Nee meid, dat is echt niet raar! Juist heel goed van je, even proberen op adem te komen zodat je er daarna (hopelijk) weer iets beter tegen kan. Mijn zoon logeerde zijn eerste keer toen hij pas 7 weken was. Ik kon er gewoon even niet meer tegen, en hij was niet eens een huilbaby. Zo te lezen doen jullie het hartstikke goed! Heel veel sterkte.
wat een kutopmerking zeg. Hier een super ontaarde moeder. Dochter was 2,5e week toen ze voor het eerst bij de oppas was. En ze huilde bijna nooit. Puur omdat ik er weer eventjes uit wilde zonder baby. Slecht he? Maar surprise, ze heeft het gewoon overleefd en er geen trauma aan over gehouden. Pepijn. Lekker de oppas inschakelen hoor, als je dat nodig hebt. Beter eventjes bijtanken dan straks overspannen te zijn.. Je doet het hartstikke goed!!!
Hi. Zelf hebben wij veeeeel gehad aan inbakeren en rust en regelmaat van Ria Blom. Veel mensen gruwelen van haar maar bij ons was het de uitkomst van vreselijk veel onrust. Wij hebben eerst Puckababy gebruikt en daarna strak gaan inbakeren. Nu al weer een weeklog 3 in puckababy en de gewonen slaapzak ligt klaar. Tevens heeft ostheopaat Martin R. In Almkerk ons heeeeel goed geholpen, mij trouwens ook want ik werd er ook onrustig en slapeloos van. Hiervoor hadden we een andere ostheopaat maar dat werkte niet. Hier moest ik een einde voor rijden maar deed het met liefde. Tevens denk ik dat het slim is hem wellicht een x op te laten nemen. Hoe naar het ook is..... je gezin en jij krijgen even rust en kunnen even op adem komen terwijl kleine goed gemonitord wordt en ze wellicht toch een patroon ontdekken!! Denk er maar eens over na....maar begin bij het begin... rust... regelmaat en inbakeren ! Ik heb trouwens nog een pacco te koop. Lkkr zacht en gewassen . Ik weet niet waar je woont maar ik kan hem je ook opsturen. Pb maar bij interesse!
Ik zag dat je nog vroeg naar een inbakerdoek maar ik heb erg positieve ervaringen met de pacco! Verder heb ik ook hele positieve ervaringen met de osteopaat! Heel veel sterkte, ik hoop dat het snel beter gaat! En uhm gewoon hem even uit handen geven als het nodig is! Ik zat met 9 weken jankend thuis en met de gedachte, laat mij maar lekker werken dan kan ik hem tenminste uit handen geven! En hier duurde het extreme gehuil maar week of 4! Ik gunde mezelf ook geen tijd voor mezelf en kwam er later achter dat dat juist wel heel belangrijk was. Ik kon er dan weer even met frisse moed tegenaan! Sterkte!
Mijn oudste huilde 18 uur per dag ( bleek uit onderzoeken in het ziekenhuis) hier hielp de osteopaat en een draagdoek Mijn vierde is morgen 8 weken, huilt veel, is onrustig, drinkt vaak slecht, heeft hevig verborgen reflux ( is via ph meting opgemeten) Onze vierde heeft een heftige start gehad met meteen aan de beademing een zware operatie 2 weken niet bij mama ( behalve aan het bed natuurlijk) bijna geen enkele orgaan lag op zijn plek en bijna had hij het niet overleefd, 10 keer per dag geprikt ( bloedprikken infuus prikken picc lijn )elke dag opnieuw en vaak nog 5/6 keer Mis en opnieuw een virus erbij omdat de lijnen gingen ontsteken waardoor er weer nieuwe lijn moest maar ook weer bloedprikken etc etc hij heeft er een trauma aan overgehouden ( tenminste het gedrag dat hij heeft en qua lichaamstaal wat de artsen hebben geobserveerd verwachten ze dat het een trauma is ) dit willen ze verhelpen met fysio, hoe dat gaat helpen weet ik niet maar als het hem rust geeft vind ik prima Anyway om bovenstaande reden doe ik hem niet graag "weg" en houd ik hem het liefste bij me, maar soms moet je echt wel tijd maken voor je andere drie kinderen, ik heb het geluk dat mijn man in de verpleging zit, hierdoor heeft hij veel onregelmatige diensten, op zijn vrije ochtend kan hij bijvoorbeeld met de derde van 2 zwemmen of naar het bos ( of andersom) of juist in de avond met de oudste twee. Als dit niet zo was dan zou ik ook af en toe mijn moeder laten oppassen, Hierdoor hebben we nauwelijks oppas nodig, maar oppas hebben voor 2/3 uurtjes is echt niet verkeerd hoor !! Laat je dat ook door niemand aanpraten ! Ook in real life niet, zo zijn er genoeg moeders bij school die mij vragen waarom ik aan vier kinderen ben begonnen als de oudste 2 elke 4 tot 6 weken bij oma slapen, nou omdat hun dat willen en oma ook en ja ik vind dat heerlijk, mag ik ? Betekend niet dat ik niet van ze hou soms is een paar uurtjes geen kinderen hebben heerlijk ! Zeker als je een enorme huil baby hebt !
