Het is 2:24 uur in de nacht en mijn zoon (ruim 1) ligt in bed te huilen. Wij zijn inmiddels meer dan 1 jaar wanhopig, uitgeput en hebben gezondheidsproblemen door het slaapgebrek (geen oplossingen voor zoon). Iemand ervaring?
Naar de huisarts om medische oorzaken uit te sluiten. Verder een x ergens laten logeren en de nachten om en om doen dus om de beurt een nacht oordoppen in zodat je in elk geval soms wel slaapt
Dat doen we inderdaad ook. Hij is ook al vaak bij de kinderarts geweest en operatie gehad. Maar niks helpt
Het wordt beter! Mijn oudste heeft tot 1,5 jaar elke nacht meerdere keren gehuild, geschreeuw, gekrijst! Wanhopig waren we.... maanden lang op een matras naast zijn bed gelegen. Met 1,5 jaar kreeg hij buisjes en vanaf toen werd het langzaam beter. Met 2 sliep hij 7 van de 10 keer de hele nacht, met 2,5 10 van 10.... Ik denk even hard op: - osteopaat - oren door een KNO beoordelen - slaapcoach inschakelen
Hier hadden we t vanwege lactose intolerantie dat ze t hele huis , nouja t hele blok, dag en nacht bij elkaar gilde op een paar pauzes. Dus goddank na 6 weken een oplossing meer bij toeval als wijsheid want volgens de medische molen was er niks met dr aan de hand en lag t ook niet aan de voeding. Je hebt t over een operatie, ik ken de achtergrond niet maar zijn er fysiek klachten (geweest), wat is er zoal onderzocht? Is het een pijn huil/klaag huil? Misschien kunnen we proberen met je mee te denken. Huilbaby is echt een verschrikkelijke aanslag op je energie en je mentale gesteldheid. *dikke digitale knuffel*
Wat is er precies al uitgesloten, en hoe? Kma? Reflux? KISS? Allergie? Oren? Hoe vaak huilt hij? Wanneer? Is het jammeren of krijsen? Wat meer informatie zou handig zijn om mee te denken.
Ik zou hem eens laten checken bij een osteopaat en evt chiropractor. Onze zoon was ook een huilbaby. En volgens iedereen was dat "normaal" ik werd na enkele weken al gek, laat staan 1 jaar. Na enkele behandelingen bij zowel een osteopaat als de chiropractor veranderde ons mannetje van een baby die meer dan 8 uur per dag huilde in een lief tevreden kereltje. .ik raad het je aan. Baad het niet dan schaad het niet. Sterkte!
Dankjullie! Heel lief! Even wat meer info (veel is al genoemd en dus ook wel uitgesloten): - bij 3 maanden is hij behandeld geweest door osteopaat((3x): zij kon niets vinden - bij 6 maanden door chiropractor (1x) kon niets vinden - bij 7/8 maanden door chiropractor (4x) gespecialiseerd in huilbaby’svoor KISS: heeft wel geholpen (minder spanning in nek, sliep vanaf toen ‘door’ = geen flesjes meer elke nacht) - bij 10 maanden buisjes + neusamandelen eruit (hielp ook iets) - recentelijk nog weer huisarts/kno/kinderarts: geen oplossingen Wat me verder aan hem opvalt: hij lacht weinig, jammert heel veel, lijkt soms ‘achter’ te lopen (reageert minder goed bij de muziekles dan andere kinderen van zijn leeftijd, pakt niet snel instrumentje goed beet bijv). Maar hij liep bijv wel met 11 mnd al. En hij heeft wat last van eczeem/droge huid. En hij gooit graag zijn nek helemaal naar achteren alsof dat dan lekker voor hem is. Samen slapen hebben we geprobeerd (hij bij ons in bed/ik naast hem), maar hij wordt echt wakker vd pijn, ook met ons erbij. Hij begint dan bijv na 1,5 uur te gillen en dan wil hij niet meer liggen, alsof dat veel pijn doet en hij er een hekel aan heeft. Als hij minder pijn heeft, dan gaat hij in bed beetje kletsen/gek doen. Hij slaapt sowieso veel minder dan onze oudste, heeft korte middagdut enz. Verder hebben we een redelijk strak ritme qua slapen en dagactiviteiten, hij gaat 1 dag naar de creche en rest vd week thuis met ons dus ook geen stress of gedoe. Iemand nog tips? Zo fijn dat jullie willen meedenken!
Ja echt precies hetzelfde hier! Na de eerste behandeling was hij al zo veranderd! Edit: zie nu reactie van TS. Huilt hij op het kdv ook zoveel? Ik zou denk ik toch nog eens naar de huisarts/kinderarts gaan. Voor jullie is het verschrikkelijk, maar voor jullie kindje natuurlijk helemaal.
