pfff, kan me voorstellen dat je even moest bijtanken. heb zelf 7 weken met een "huilbaby" (ik geloof nog steeds niet dat dat bestaat, als ze huilen is er wat aan de hand) gezeten en werd erook echt gillend gek van. het blijft zoeken, net zolang totdat je het hebt gevonden, niet opgeven, de artsen sturen je graag weg met: "hij heeft darmkrampjes" losec is toch tegen maagzuur he? ik heb zantac en dat duurde 2 weken voordat het aansloeg. succes ermee en veel sterkte
Zantac sloeg hier trouwens meteen aan. Ik deed het al krijsend in zijn mondje en nadat hij het doorslikte stopte hij al met krijsen.
@odet: huilbaby is ook enkel de verzamelnaam voor babies die huilen maar ik geloof er inderdaad ook niet in dat ze het "zomaar" doen zeker als je hoort hoe overstuur zo'n kindje dan is dat is echt niet zomaar.. of omdat het toevallig geen mooi weer is. maarja.. de oorzaak vinden is een ramp want zo'n baby doet wel zn best.. maar echt duidelijk zeggen wat hij/zij bedoelt is toch nog altijd lastig
jeetje wat erg ik weet echt hoe je je voelt. ik weet dan wel wat er met mijn kindje scheelt maar niks helpt er tegen. tegen mij hebben ze ook gezegd dat ik me er maar bij neer moest leggen dat ik een huilbaby heb maar daar geloof ik niet in en dat moet jij ook niet doen, gewoon blijven lopen en zoeken tot iemand je heeft kunnen helpen niet opgeven hoe vermoeiend en kwellend het ook is er zal zeker wel een oplossing zijn en even opladen is heel goed van je. heel veel sterkte en hoop dat er snel iemand je heeft kunnen helpen.
@talia: mja uiteindelijk gaat het vanzelf ook wel over maar waarom je er bij neerleggen dat je kind ergens heel erg niet blij mee is... dan wil je toch de oorzaak boven water he liefst voor dat het vanzelf over gaat he
mss een domme tip maar hier wil het soms helpen om hem in de draagdoek te steken soms word hij er rustig van maar niet altijd.
@talia: ik ben ook lang verliefd geweest op mn b uikdrager al is het nadeel dat als ze daarin ging huilen.. je ook meteen halfdoof was maar vaak werkte het wel gelukkig scheelt ook dat ze dan rechtop zit... dan hebben zeminder last van reflux
ja idd heb ok geluk dat mijn trommelvliezen nog niet geknald zijn . ben heel bij dat die dingen bestaan al is hij aan het huilen dan kan ik toch nog wat keine dingen doen.
@talia: mja zet je over je schroom heen.. en koop oordopjes bij ons hebben die echt onwijs lang in de auto gelegen omdat job anders echt niet kon rijden
nou morgenochtend om 1o uur kan ik m brengen naar het ziekenhuis en nemen ze m voor een weekend op, wat een opluchting is dit zeg, ook al vind ik het heel moeilijk aan de andere kant ben ik blij dat hun het dan ook eens een tijdje meemaken...ja en hoeveel huilt hij, kan beter vragen wanneer niet...ik zat er zo doorheen vanmiddag dat ik weer gebeld heb dus ipv volgende week is het morgen al... en draagdoeken, schommelstoeltjes, hangmatje alles al geprobeerd maar het helpt niets...vanmiddag eindelijk in slaap voor een kleine 15 minuten en toen begon het weer dus ga nu zijn tasje pakken en hopen dat ze wat kunnen vinden.... ik hou jullie op de hoogte... oh ja, een vriendin vond het maar raar dat ik het een opluchting vind en het niet moeilijk vind om hem daar te brengen....ik heb gewoon zoiets van daar istie in goede handen en kunnen ze in ieder geval wat onderzoeken doen, want dit houd toch niemand vol.... gr
Ik stond te huilen van opluchting toen ze die van mij gingen opnemen, en dat was niet eens een huilbaby! Ik kan je zeer goed begrijpen, neem deze tijd ook zelf even om een beetje bij te tanken. Dat was in mijn geval niet nodig omdat hij niet veel huilde, maar op de zaal lag een meisje dat ook opgenomen is met excessief huilen en haar moeder is er echt even van opgeknapt! Overigens is bij dat meisje reflux geconstateerd en dat ging bij ontslag dus ook al aanzienlijk beter! Hopelijk ontdekken ze waar het vandaan komt, succes!
