Hi meiden, Onze dochter is afgelopen augustus haar overgrootopa en overgrootoma verloren in krap 2 weken tijd. Dit heeft diepe indruk op haar gemaakt. Er gaat geen dag voorbij dat ze het niet over ze heeft. Sinds een aantal weken speelt en praat ze naar eigen zeggen met ze. Ik ging uit van fantasie en liet het allemaal lekker gaan. Maar nu heeft ze sinds een week dat ze gewoon lief met bijvoorbeeld haar pop aan het spelen is, ze opeens in totale paniek naar me toe gerend komt en zegt dat haar overgrootoma eraan komt. Dat deze boos is, en haar pijn doet. Gisterochtend werd ze om 6 uur 's morgens wakker en toen ik vroeg waarom ze zo vroeg wakker was zei ze dat oma aan haar slaapzak trok Nog steeds denk ik wel dat het fantasie is, want als ze weer eens naar me toe gerend komt vraag ik wel eens waar oma dan is. En dan zegt ze 'aan de andere kant van het bos', en laten wij nu net een aantal keren Roodkapje hebben voorgelezen, en daar is ze zo ongeveer verslaafd aan geraakt Maar deze paniek komt nu steeds vaker voor en ik weet niet zo goed hoe ik er het beste mee om kan gaan. Meestal zeg ik: je hoeft toch niet bang te zijn, oma is toch lief? Maar ja, dat helpt niet echt.. Hebben jullie misschien tips? Ze is net 2 weken geleden 2 jaar geworden trouwens, dit is misschien wel handig om te weten. Alvast heel erg bedankt!
Jeetje dat is best heftig. Ik heb helaas geen antwoord voor je maar kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je moet zijn. Sterkte!
Poeh! Klinkt niet zo leuk... Ik geloof wel dat kindjes dingen kunnen zien ... Persoonlijk zou ik er iemand bijhalen die er meer verstand van heeft Lijkt me niet dat haar lieve oma aan dr slaapzak wil trekken en dr pop kwaad wilt doen...
Ik weet niet of je er wat aan hebt maar zou het werken voor je dochter als je samen als het donker is en er sterren aan de lucht staan door het raam kijken en dan zeggen dat oma nu boven aan de hemel een sterretje is geworden. Misschien heeft ze dan het idee dat oma wat verder weg is en kan ze het een beetje van zich af zetten. Zo blijft haar overgroot oma altijd bij haar maar wel op een afstand. Snap je wat ik bedoel? Misschien werkt het want het is wel sneu voor haar. Succes!
Op deze leeftijd begint vaak de fantasie goed te werken, helaas zien kindjes van 2 het verschil tussen fantasie en werkelijkheid niet. Dan nemen ze bijvoorbeeld het sprookje van Roodkapje (dat op zich al best spannend is voor zo'n ukje) en ze mengen het me verhalen en herinneringen van overgrootmoeder. Het moeilijke is, dat het nog bijna onmogelijk is om een echt gesprek aan te gaan met de gemiddelde 2 jarige. Daardoor kan je moeilijk achterhalen wat er nu precies allemaal in dat koppie speelt en wat er door elkaar is gevloeid. Hoe je hier precies mee moet omgaan weet ik niet, misschien kan de huisarts of het consultatiebureau je hierin helpen?