Zat ik ook gelijk aan te denken toen ik t las. @ts: kma heeft hele klassieke kenmerken denk aan keihard gillen, continue diarree, eczeem, spugen etc maar ook hele sneaky signalen die best vaak over t hoofd gezien worden wat ik van een aantal mama's met een kma kindje begreep. Je hebt t over eczeem, inmiddels buisjes en amandelen er uit dus ik vermoed een geschiedenis van ooronstekingen en verkoudheden/luchtweginfecties. Ik zou die hoek eens verder gaan onderzoeken en goed kijken hoe t gaat met zn huidje en de onrust. Je hebt kans, het hoeft niet, dat de ellende uit die hoek kan komen. Gezien de leeftijd zou je dit nu denk ik wel zelf op kunnen pakken, misschien dat een mama met een kma kindje je even wat info kan geven hoe je zuivel qua voedingswaarde t beste even om kan gooien naar een koemelk vrije variant zodat je twee weken met koemelkvrij kan testen. (of heeft kma langere tijd nodig dan 2 weken voor merkbaar verschil?). T wordt wel even etiketjes lezen een periode want je vindt t in de gekste dingen, en flinke instructies geven als je kind opgevangen wordt door derden (go/opa en oma/kdv etc). Tis echt een gok hoor, maar op een gegeven moment ga je maar dingen uitsluiten ookal liggen ze misschien mega voor de hand.
Oh lieve dame, ik zou echt doordrammen op beter onderzoek. Ze mogen je niet zo laten lopen en je zoon met zoveel pijn laten gaan. Ik zou onderzoeken eisen. Heel veel sterkte!
Dankjulliewel weer! Wat ons beetje dwars zit zelf is dat als we bij de kinderarts komen het vaak net dan wel 1-2 weken redelijk gaat. Het is dan best lastig precies te verwoorden wat hij heeft en dan goed te hameren op beter onderzoek. Dan denken we nml zelf van “het zal nu vast beter gaan want nu gaat het ok” en dat is eigenlijk ook niet de vechtershouding die je moet hebben. Dus we moeten er sowieso weer heen en idd wat meer richting allergieën misschien. Wij zaten zelf altijd aan zijn hoofd te denken (had ook navelstreng om nek, KISS, oren, neus) en hij slaat ook nog vaak op zijn hoofd vd pijn. Maar het kan natuurlijk ook een combinatie zijn van... Koemelk vind ik lastig te bepalen of dat het is, ken moeders met baby’s die dat hadden maar dat leek vaak wel duidelijker met meer symptomen. Maar ik ga me er nog wel in verdiepen! Meer ervaring daarin zeer welkom
Film die episodes (doet even zeer aan je moederhart hoor om eerst met je camera te staan te filmen en dan pas wat te gaan doen), hou voor een week (of zolang als je nog aan t zoeken bent) even een logboek bij hielp mij hier om patronen te zoeken en je gaat gewapend de strijd in met de medici. Staat vast wel een logboekje bij t blog van @Averlhach. Gewoon overzichtelijk lijstje in bv excel voorgevormd, Wat wanneer hoe lang eten, drinken, activiteiten, slapen, klachten en wat voor klachten. En dan met pen/potlood bijhouden wat je bij kan houden. Huisarts had er bij t consult (was fijne man) op zich niet heel veel aan maar kon zich wel beter inleven in de ernst van t probleem en zag wel duidelijk dat t een krampaanval was en hoorde dat ze serieus pijn had. Dus ging ff er goed voor zitten. Kan die man nog steeds wel zoenen. T CB heb ik er naderhand gewoon alsnog mee ingepeperd om max volume. Dat secr...kuch...mens zat mij al weken lang een schuld gevoel aan te praten. Die heeft bijscholing gekregen in de praktijk die dag en hopelijk wat geleerd.
Ik heb niet alle reacties gelezen mocht het dubbel zijn dan sorry! Ik zou nog eens naar een osteopaat of manueel therapeut gaan ivm KISS/HCFS onze kinderen vallen heel vaak terug. En ik las dat het wel geholpen had toen je naar een speciaal voor kiss opgeleide osteopaat was geweest. Het verschil tussen een osteopaat en een manueel therapeut is dat de manueel de gewrichten weer goed zet en de osteopaat behandeld de weke delen. Mijn voorkeur gaat naar de manueel hier blikt vaak dat als de gewrichten weer goed staan de andere klachten ook weer verdwijnen ivm reflux/plassen-ontlasting etc. Hier gaan we gemiddeld 1x per 4 werken langs een altijd met goed resultaat. Normaal gesproken kan er vanzelf langere tijd tussen zitten maar onze meiden zijn ook hyper mobiel en vakken nog makkelijker terug. Zet m op! ik weet hoe je je voelt we hebben het pad bij de 2e ontdekt dat ze het beide hadden de oudste was toen 2.5...
Als je het vermoeden hebt dat de pijn echt bij zijn hoofd zit zou het kunnen helpen om zijn bed wat schuin te zetten. Ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit, onze dochter heeft de eerste 3 maanden gekrijst totdat ik huilend bij de huisarts zat (voor iets voor mijzelf), die heeft me gesommeerd de volgende ochtend meteen met de kleine langs te komen. Bij ons bleek er wel iets medisch aan de hand te zijn en zo rond de 6 maanden werd het minder. Ze is nu 9 maar nog steeds is haar eerste reactie (op teleurstellingen, schrik momenten, vreugdevolle momenten etc) huilen, dat is iets wat mij echt opvalt.