Hier ook 4 weken moeder (18 maart) en herken t wel, niet zozeer irritatie, maar wel dat je niet weet hoe je ze kunt helpen. Ik ben ook de hele dag met dr bezig hoor, ze zit ook wel veel in de draagzak en dan doe ik ook huishouden enzo! Mijn zoon dito en ging goed. T heeft vooral in de avond ht huilen en krampjes.
Merk ook dat de ene dag beter gaat dan de andere. Gisteren sliep ze weinig overdag en was ze veel aan het huilen. 's Avonds kregen we haar zelfs niet stil. Geen idee wat er was. Uiteindelijk is ze op mijn arm in slaap gevallen en rustig geworden. Om half 11 in bed gelegd en toen zonder weinig problemen gaan slapen dus dat viel weer mee. Ik wil mijn dochtertje best aandacht geven maar het huishouden moet toch ook gedaan? Kan niet de wc, keuken en was enz. laten liggen. Natuurlijk laat ik het uit mijn handen vallen als ze huilt maar ze moet toch ook zoveel uur slapen overdag? We zullen eens zo'n draagzak gaan proberen maar ik begreep dat dat pas mag na goedkeuring van de CB arts?
Hoeveel uur huilt ze echt op een dag? (sorry heb niet 11 pagina's gelezen) Mijn jongste zat op een gegeven moment op 14 uur en toen werd ik ook echt gek. En hoe voel je je verder, het is natuurlijk allemaal wennen, maar wat voel je voor je kind? Dat echt geirriteerde kan goed wijzen op een pnd, of dat je even overspannen bent van alles. Ik had een extreem zware zwangerschap, een premature baby, en toen alles eindelijk goed ging ben ik ingestort, ik kon niks meer. Het bleek een zenuwinzinking te zijn na te lang (moeten) doorgaan terwijl ik al overspannen was. Let goed op jezelf en praat er over met de huisarts. Misschien als je wat hulp krijgt voel je je beter, en misschien is er een medische reden waarom je beeb zoveel huilt.
Even een doek over de wc is voldoende, je kleren kun je zo van de lijn of uit de droger wel aantrekken, (tip: zodra ze slaapt, een was in je machine stoppen. Doe ik hier en zo kom ik m'n was nog redelijk door!). De keuken: ook daar het hoognodige en dat kan echt nog even snel als je man uit z'n werk komt. En qua slaap: ze moet niks. Er zijn tabelletjes met gemiddelden, maar er zijn erg veel kinderen die qua slaapgedrag erg afwijken, om een heleboel verschillende redenen. Ook dat loslaten dus. Een draagdoek kan een enorme uitkomst zijn. Hoef je niet eerst voor naar het CB, zolang je je kindje buik-tegen-buik met opgetrokken beentjes in de doek doet, kan dat gewoon. Voor dragen met de beentjes gewoon hangend moet je wel eerst even de heupjes gecheckt hebben door de CB-arts, (maar is standaard bij eerste bezoek, dus als je daar geen bijzonderheden over gehoord hebt, zijn die dus al goedgekeurd ).
De eerste maanden werkt het vaak echt niet zo. Ja je kunt beter je huishouden laten liggen echt je gaat je er aan irriteren dat het niet afkomt. Je gaat van zelf een ritme er in krijgen. De vaat kan wel even wachten. De was kan je in de wasmachine stoppen en daarna snel op een rek of in de droger. De ramen doe je als je er weer aan toe bent je moet het je zelf als moeder echt een stuk makkelijker maken. Het huishouden komt bij de meeste echt de eerste maanden op de laatste plaats. Neem je rust wanneer je dat kan. Eet wanneer je het kan dan maar even tijdelijk makkelijke maaltijden. Hier vaak met baby op schoot bord op tafel en dan zo eten. Keek hier met de jongste dvd.s samen op de bank. Kwam vriend thuis nam hij die kleine over en ging ik koken douche of als mijn moeder langs kwam zij de baby en ik snel mijn dingen. Daar bij kwam mijn zoon ook nog thuis van uit school die moet je wel natuurlijk verzorgen. Wat ik er mee wil zeggen is. En wat meerdere ook zeggen leef met de dag. Zo te lezen huilt ze niet zo extreem maar wil ze gewoon lekker bij jullie in de buurt zijn. En baby.s die moeten slapen?? Beide kinderen hebben overdag nooit echt goed geslapen wel rust momentjes van bijvoorbeeld drie keer een uur slapen. Je merkt het nu al je gaat al betere dagen krijgen maar de mindere dagen zijn gewoon nog niet over. En nee je leven is echt niet voor bij ben je straks gewent aan alle veranderingen dat denk je van we hebben het overleeft en het woord weer leuk. Straks gaat ze zich zelf iets beter vermaken gaat ze haar handjes ontdekken geniet daar van. Komt echt allemaal. Als mijn kinderen onrustig waren heb ik vaak alle kinderliedjes gezongen die ik kon. van voor naar achter en weer terug.