Die vriendin heeft vast geen kinderen of geen baby die veel huilt. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het een opluchting vindt. Trek je die opmerking van die "vriendin" maar niet aan...
ja, dat dacht ik dus ook. jeejtje zeg. ik voelde me kei schuldig toen ik hem in het ziekenhuis achter moest laten, maar na 2 dgn merkte ik wel dat het met mij beter ging. het is moeilijk, maar ook jij hebt je rust nodig en zoals ze in het ziekehuis tegen mij ook zeiden: je bent geen slechte moeder als je vanavond naar huis gaat en je kindje daar huilend achter laat."
spannend hoor! hoop echt dat ze wat kunnen vinden en die vriendin.. denk dat ze inderdaad nooit in diezelfde situatie gzeten heeft dus misschien moet je die opmerking maar laten zitten
Naomi was ook een huilbaby. Toen ze uiteindelijk ook is opgenomen was dat voor ons ook een oplucting. We hadden goed afspraken gemaakt met het ziekenhuis zodat ook wij konden bijtanken. Uiteindelijk heeft ze 4 maanden gehuild toen was het ineens over. We zijn toen ook begonnen met bijvoeding, geen idee of dat verschil heeft gemaakt maar we waren er blij mee dat het huilen ophield, ze huild nu alleen als er echt wat is. En nu is ze een grote lachebek. Zo´n verschil met de eerste 4 maanden. Alsof ze de schade in wil halen. Meid denk aan jezelf alleen dan kun je ook goed voor je kleine zorgen. Liefs en sterkte Lydia
Fijn voor je meid dat hij word opgenomen, kun je even bijtanken ! Voel je vooral niet schuldig, die vriendin heeft niet in de situatie gezeten. Mijn dochtertje heeft ook heel veel gehuild/gekrijst. Na 3 maanden werd het een stuk minder. Sinds we met bijvoeding begonnen zijn met 4 maanden werd het een heel ander kind. Nu is het een echt lachebekje en in niets meer te merken dat ze de eerste maanden zo gehuild heeft. Begon het bij hem ook al gelijk na de geboorte ? Julia was net 3 uur oud toen ze gegon met huilen dit hield ze toen al 7 uur vol. De nachten daarna huilde ze vaak van 20.00 tot 6.00. Overdag was ze bekaf en sliep ze. Na 2 weken begon ze ook overdag te huilen.
Fijn om te lezen dat er iets word onder nomen....hoop voor jullie dat er een oorzaak word gevonden en ze jullie kindje kunnen helpen. En ik ben ook benieuwd hoe het gaat. Liefs Vlindertje
we zijn een paar dagen verder en moet zeggen dat we hier thuis aardig tot rust zijn gekomen, wat een verademing ineens, waren we echt aan toe... De eerste middag in het ziekenhuis heeft hij het hele ziekenhuis bij elkaar gekrijst en zijn ze met t hele personeel bezig geweest om m rustig te krijgen...Moeilijk maar vond het ook fijn dat tie het daar ook deed.....De eerste avond werd hij rustiger en sliep ook een paar uur...Toen begon het schuldgevoel, dacht echt dat het dan toch aan mij zou liggen...Maar de volgende ochtend toen ik belde begon het circus weer, onrustig , niet slapen, krijsen, maaien met armpjes...Ben gisteravond nog geweest en hij lag weer te krijsen...ben er 3 uur bijgebleven maar toen maar naar huis gegaan, kan daar verder ook niks doen....Ze zijn gisteravond begonnen met inbakeren want dat maaien werd steeds erger...Daar werd tie wel weer wat rustiger van...Hij heeft wel weer een dwangmatige houding naar rechts dus daar zijn ze ook mee bezig...sinds vanmorgen heeft hij slangetje door zn neus wat 24 uur blijft zitten om de pg waardes te meten....Ga zo naar m toe...Lijkt me wel erg om m zo te zien...Maar ben blij dat ze zo serieus met m bezig zijn nu... Hoop dat ik m snel weer mee kan nemen, want mis m enorm ook al huilde hij altijd...hou jullie op de hoogte... gr