Wat een walgelijke opmerking. Heb je zelf zeker geen huilbaby gehad of wel? Dan piep je wel anders. Pepijnn hier js onze tweede ook een huilerd. Hij is nu 8 weken en huilde 18 uur per dag. Gillend gek werd ik ervan. Sinds we naar de osteopaat zijn gegaan gaat het echt wel een stuk beter. En, heel gek maar sinds hij in een slaapzak slaapt (hiervoor een pacco doek)op z eigen kamer in een ledikant slaapt hij de nachten door. Overdag huilt hij nog steeds veel. Schakel lekker oppas in en voel je daar alsjeblieft niet schuldig over!
Mijn jongste was ook een huilbaby. Gek werd ik ervan. Niets hielp. Inbakeren een beetje, structuur en regelmaat een beetje. Maar langer dan twee uur achter elkaar heeft hij het eerste jaar niet geslapen. Op een gegeven moment het alternatieve circuit ingegaan. Ostheopaat, acupunctuur, shodishin/shiatsu, etc. Kindival tabbletjes hebben we ook nog gebruikt. Dit heeft wel wat meer rust gegeven. Het grote verschil was voornamelijk dat hij niet meer krijsend wakker werd. Verder was en is het een pittig kind dat toen graag meer wilde dan hij kon. Inmiddels is meneer 10 en slaapt hij al jaren de hele nacht. Dus ooit komt het goed, maar nu is het vooral heel zwaar.
Ik wil je alleen even een digitale knuffel geven. Het lijkt me heel erg zwaar en het klinkt alsof je een hele lieve mama voor alle drie je kindjes bent! Mn oudste was een redelijk huilbaby en zelfs dat vond ik al zwaar. De jongste was makkelijk, maar ook die combi van een makkelijke baby en één ouder kindje vond ik al heel zwaar. Het is precies wat je beschrijft, het slaapgebrek maakt het soms zo moeilijk een een leuke, vrolijke mama te zijn. Ik voelde me vaak zo lullig naar mn oudste toe als ik weer eens uit mn slof schoot, maar je bent ook maar een mens. @opmerking van Hilly1980: tja...
SORRY maar dit vind ik echt een rot opmerking ! Deze dame zit er al helemaal doorheen en dan krijgt ze dit nog eens naar haar hoofd geslingerd. Alsof je dat een slechte moeder maakt om je kind uit handen te geven omdat je er zelf even helemaal doorheen zit en ook tijd met je andere kids door wilt brengen. Nou sterker nog: ik vind dat je dit juist een STERKERE moeder maakt door om hulp te vragen hetzij de oppas of uit logeren... Heb het zelf ook gedaan uit wanhoop toen mijn dochter 6 weken was en ik niet meer tegen het gehuil kon. Daarna heb ik haar ook nog eens op laten nemen waar er reflux geconstateerd is en ze "gereset" is. Heb iemand dicht in mijn omgeving die ook een huilbaby heeft maar nooit geen hulp heeft gevraagd of gezocht met als gevolg dat ze zich totaal isoleert van de buitenwereld en het kind wereldvreemd is. Kind is nog een heel moeilijk kind en word bijna een jaar en moeders de grote schijn maar ophouden met dr "mijn perfecte gezinnetje". Nou kan je verklappen dat dat juist niet de manier is en je gewoon weg je kop in het zand steekt... Kreeg overigens alle hulp aangeboden maar dit wilde ze gewoonweg niet. Overigens is niet elke opa/oma/familie lid in de gelegenheid om een aantal dagen ergens te logeren of tijdelijk wekelijks ergens anders te verblijven. Sorry maar ik vind dit zo kort door de bocht.... TS: Heel veel sterkte meid weet helaas hoe zwaar het is maar trek vooral aan de bel voor hulp. Wat mij ook goed heeft gedaan is via het cb iemand wekelijks thuis laten komen puur voor mezelf om alles van mij af te praten. Daarnaast ging mijn dochtertje om de 2 weken echt even uit logeren zodat wij ook onze batterij weer op konden laten. Door hulp te vragen maakt je en sterke wijze vrouw en niet haar kop in het zand steekt met alle gevolgen van dien...
