Hoi, Mijn zoontje van 10 maanden heeft de afgelopen twee weken in het ziekenhuis gelegen met het RS-virus. We zijn er continu bij geweest. Sinds een week zijn we weer thuis en zijn we het oude ritme weer aan het oppakken. Op alle gebieden zien we daar verbetering in, maar het slapen 's nachts gaat nog niet goed. Hij valt redelijk goed zelf in slaap, maar wordt echt ineens heel hard krijsend wakker.... Dit kan echt wel 10 keer per nacht zijn... Ik heb niet het idee dat het iets medisch is. Soms nemen we hem bij ons in bed, dan slaapt hij eigenlijk weer goed verder. Vaak proberen we hem te troosten en dan weer in zijn eigen bedje te laten slapen, maar dan wordt hij die nacht nog regelmatig krijsend en in paniek wakker. Na het troosten kan hij ook snel weer vrolijk zijn, maar als je hem dan weer weglegt, is het weer brullen. Zijn slaapjes overdag gaan als vanouds erg goed, geen paniek bij hem. Heeft er iemand tips? Kan het te maken hebben met een sprongetje? Ziekenhuisopname? Verlatingsangst? Angst? Alvast bedankt!
Ik herken dit wel van toen mijn zoon een keertje in het ziekenhuis had gelegen. Dus ik denk dat het daar heel goed mee te maken kan hebben. En volgens mij komt rond 10 maanden verlatingsangst sowieso om de hoek kijken. Ik gaf in dit soort periodes mijn zoontje nog wel eens een flesje melk 's nachts. En altijd in zijn kamertje met een nachtlampje aan. Dan werd hij rustig en viel hij daarna weer in slaap. Wij hebben hem nooit bij ons in bed genomen. Ik vond het altijd lastig om te bepalen wat het nou was...honger, verlatingsangst of iets anders. Maar bovenstaande werkte dan bij ons erg goed (En binnen twee/drie weken sliep hij dan vanzelf weer de nachten door)
Hier precies hetzelfde probleem met ons zoontje... Hij is nu 8,5 maand oud. Eerst af en toe een nachtje, maar nu al nachten achter elkaar. Gewoon precies hetzelfde als wat jij schrijft!! Afgelopen nacht proberen in zijn eigen bedje te laten. En elke keer als hij ging huilen troosten, en zodra hij sliep weer weg. Maar bleef wakker worden, gillend! Uiteindelijk toch weer bij ons in bed genomen, maar daar heeft hij ook bijna niet geslapen. Maar ligt gewoon vrolijk te spelen... Heel moeilijk!! Wat moet je hier nou mee he?? Ik denk dat het een sprongetje is en ook te maken heeft met verlatingsangst. Helaas kan ik je dus ook niet helpen, maar dan weet je wel dat wij er ook last van hebben Vanaf nu wil ik proberen hem echt niet meer bij ons in bed te nemen. Ik lees mee voor eventuele tips
Mijn dochtertje is een keer heel benauwd geweest 's nachts in haar bedje en daarna durfde ze (s' nachts overdag wel) niet meer in haar bedje te slapen. Ik heb haar een nachtlampje gegeven en daarna was de angst snel weg. Misschien dat een nachtlampje bij jou kleintje ook helpt?
Bedankt voor de reacties! Hij is tijdens zijn ziekenhuisopname (10 dagen) ook heel erg benauwd geweest, dus het kan inderdaad goed zijn dat hij daar nog angstig van is... Ook dromen zou natuurlijk heel goed kunnen! Een flesje 's nachts wil hij absoluut niet (maakt niet uit wat er in zit!) Een nachtlampje kan ik wel eens gaan proberen. Overigens heeft hij vannacht prima geslapen....Af en toe moesten we zijn speentje geven (zoals vanouds), maar dit is allemaal slapend gebeurd. Zul je altijd zien: Plaats je een vraag op het forum, lost die kleine dondersteen het zelf wel op!! Hopelijk zet het door en was het een korte fase Nogmaals bedankt!