Heel herkenbaar! Maar je moet je niet schuldig gaan voelen hoor: je doet ook maar naar je beste kunnen en weten, met datgene wat je gewoon maar overkomt! Dat we het dan met z'n allen voor elkaar hebben gekregen om steeds onze kids te troosten en ze niets aan te doen, daar mogen we echt trots op zijn, want ouders van huilbaby's lopen een groot extra risico dat ze hun kind ooit wel wat aandoen door alle frustraties en onmacht en vermoeidheid, (als het goed is, merk je dat wel aan de manier waarop ze doorvragen op het CB, over de thuissituatie). Dus thumbs up, meiden!