Wat vreselijk zwaar meid! Onze jongste heuilde ook heel veel, toen hadden wij maar twee kinderen, dat is natuurlijk net iets makkelijker nog. Maar ik kan me dus wel een beetje voorstellen hoe zwaar het is. Bij ons was het wel met drie à vier maanden over, en sindsdien vinden we het heel erg leuk. probeer een beetje in je achterhoofd te houden dat het tijdelijk is en dat je "gewoon" even de tijd moet uitzitten. Ik zou proberen waar het kan zoveel mogelijk dingen uit te besteden. Zou je het niet toch fijn vinden om koken of de was misschien even door de hulp te laten doen? Of laat bijvoorbeeld de flesjes omspoelen door de hulp of oppas, diegene kan ook bijvoorbeeld melkpoeder bakjes voor twee dagen vooruit scheppen. Als je dat soort kleine dingetjes door iemand anders laten doen word je net iets minder belast. En een goed idee om in ieder geval tijdelijk even een dag minder te werken. Dikke kans trouwens dat je zoontje zich dan wel alweer wat beter voelt en het dus wel goed zal gaan bij de opvang. Sterkte komt echt goed! Ook je gevoelens naar je zoontje zijn heel begrijpelijk maar komen echt goed!
O meid, wat moeilijk! Ik zou kijken wat je praktisch gezien kunt doen om het voor je dochters wat behapbaarder te maken. Misschien kan één van jullie meteen met de baby beneden gaan liggen 's avonds. Misschien worden ze dan minder snel wakker dan wanneer ze eerst geluid boven horen en dan iemand pas naar beneden gaat? Hier sliep één van ons met de baby op zolder. En hier moest iedereen wel eens op zijn/haar beurt wachten. Als de baby de fles moest, moesten de oudste twee wachten. Maar als het voorleestijd was, moest de baby wachten. Dat vond ik wel hartverscheurend, maar zij hadden ook recht op hun vaste en vertrouwde mama-momenten. Dan legde ik hem toch maar gewoon in de box en ging boven voorlezen. En iedereen die hulp aanbiedt: accepteren. Moeders van school kunnen best een uurtje met de baby wandelen zodat jij met je meiden een stoomboot kunt knutselen. De baby merkt toch niet wie er duwt.
Nog bedankt voor alle lieve reacties Morgenmiddag komen mijn schoonouders zoon ophalen en blijft hij bij hen logeren. Zaterdagavond brengen ze hem dan weer terug en blijven ze hier een nachtje logeren (ze wonen op 1,5u rijden). Moet zeggen dat ik er echt naar uit kijk. Even een nacht goed bijslapen en zaterdag lekker met dochters wat leuks doen. Even aandacht voor hen. Hilly, ik hoop eigenlijk dat je dit leest
(Ver)oordelen is zoooo makkelijk, zegt echt iets over jou als persoon. Een huilbaby maakt dat je door kunt draaien. Je bent een hele goede moeder als je dat op tijd kunt signaleren en je kind even bij een ander achter laat. En WoW voor die 2 uurtjes, ze is geen reis om de wereld gaan maken.
Dan snap je het inderdaad niet, hier met 2,5 week mijn (huil)baby al 2 uurtjes bij oma gebracht, zodat wij (al huilend) even konden bijtanken
Meisje kent mijn situatie met mijn oudste en ik geef je GROOT gelijk! Lekker even bijtanken meis. Neem savonds een heerlijk lang bad/douche en geniet van je nacht doorslapen! Hier was zoon 3 weken oud toen hij voor het eerst bij mijn ouders ging logeren. Hij sliep overdag en snachts maar een paar uurtjes en nog niet eens achter elkaar! Toen mijn man bijna met 120 km per uur tegen de vangrail klapte omdat hij gewoon zo moe was hebben we hem een nachtje naar mijn moeder (IC verpleegkundige op een kinderafdeling) gebracht. Zij was ook degene die achter alle problemen met hem kwam en niet de artsen in het ziekenhuis. Meid heerlijk geniet van je rust!!!
Och, wat moet dat ontzettend zwaar zijn voor jullie. Ik denk ook dat het heel wijs is om beroep te doen op de mensen om jullie heen. Fijn dat je schoonouders jullie willen helpen! Wij hadden ook een huilende baby waar 'niets mee aan de hand was' volgens artsen. Achteraf bleek er toch sprake van kma en helaas kwam ik daar dus pas na een jaar achter. Als ik je verhaal zo lees dan denk ik meteen dat er wel iets aan de hand moet zijn. Had je een heftige bevalling? En inderdaad alternatieve geneeswijzen is ook iets om aan te denken. Maar eerst terug naar de kinderarts. Misschien kun je via die weg iets met voeding proberen? Ach, weer tips waar je misschien niks aan hebt. Maar ik hoop dat je steun hebt aan de herkenning die je hier leest. En vooral de reactie van Hilly en kornuiten vergeet, want het zegt al wat dat ze hier niet opnieuw heeft gereageerd.