Mijn zoontje huilde de eerste weken ook veel als gevolg van de verborgen reflux. Heb heel veel gehad aan een draagzak. Zo had ik mijn handen vrij en hij dommelde heerlijk in slaap. Kon ik gaan stofzuigen, strijken, was ophangen etc.. Ik raad je aan dan wel een ergonomische draagzak te kopen, bv. een Bondolino. Dit is beter voor je rug en als ze wat groter is, kun je er ook heerlijk mee wandelen. Op You Tube staat een filmpje waarop je kunt zien hoe een klein baby'tje in een draagzak zit (in de kikkerhouding). Als ze ongeveer maat 62 hebben, kun je haar lekker dragen met de beentjes eruit. Daarnaast heeft inbakeren hier ook goed geholpen. De eerste weken/maanden zijn vaak pittig. Het wordt beter en het genieten komt dan vanzelf.
Mijn huishouden was een drama haha het eerste jaar Gelukkig hebben wij een buurmeisje van 16 wat voor 7 euro per uur wel wilde mee helpen, echt fijn. Verder inderdaad los laten, want het gaat gewoon niet meer zoals eerst..
Ja 12 jaar geleden dacht ik dat ik abnormaal was. Toen had je nog geen internet als ik dat gehad had had met dat denk een hoop leed bespaard gebleven ik dacht echt dat ik gek geworden was. En dacht ook van wat moet ik nu met een baby. Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen. Maakte me toen ook druk om alles huishouden vriend man. Moest trouwen drie weken na mijn ks. (trauma was dat). En andere dingen die toen mee speelde en ik had niemand die me begreep en zo kwam ik uit eindelijk in een depressie terecht. Soms als je kinderen krijgt spelen er zo veel andere problemen mee dat je gewoon weg niet kan weten wat het is om een kindje te krijgen. Met de tweede ging het beter. Wel uit eindelijk weer depressief maar dat heeft gewoon andere oorzaken.
Het huishouden zou ik me even niet zo druk om maken, alleen het hoognodige doen en man/familie/vrienden inschakelen als er echt iets gedaan moet worden waar je niet aan toe komt. Of idd een draagzak. Hier een baby die heel veel huilde in het begin. Nu trouwens een vrolijk ventje geworden Wat ik ontzettend veel vond schelen was toen hij begon met de eerste lachjes. Dat zal bij jouw kindje in de komende weken ook wel gebeuren. En ik vind het ook wel logisch dat sommige moeders in het begin niet zoveel kunnen hebben, zo'n bevalling is een aanslag op je lijf en energie.
Die gedachten heb ik ook vaak gehad, waarom wilde ik dit, waarom heb ik er niet langer over nagedacht, waarom zie ik dit nooit bij andere mensen Bij de 2e nog veel erger omdat er zo veel mis ging, eerst dachten ze zeker te zijn dat ze down had, toen weer niet, toen kreeg ik hellp, mijn nier werkt niet meer en ik heb nog lang last gehad omdat ik een hersenbloeding kreeg, ik was gewoon helemaal gesloopt en ik heb de tijd in het ziekenhuis ook echt als traumatisch ervaren, omdat ze niks met zekerheid konden zeggen, ik was doodsbang dat ik de baby zou verliezen of dat mijn kinderen geen moeder meer hadden. Nu is de jongste 16 maanden en ik ben nu pas weer mezelf en kan ik echt genieten van ze (al maken ze me af en toe nog helemaal knetter ). Maar die baby tijd, pfff ik ben blij dat dat voorbij is. Gelukkig worden ze steeds leuker
Ik herken het wel hoor, het lijkt wel of ze vaak die ene momenten uitzoeken om dan te gaan zitten huilen terwijl je iets wilt gaan doen...natuurlijk kun je dat uitstellen maar bij mij komt het regelmatig voor dat ze dan ook juist niet meer heel gemakkelijk stil te krijgen zijn. Nu heb ik er ook nog eens 2 haha, dus als ze dan ook nog eens in stereo gaan zitten huilen raak ik weleens gefrustreerd hoor! Dan moet ik stiekem toch weleens eventjes de deur 'dichtslaan'.
