Milan is geboren met een schisis. Na zijn geboorte sliep hij vrij snel door. Echter na de 2e operatie is dit helemaal mis. (Dit was met 9 maanden) Hij slaapt bijna geen nacht meer door. Onderhand zijn we behoorlijk wanhopig en aan de latten. We hebben al zo veel geprobeert, maar niks lijkt te helpen. Even kijken, maar laten liggen. Even knuffelen en weer terug leggen. Bij ons in bed. Flesje melk/pap. Lichtje aan, alle lichtjes uit. Laten liggen zonder te gaan kijken. Tussen de middag korter laten slapen, 's ochtends eerder uit bed halen. Niks, maar dan ook niks helpt We hebben het allemaal langer geprobeert, dus niet de ene keer dit en de andere keer dat. Ik heb geen idee of er nog iemand de gouden tip heeft. Hoop het verschrikkelijk, want we zijn onderhand behoorlijk wanhopig.
Hoe erg is zijn hazelip? Wat hebben ze allemaal al gedaan? Is hij verkouden? Mijn broer is ook met een ernstige vorm geboren en heeft direct na de geboorte al operaties gehad en moest in het ziekenhuis blijven. Ik kan me zo voorstellen dat je kindje als het verkouden is hier extra last van heeft. Je kindje staat ook onder controle van de kinderarts? Bel die anders even. Sterkte meis.
Slaapt hij wel in en wordt hij dan weer (snel) wakker, of wil hij ook niet gaan slapen? Wij hebben rond die periode ook veel slaapproblemen met m'n zoontje gehad. Dat heeft toen wel een week of 4/5 geduurd en toen was het ineens weer over. Hij wilde 's avonds niet gaan slapen, bleef heel lang brullen in bed. Vervolgens werd hij 's nachts soms wel 10 keer wakker. Meestal viel hij dan na een paar minuten flink huilen wel weer in slaap. Ik denk zelf dat het te maken had met verlatingsangst, dat schijnt rond 9 maanden heel heftig te kunnen worden. En zeker als hij in die periode ook nog eens geopereerd is, kan ik me voorstellen dat hij daar extra last van heeft. Wij zijn altijd wel consequent gebleven en hebben hem in z'n eigen kamer gelaten. Als hij echt heel hysterisch was, pakte ik hem wel even op om te kalmeren, maar hij ging niet mee naar beneden en sliep zeker niet bij ons in bed. Het is nogal een draaikont, dus dan doe ik helemaal geen oog meer dicht, puur eigenbelang, dus. Toen hij een maand of 13 was hebben we overigens nog weer zo'n periode gehad, van ongeveer een maand. Ging uiteindelijk ook wel weer over, maar het is wel erg vermoeiend, dat geef ik gelijk toe. Ik heb dus niet echt een oplossing, maar ik herken het wel. Sterkte, het hoort er denk ik gewoon een beetje bij, maar dat maakt het helaas niet leuker......
Wat is precies een ernstige vorm?? Zelf vind ik niet dat hij een ernstige vorm heeft. Een enkele lip/kaak/gehemeltespleet. Hij is veel verkouden en als hij verkouden is krijgt hij neusdruppels. Heb zelf absoluut niet de indruk dat hij daar last van heeft. Hij heeft al een lipsluiting operatie gehad en gehemeltesluiting. We hebben regelmatig controle in het ziekenhuis. Milan slaapt goed in. Soms wel even huilen, maar eigenlijk altijd goed. Meestal wordt hij dan tussen 12 en 15 wakker. Hij is dan vaak minstens een uur wakker, maar het komt ook wel eens voor dat hij rustig 3 a 4 uur huilt. Hij heeft het zelfs wel is 6 uur achter elkaar volgehouden. We kunnen zelf niks vinden waarom hij dit doet, behalve idd verlatingsangst. Tussen de middag slaapt hij eigenlijk altijd probleemloos. En als hij uit logeren is gaat het ook 9 van de 10 keer goed. Lijkt me bijzonder, m.n. omdat dat met verlatingsangst niet zou gebeuren, lijkt me. We zijn al in het ziekenhuis geweest om allerlei dingen te controleren. Misschien vocht achter zijn trommelvliezen of weet ik wat. Maar in het ziekenhuis konden ze ook niets vinden.
Jelle is altijd heel druk in zijn slaap (hoofdbonken) van alles geprobeert want oplaatst had hij een grote barst in zijn hoofd dat ging mij te ver. wij hebben hem nu vast gelegd (safe t sleep) en dit werkt bij ons geweldig hij is zelf een stuk rustiger, als wij hem in zijn bedje leggen pakt hij de zijkanten al vast "zo maak mij maar vast" dit geeft hem blijkbaar een veilig gevoel voor ons weer rustige nachten zonder hoofdbonken het is wel wat anders dan natuurlijk hele tijd huilen/krijsen maar ik hoop dat het misschien voor jullie ook helpt
Bij mijn broer liep de spleet door tot achter in zijn keel. De ernstige vorm dus. Hij heeft tot zijn 16e operaties gehad. Door zijn hazelip liep hij ook veel bij de KNO arts voor zijn oren en hij is nu chronisch verkouden. Wellicht toch een bezoekje brengen aan de KNO arts om te zien of hij last van zijn oortjes heeft. Ze beginnen dan met buisjes. Ook kunnen ze het tussenschot in de neus bekijken. Als hier vernauwingen zitten kunnen ze dit operatief verbeteren. Sterkte met je kleintje.
We zijn al bij de KNO arts geweest. Volgende week moeten we weer heen voor controle, zijn gehoor was niet helemaal goed. Zal nog een keer vragen.