Haha ja ik was ook zo'n jankebal hoor rond die tijd. Inmiddels heb ik juist weer van die intens gelukkige momenten. En soms schrik ik hoe snel de tijd gaat en wordt ik weer boos op mezelf dat ik maar zo weinig gedaan heb tot nu toe. Zit soms gewoon een hele dag op de bank terwijl ik daar vroeger echt een bloedhekel aan had
Feest der herkenning dit Bij mijn vorige zwangerschappen had ik hier niet zo'n last van maar nu... pfff. Om bijna alles schieten me de tranen in mn ogen. Heb zovaak een brok in mn keel, op de meest onlogische en vervelende momenten, niet leuk!
Best herkenbaar hoor. Hier roepen sommige kleine dingen wraakgevoelens op hahaha. Gelukkig herken ik ze op tijd en kan ik me bedenken dat t de hormonen zijn voordat ik echt uit m'n slof schiet hihi
Ik heb dit ook gehad, en ik ga niet zoals de rest zeggen dat het van de hormonen komt want dat weet jij ook wel en daar heb je simpelweg niks aan. Ik heb het tot nu toe ongeveer 3 keer gehad dat ik gewoon n hele dag op bed heb liggen huilen, overal spijt van had en niks meer wilde... En die situatie verander je niet even door te denken 'oh het zijn maar hormonen'. Op momenten dat je je zo voelt zou ik gewoon even teruggaan naar jezelf en jouw interesses. Doe de kleine dingetjes waar jij blij van wordt. Het is rottig maar het hoort over te gaan, dus je kunt het beste afleiding zoeken