Dit zegt wat mij betreft alles: hij wordt wakker van de pijn. Laat je niet naar huis sturen als overbezorgde moeder. Jij bent steeds bij hem, jij kent hem het best. Als jouw hart zegt dat hij pijn heeft, dan hééft hij pijn en moet er verder gezocht worden. Ik zou eerder uitgaan van buikpijn dan van spierpijn in nek/hoofd. Dus eerder richting kma of misschien coeliakie? De kindjes van een collega hebben dat en bij hen hopen de gluten ook zo op gedurende de dag dat ze 's avonds en 's nachts liggen te gillen van de pijn (ik ben zelf overgevoelig en herken ook de buikpijn die gedurende de dag toeneemt). Gewoon weer terug naar de kinderarts. En eens met iemand hierboven: film of maak een geluidsopname van wat hij doet. we spreken vaak over huilen terwijl een huilbaby (huildreumes) echt knetterhard krijst. Ik merk hier overigens ook dat mijn huilbaby gewoon een erg temperamentvol kind is. De pijn die zij had is weg, maar als ze boos of verdrietig is, krijst ze weer de oren van m'n kop. En als ze blij is, is ze ook overweldigend blij Dus gaat het over.. niet helemaal.. het hoort bij haar. Maar pijn.. dat hoort nooit.
Er is geen logboekje in mn blog... Wel dacht ik zelf ook aan kma. En hiervoor heb je nier direct een arts nodig. Ik lees niet hoe oud je kindje is, maar minimaal 11 maanden. Dan is fv veel minder belangrijk en kan je kma zelf eerst volledig schrappen om daarna te kijken of het helpt en als het helpt in gesprek gaan met arts/dietist voor wat nodig is om te korten te voorkomen