De laatste tijd gaan de slaapjes overdag van mijn dochter moeizaam. In slaap vallen gaat met veel gehuil en verdriet. Het in slaap vallen is eigenlijk nooit echt een probleem geweest, we legden haar wakker in bed, kus, muziekje en welterusten. Meestal valt ze zonder huilen i slaap. Soms jengelt ze wat of kletst ze wat maar er is echt geen reden om even bij haar te moeten gaan kijken. Na hooguit 5 min valt ze heerlijk in slaap. Alleen de afgelopen tijd niet. Vandaag is het echt drama. Als we al op haar kamertje komen om haar in de slaapzak te doen, begint het al. Huilen, schreeuwen, krijsen. Als we haar inbedje leggen is het soms nog erger. Weleggen haar toch weg en geven haar kus en weltruste. Dan gaat het huilen en krijsen door. Als ditvoorheen wel eens het geval was dan liep ik even terug o haar gerust te stellen, dit was vaak genoeg. Nu moet ik echt meer uit de kast trekken. Even voorbeeld. Vanmorgen om 10 uur in bedje nadat ze om kwart over 8 wakker was geworden uit de nacht. Ik deed haar slaapzak aan, in bedje. Meteen krijsen en huilen. Ze was even rustig dus ik ben uit de kamer gegaan. Huilen begon weer, even geluisterd maar het hield aan. Dus weer terug. Alleen als ik haar optil is het goed. Net ook hetzelfde verhaal. 4 keer terug geweest en haar echt even laten huilen......datvind ik heel erg want dat heb ik nog bijna nooit hoeven doen. Net heeft ze 3 keer 5 min gehuild en na de 4e keer terug ktijste ze moord en brand en na 3 min viel ze in slaap. Nu ben ik bang dat dit, deze manier van in slaap vallen, straks ons problemen gaat geven omdat ik haar echt niet huilend in slaap wil leren vallen. Maar de afgelopen dagen lukt het op geen enkele manier. Voor de nacht is het geen probleem. Wat denken jullie, moeten we haar toch even laten huilen of toch maar niet met het eventuele gevolg dat ik haar niet in slaap krijg overdag. Hoe doen jullie dat tijdens sprongetjes, want ik denk dat ze hier in zit. Ben gewoon bang om al ons ritme en het makkelijk gaan slapen, nu te verpesten. Maar ik weet het even anders niet. Draagdoek heb ik geprobeerd, op schoot i slaap vallen en dan wegleggen ook, erbij lijven ook maar ze wordt dan niet rustig tenzij ik haar oppak dn mee rond loop.
Ik zou haar echt wel even laten huilen hoe moeilijk het ook is. Na een paar dagen krijgt ze wel door dat huilen niet het gewenste effect heeft en stopt ze er vanzelf wel mee.
Ik vind persoonlijk niet.ze zit in een ontwikkeling de eerste jaren die voor haar verwarrend zijn.ze kan niet praten en laat dus door huilen weten dat er iets is.vaak vergeten ouders dat er naast eten,drinken,schone luier en slaap er net zo als bij ons behoefte aan contact is.en hoe ouder een baby word hoe meer ze in de gaten heeft dat je weg gaat maar het besef dat je terug komt is er nog niet.hier hebben we haar altijd getroost,en opgepakt,en ook bij ons in slaap laten vallen.en ze slaapt voor haar leeftijd prima.ja ze word wel eens wakker maar dat is normaal!
ze kan tijdens het huilen zelf in slaap vallen zoals je schrijft dus ik zou haar laten huilen. ik geloof hoe klein ze ook zijn ze echt wel doorhebben hoe ze dingen voor elkaar kunnen krijgen oa door huilen. ze snapt echt wel dat als ze blijft huilen jij komt en haar uit bed neemt om te troosten/in slaap te wiegen. ik zou om de 10 min even kijken als ze huilt aai over de bol en weer weg gaan. elke keer als ze tussen het huilen even stil is dan gaat de 10 min opnieuw in.
Ze is net zelf in slaap gevallen maar na de 30 min werd ze krijsend wakker. Vanmiddag is ze ook een beetje huilend in slaap gevallen maar toen sliep ze 1, 5 uur. Maar heeft het laten huilen geen effect op het slapen over een tijd?
He zoiets heb ik pas gezien op tv. Toen werd verteld waarom ze moeten slapen en hoelang... Toen ging het wel goed! Succes, hopelijk werkt dit!
Het is heel moeilijk maar ik denk ook toch laten huilen. Hier begonnen de problemen ook met 6 maanden en ze is nu 11 maand....En wij zitten nu met een kindje dat heel moeilijk naar bed gaat. Vanaf het weekend ben ik begonnen met laten huilen, en steeds even terug. Ze slaapt nu al een paar nachten weer heerlijk op haar eigen kamertje. Vandaag duurde het zelfs maar 5 min. voor ze heerlijk lag te slapen. Sterkte, je moet echt even sterk in je schoenen staan. Het kost mij heel wat tranen.
