Nee als ik 6 kinderen zou hebben en ze zouden allemaal niet gaan slapen en ik zeg okee ik ga allemaal bij jullie bed zitten dan is toch het einde zoek?? Als er wat is mogen ze uit bed komen en het aangeven en anders is het gewoon bedtijd en ga je slapen. Regels zijn regels. Heeft niets met zin of geen zin te maken. Soms is hij zo overstuur dat hij er geen land mee te bezeilen is en helpt het beter om hem even alleen te laten. Tjsah als ik zou doen wat hij wil wordt het vast een hele gezellige boel en zitten we om 1.00 nog steeds gezellig boekjes te lezen.
Als ik dat zou doen zit ik uren naast haar bed, terwijl ze gewoon soms even een kwartiertje huilt en gaat slapen. Vind het niet echt mishandeling 😳
Niet doen. Hier heeft de buurvrouw paar maanden geleden snachts met de deuren staan rammen omdat onze zoon huilde. Hij huilde ook hysterisch maar dat kwam door een oorontsteking. En toen hij net geboren was heeft ze mij er op aangesproken. Maar zij blijkt mishandeld te zijn als kind. En ze kan niet tegen huilende kinderen. Ik kan je zeggen dit is mij niet in koude kleren gaan zitten. Je weet niet of de ouders er bij zijn. Wij stonden gewoon bij hem.
Mijn dochter haar haren worden 2 a 3 keer per week gewassen, vreselijk vind ze het. Ze gilt echt enorm, mammaaa stop hou op, ik wil het niet! Nee niet doen mammaaaa!! Aauuww Mijn man kwam een keer thuis toen ze in bad zat, hij hoorde haar vier huizen verderop gillen. Wat zullen de buren wel niet denken, we hebben de aangrenzende buren maar even ingelicht. Je weet maar nooit..
Negatieve aandacht zoeken?? Ik zou je willen adviseren je nog wat in te lezen over huilen, aandacht en negeren.
Jeetje reageer aub niet zo triest. Ze zegt toch niet dat je je kind de hele dag moet negeren? Op de juiste momenten om te voorkomen dat het uit de hand loopt met het negatieve aandacht vragen van het kind. En daar ben ik het helemaal mee eens.
Als je je kind wilt opvoeden, zou ik juist dan aandacht geven. Een kind wat negatieve aandacht zoekt, heeft je nodig. Kinderen die niet in hun emotionele behoeftes worden gehoord en gezien, worden later moeilijk hanteerbare kinderen. Ik vind het altijd zo bizar dat men veronderstelt dat als je wel je kind begeleidt in moeilijke buien, je kind verwend en onhandelbaar wordt. Heel apart. Wie zegt dat je niet aan grenzen kunt vasthouden en tegelijkertijd in verbinding blijft met je kind? Dat is juist goede opvoeding. Het lijkt mij toch veel effectiever om je kind te leren hoe hij met emoties kan omgaan dan hem het alleen te laten uitzoeken. Want daar houdt hij alleen eenzaamheid en wrok aan over, ben benieuwd hoe zich dat later uit.
Dat wordt steeds minder omdat blijkt dat het niet de juiste manier is. CB loopt nog wat achter maar ook daar gaan ze vooruit, gelukkig.
Triest? Juist een hele normale reactie. Triest vind ik een schreeuwend kind in bed waar niemand naar luistert. Het zou zo goed zijn als ouders wat meer naar zichzelf kijken wanneer een kind niet luistert. Wat is je eigen aandeel van die negatieve sfeer geweest? Het is altijd een wisselwerking en dat vergeten veel ouders nog wel eens. Een kind wat steeds weer huilend in bed gaat, voelt zich niet goed. Kijk eens waarom dit gebeurt. Ga eens na hoe je een situatie kunt creëren waarin een kind rustig in bed gaat. Dat zou je moeten willen ipv maar vasthouden aan je eigen starre regels dat een kind nou eenmaal moet slapen als jij vindt dat hij moet slapen. Het is geen robot. Je wilt toch dat je kind in vertrouwen opgroeit?
Ik zou wel een praatje maken met de buurvrouw. Heel luchtig. Iets als; Lastig he mijn kinderen kunnen ook zo gillen als ze . Maar persoonlijk vind ik het niet normaal een kind lang te laten huilen/gillen op die tijdstip. Hartverscheurend:x
Vind het altijd lastig dit soort reacties. Ben het met je eens maar wat als je er alles aan doet maar je kind luistert gewoon echt niet en wordt heel erg boos en wil niet getroost worden? Hoe bereik je zo'n kind? Het klinkt allemaal heel mooi in theorie maar in de praktijk werkt het gewoon niet altijd.
