Nee, niet meer. Sinds het overlijden van ons kindje heb ik nauwelijks tranen meer. Ik heb het ergste gehad blijkbaar en het lijkt wel of de tranen opgedroogd zijn. Niet dat ik helemaal niet meer huil, maar toen mijn schoonmoeder vorige maand overleden is heb ik eigenlijk niet echt gehuild terwijl ik wel verdrietig ben, heel vreemd.
Nee dat heb ik niet snel. Hooguit als er op tv iets emotioneels te zien is, dat ik dan een brok in mijn keel krijg. Huilen gebeurt maar zelden.
Bij films kan ik traantje wegvegen. Maar als dingen me echt raken dan lukt het niet om te huilen. Dan ben ik er emotioneel onder, maar wil het er niet uit. Heel frustrerend vind ik dat
Ik kan echt om alles huilen pfff vreselijk...😢 Maar als er iemand bij is dan probeer ik het altijd niet te doen!
Helaas wel. Ik huil als ik ruzie heb met mijn man, ik huil om films, ik huil zelfs bij masterchef als er iemand uitgaat wat ik niet wil. Of bij een schaatswedstrijd als degene wint voor wie ik ben. Ik huil van de spanning zo ben ik ook tijdens een functioneringsgesprek gaan huilen omdat ik zo zenuwachtig was.... Kan niet zo goed met spanning omgaan ofzo.
Ja, ik ben heel emotioneel. Sinds mijn broer is overleden kan ik overal wel om huilen. Als ik ook maar iemand met tranen in zijn of haar ogen zie, dan doe ik zo mee..
Sinds het overlijden van onze dochter huil ik heel veel.. Verdriet om onze dochter, gemis, het waarom.. alles wat daarmee te maken heeft maakt me aan het huilen. Ik ben ook een spannings-huiler. Zodra ik een belangrijk gesprek oid heb, nou dan ben ik ook niet meer te houden Behalve als het om mij persoonlijk gaat niet, dan ben ik heel hard voor mezelf; kom op niet zeuren zeg ik dan tegen mezelf... Ik kan niet meer huilen om mijn verleden, ik kan er toch niks meer aan veranderen, dus dat heb ik afgesloten! Dat is wel een heerlijk gevoel!!
Voordat ik zwanger was huilde ik vrijwel nooit, was een keiharde dame . Na de eerste begon ik wat meer emotie te krijgen.. na de tweede nog meer.. En nu, tijdens de zwangerschap, kan ik om de kleine dingen al huilen.
Ik huil als ik triest ben, of iets triest zie (film, youtube), als ik gefrustreerd ben, als ik me iets inbeeld, kortom, ja ik huil makkelijk. Ik probeer me al mentaal voor morgen voor te bereiden: afscheid van mijn collega's na 12 jaar daar gewerkt te hebben. Heb de afgelopen dagen al van een paar mensen afscheid genomen in tranen en gisteren al 10min op het toilet gaan zitten snotteren terwijl ik mijn afscheidsmail aan het typen was. Maar morgen dus de laatste werkdag. En om het helemaal masochistisch te maken, keer ik over 4 weken weer voor een afscheidsdrink en daar zullen dan nog een hoop mensen zijn om afscheid van te nemen...
Sinds dat ik moeder ben ben ik omgetoverd in een waar emotioneel wrak. Vroeger kreeg ik geen traan uit mn oog en nu al als ik een serie zit te kijken ofzo
Ik jank om alles!!! Als iemand een zielig verhaal vertelt zit ik met waterlanders. Iets zielig op tv, ik zit te janken. Ben ik heel boos en gefrustreerd, ik jank. En laten we het maar niet hebben over mijn maandelijkse periode. Mijn vriend roept steevast, is het weer zover? Hier heb je je bak ijs! Ik zou graag willen dat er een pilletje voor is om wat minder snel te huilen. Soms vind ik het namelijk erg vervelend!