wilt is een keuze natuurlijk. een beetje het co sleeper idee.
fijn om te lezen hoe het bij jullie is gegaan. Ik herken heel veel dingen. Denk dat Aldin ook toe is aan een bedje. Alleen moet hij deze week eerst naar de KNO arts, en daarna buisjes, en als we dat achter de rug hebben gaan we over naar een bedje. Hi heeft nu bijna elke nacht dat ie wakker wordt, en vervolgens op de grond wil slapen op zijn kamer. Eerst moeten we hem rustig krijgen (door de oorpijn), en dan gaat ie samen met papa op een dikke deken liggen en ze gaan samen op de grond slapen (tja ) Diyana daartegen wil dan echt tegen mij aan geplakt liggen. Ze moet en wil perse op dezelfde kussen liggen als ik. Alleen komt dit echt heel soms voor, meestal slaapt ze gewoon door in haar eigen kamer. Ach ja, ooit gaat het over. En we hebben 1 dochter die wel altijd doorslaapt, telt dat ook?
dat telt voor 3 denk ik. dat is wel appart hoor zo jong al doorslapen. hopelijk is aldin straks van de pijn af. oorpijn is zo erg hé, vreselijk gewoon.