Triest??? Ik vind het triest dat sommige kinderen aan hun lot overgelaten worden wanneer zij hun ouders het meest nodig hebben. En verder over een kind dat niet getroost LIJKT te willen worden??? Welke mensen hebben het hardste hulp nodig??? Juist degenen die het hardste nee roepen, je moet daardoor heen eerst. Op het moment dat een kind beseft dat het begrepen wordt en er respect voor zijn gevoel zal die veel makkelijker getroost willen worden. En verder helemaal eens met Carino.
Ik laat mijn dochter niet huilen, daar worden we allebei alleen maar verdrietiger en gestresst van. Soms laat ik haar wel eens jammeren en dan max 10 minuten. Maar dat "ik ben de perfecte moeder" sfeertje hier word ik wel kotsmisselijk van. Als een ander denkt dat even laten huilen voor haar kind een oplossing is, dan heeft die moeder ook dat goede recht. Dit zorgt niet meteen voor trauma's en stoornissen. We houden allemaal van onze kinderen en voeden op de manier op die wij denken dat t beste is. Hou alsjeblieft eens op anderen te vertellen hoe geweldig en veel beter je bent dan een andere moeder en kijk lekker in de spiegel, blegh
Mijn dochter heeft wel eens zulke buien. Veel onrust, decembermaand, etc. Je kunt het niet altijd meteen oplossen, spanning moet ook ontladen worden. Belangrijkste is dat je als ouder je kind toestaat om te ontladen, in nabijheid van jou. Ik laat mijn kind boos zijn, maar blijf altijd in de buurt. Je kunt als ouder neutraal blijven, niet zelf boos zijn maar je kind ruimte en veiligheid bieden om de spanning eruit te laten. Veel ouders raken nerveus, boos en denken dat het kind niet luistert en onhandelbaar is. Leer je kind hoe om te gaan met emoties ipv kwaad te worden en te dreigen met alleen laten. Best moeilijk maar oefening baart kunst. Dus, een kind dat zo hard schreeuwt heeft begrip nodig, geen straf.
Hier zijn we ook wel mee bezig, haar emoties goed te laten uiten. Ze huilt snel, ze is bijna 6 dus we geven heel vaak aan dat ze moet praten in plaats van te huilen, want dat is voor iedereen makkelijker. Ze wordt ook snel onredelijk boos, zijn weer die emoties die ze moeilijk kan uiten. Maar goed dit is overdag en dan is het redelijk makkelijk ermee om te gaan. Lastiger is als ze moet gaan slapen. We bouwen de dag rustig af, doen even wat zij graag wil (spelletjesboek of lezen), praten met haar over de dag en bereiden haar dan voor dat ze moet gaan slapen en nu nog kan zeggen wat ze wil, nu nog kan aangeven of ze een staart wil of niet, nu nog kan aangeven dat ze nog wat wil drinken, maar dat het dan echt tijd is om te gaan slapen. Dan zegt ze ok, maar vaak gaat het daarna niet goed. Dat kappen we dan redelijk snel af, want ze neemt een loopje met ons. En ja, het kan prima dat ze ons dan nodig heeft maar die tijd heeft ze dan al ruim gehad en we kunnen niet bezig blijven, want ze moet op tijd gaan slapen (en dat is echt niet belachelijk vroeg). Wij worden trouwens meestal niet boos dan (soms schiet ik ook wel uit m'n slof hoor, ben ook maar een mens ), maar soms is er dan geen land met haar te bezeilen. Het werkt gewoon niet voor elk kind om er dan maar bij te blijven, dan zit ik er als het aan mijn dochter ligt om 21:00 nog, ze moet ook leren dat er tijd is om met ons tijd door te brengen maar dat er ook een tijd is om te gaan slapen. En het is geen peuter meer hè, dan vind ik het nog anders.
Nou ja ze laat zich niet troosten, wat we ook zeggen. Is lastig doorheen te komen, heeft tijd nodig. En ik kan er wel begrip voor hebben als ze nog wil lezen (zeg ik ook), maar zij niet voor mij als ik zeg dat ze nu echt moet gaan slapen