Een draagdoek of draagzak mag meteen, als je wel een ergonomische neemt. Geen BabyBjorn-achtige dingen dus. Ik snap dat je niet 24/7 met je kleintje bezig kunt zijn, en natuurlijk moet je ook naar de wc, etc. Maar ik wilde zeggen, ze is nog maar 3 weken, het is nu zo hectisch en alles staat sowieso op zijn kop. Ik was blij als ik rond 13 uur gedoucht had die tijd. Verder kwam ik echt nergens aan toe, mijn man kookte en deed het huishouden. Als hij moest werken dacht ik weleens dat ik gek werd. Hoe ik met kunst en vliegwerk heb gekookt, ik weet het nog altijd niet. Maar wel dat het hier een puinzooi was, ik was echt alleen bezig met voeden en verzorgen. Mijn dochter had ook veel last van krampjes en voordat ik een draagdoek had, hing ze dus tegen me aan, rechtop. Slapen deed ze echt niet in haar eigen bedje overdag, maar de nachten gingen wel heel goed. Verwacht niet dat je al lekker kunt gaan dweilen enzo. Behalve als je een draagdoek hebt en ze vindt dat fijn, dan kun je met kind bij je echt heel veel gedaan krijgen in het huishouden.
Je hoeft niet naar het cb hoor voor goedkeuring! Ik heb een gelukskever, dat is een zitje in een zak zeg maar. Beentjes zitten tegen me aan, gewoon opgetrokken/wijde beentjes (weet niet hoe ik t moet uitleggen). En gaat prima. Bij mn zoon ook gedaan en hij heeft geen rug of heup problemen en ook niet er aan overgehouden. Eerst even in slaap wiegen/lopen hihi en daarna kun je al heel veel doen! Ideaal! VOor mij is het fijn ben zelf alleenstaand en dit is mn 4e, dus heb dan ook handen vrij voor de andere kinderen en huishouden!
De kikkerhouding is dat, als zijn knietjes uitgespreid 'hoger' zitten dan zijn kontje, is het goed. De beentjes mogen niet 'bungelen'.
Niemand die ook zegt dat zij het gehuil leuk vind. Maar ik vind je eraan irriteren toch echt heel iets anders dan onmacht en het zielig of niet leuk vinden. Nee ik heb me nooit aan het gehuil geïrriteerd. Wel onmacht gevoelt maar dat is toch echt iets anders!
Als het maar lang genoeg duurt. Als je lang onmacht voelt komt er vanzelf boosheid/irritatie. Maar ik denk dat iemand die maar 2 uur per dag gehuil hoort daar geen idee van heeft.
Het een sluit het ander niet uit toch? Onmacht is iets dat je kunt splitsen in boosheid verdriet en onvermogen om iets te kunnen veranderen. Soms kun je spreken van met de handen in het haar zitten van??? Ik wil me kind stil hebben wil dat mijn kind geen honger heeft wil dat mijn kind schoon is maar ik wil ook wel eens dat mijn kind zijn MOND houd.
Hey meid, ik begrijp je helemaal. Onze 2e was een huilbaby en krijstte ontroostbaar, kreeg een fles , viel in slaap voor 10 minuten en het krijsen begon van voor af aan. Hij had verborgen reflux (brandend maagzuur ). Maar voordat we wisten dat hij dat had hadden we al 2 weken in het gekrijs gezeten( dankzij de HA). Ik heb me er ook echt aan geiriteerd. En voelde me een belabberde moeder. Denk er wel om dat je niet in deze gevoelens wegzakt, dan aan de bel trekken. Degenen die dagelijks maar 2 uurtjes in het gehuil zitten weten echt niet waar ze over praten, dit is echt heel iets anders! Ik wil je veel succes wensen , ik weet hoe het is. Misschien is een schommelstoel een tip, mijn zoontje werd daar heel rustig van en sliep er heerlijk een paar uurtjes in.