Bedankt voor je reactie. Mag ik je vragen wat jullie eerst gedaan hebben? Ik begrijp uit je verhaal dat jullie vanaf 6 maanden, toen dit begon, haar eerst uit bed haalden en niet lieten huilen? Ging het ook niet beter op een gegeven moment? Ik hoop namelijk dat dit een fase is, want tot nu toe ging ze 9, 9 van de 10 keer gemakkelijk slapen. Kan het echt van de een op andere dag omslaan?
Wat in mijn hoofd opkomt: is ze wel écht moe? Want ze wordt natuurlijk wel steeds ietsjes ouder en misschien kan ze iets langer opblijven tussen 2 slaapjes?
Eerst bleef ik erbij zitten tot ze sliep. Dan ging ik weg. Dat heeft een poosje goed gegaan tot ze daar ook niet meer intrapte. Heb alles geprobeerd, later naar bed, eerder, bedje anders, lamp aan, lamp uit, deur open, deur dicht noem maar op. Met een matrasje bij haar gaan liggen, steeds verder weg, bedje bij ons en steeds verder wegschuiven. Niks hielp. Zelfs zo erg dat ik haar bij mij te slapen heb genomen. Maar dat is dus heel moeilijk eruit te krijgen. Ze ligt nu eindelijk voor de derde nacht weer op haar eigen kamertje en is vanavond binnen 5 min. in slaap gevallen.
Hier begon het probleem ook rond de 6 maanden. We haalde onze kleine uk uit bed toen hij zo overstuur was steeds. Na een aantal weken kwam hij paar keer per nacht als we hem oppakte was hij stil. Toen zijn we begonnen met 5 min laten huilen voelde voor ons fijner als 10 min. Nu hebben we het opgebouwd naar 10 min. Maar het gaat nu super na ongeveer een week dit dag en nacht gedaan te hebben slaapt hij weer super. Overdag kreeg ik hem nooit in bed nu voort wel en de nachten slaapt hij weer helemaal door We hebben natuurlijk wel eerst uitgesloten of er medisch niks aan de hand was enz.
Bij mijn meisje gaan de slaapjes ook wisselend. Eerst sliep ze van voeding tot voeding, zonder problemen (tot ongeveer 9 weken), toen ging ze ineens huilen (soms hysterisch) en als ik haar oppakte om te troosten werd het alleen maar erger. Bleek dat ze het even nodig had om in slaap te vallen. Vanaf 12 weken ging het weer zonder problemen. En nu sinds deze week gaat ze soms huilen, dan kan ik haar even troosten en weer terug leggen. Dan gaat ze wel slapen. Dit alles geldt alleen voor de slaapjes overdag hoor. Als ik haar s avonds naar bed doe huilt ze nooit... Ik denk dat het gewoon steeds fases zijn, waarin ze verschillende behoeftes hebben. Misschien heeft ze met deze sprong wat last van verlatingsangst? Door terug te gaan laat je weten dat je er bent, maar zoals je nu doet zou ik het ook doen: 2 of 3 keer terug om te troosten en dan wat langer laten liggen, als ze dan na 3 min in slaap valt, prima toch? Het is meer je moederhart he? Die wil haar baby niet horen huilen, logisch! Ik zou zeggen, volg je gevoel. Jij kent je kindje het beste!
Ja dat is een goeie. Vanmorgen was ze kwart over 8 wakker en om kwart over 10 ben ik haar in bed gaan leggen. Eerst wreef ze echt in haar oogjes en gaapte ze, dat doet ze nu niet echt. Het enige wat ik merk is dat ze jengelig wordt. Heb ook al geprobeerd haar eerder in bed te leggen, dus na 1, 5 uur. En ook al langer op gehouden. Maar ik lees die slaapsignalen nu niet zo goed meer.
Bedankt voor je verhaal. Ik lees hier echt uit dat niets echt goed heeft geholpen. Haar in ons bed nemen wil ik echt voorkomen. Is nu ook nog niet echt nodig want in de nacht gaat het zonder probleem. Net om half 8 naar bed grbracht en ze was helemaalblij. Kusje gegegeven en weltruste en ik loop weg en heb haar niet meer gehoord. Zo gek dat het s avonds zo vanzelf gaat.
Oke bedankt. De afgelopen dagen is ze wel wat ziekjes geweest en haar eerste tandje is door. Dat kan ook meespelen. Vind het wel fijn om te lezen dat meerde moeders dit rond deze leeftijd hebben meegemaakt.
Hier inderdaad alleen problemen overdag. Leg haar net weg...hartstikke vrolijk en ze slaapt, geen kik gegeven.
Je hebt altijd voor- en tegenstanders maar je hoeft echt nirt bang te zijn dat je je kind verpest. Gewennig treedt meer op als ze bij jou in slaap valt of als je haar in slaap helpt. Gewoon doen wat jouw moedergevoel zegt!
Kan ook meespelen als ze wat ziek is geweest en der tandjes. Hoop dat het slapen gauw wat beter gaat.