Tsjaa ik snap ts wel... Ik heb ook met mn ex een kind... Maar ik zie mn ex 1x in de week, hoef er niet mee samen te wonen en hoef er ook geen verantwoordelijkheid aan af tw dragen. We hebben het over ons zoontje en zolang dat goed gaat is t goed genoeg en leven we beiden ons leven
In mijn ogen is het makkelijk. Of je koopt een huis en kiest daarbij voor je gezin en relatie. Of je koopt niet, maar dan vind ik eigenlijk dat jr je relatie goed onder de loep moet nemen en kijken of je überhaupt wel verder wil. Als mijn partner zo zou twijfelen zou ik zelf de knoop door hakken en weg gaan Ik snap je gevoel, ik had het ook. (Wij waren heel kort bij elkaar en onverwacht zwanger) vond kopen ook heel groot. Maat punt is, je weet niet hoe het gaat. Zorg dat je nhg hebt en idd niet te duur en dan komt het wel goed...
Je twijfelt niet aan dat huis, maar aan je relatie. Ik zou daar eerst eens naar gaan kijken. En op zich vind ik wat hulp voor jou niet raar, maar dan meer gericht op wat steviger in je schoenen staan.
Dat dacht ik dus ook gelijk. Wel een kindje ondanks jullie probleempjes, maar een huis kopen is te bindend? Ik zou voor jullie kindje juist alle energie in je relatie steken en eerder zeker geen huis kopen want verhuizen is behoorlijk stressvol!
Woow..... Ik lees het met open mond. Je hebt nog maar net een kindje, en vind een huis kopen 'jezelf vastleggen'? En je vind je relatie niet zo goed en voelt je er niet fijn in, maar een kindje krijgen met hem was wel een goed idee? En ja misschien is er veel veranderd de afgelopen maanden sinds jullie kindje. Maar als het daarvoor wel goed was, dan moeten jullie er misschien gewoon eers nog even hard aan werken of samen hulp zoeken. En zolang je nog zo twijfelt, dan even niets doen. Succes..
misschien ging het 1,5/2 jaar geleden beter? dat weten we toch helemaal niet.... Misschien was het kindje wel niet gepland, dat kan ook nog. en ook al is t wel gepland... wat maakt het uit, feit is dat het NU niet goed gaat en niet wat er 1,5 jaar geleden wel of niet was. Aan het verleden kan je toch niks meer doen. Ts, ik zou geen huis gaan kopen als je niet zeker bent over je relatie. Inderdaad zoals je zegt je hebt dan wel samen een huis en ALS je eventueel weg wil kost het je een hoop geld waarschijnlijk en is de stap om weg te gaan veeeel groter. Niet dat ik daarmee zeg dat je nu gelijk weg moet rennen, je zult wel moeten vechten voor je relatie (als je dat nog wil) Maar dat kunnen jullie nu op je gemak doen en niet gehaast omdat je wel of geen huis moet kopen.
Zullen we nou niet gaan wijzen met een vingertje over waarom ze überhaupt aan kinderen begonnen zijn samen. We kennen hun situatie niet 😉
hoi ik ben 22, ik weet misschien wel heel jong maar ik heb ook een moeilijk tijd achter de rug met mijn man. ik zou eventueel wel eens naar een phsycholoog gaan om je hart te luchten en dan kom je er misschien uit wat je wilt. met mijn ouders en mij ging het ook nooit goed en ik en mijn man merken dat dat bij mij soms ook wat wringt en daarom ga ik binnenkort ook naar een phsycholoog zodat ik dat deel kan loslaten. als je een tuintje en dergelijke wilt maar nog niet zeker bent of je bij hem wil blijven dan zou ik gaan kijken voor een huisje te huren of appartement met een tuintje waar de kleine kan spelen en waar de buren misschien wat meer respect hebben voor andere mensen. ik ben bijna zeker dat als je een sociale woning zou hebben je bij hem weg gaat. laat het idee "ik heb wel een kind en kan dit niet maken" achterwegen. als jullie zicht niet goed voelen dan voelt de kleine dit ook dan kan je beter een beslissing nemen zodat jij je ook terug goed voelt dat zal je kindje ook tengoede komen later. hopelijk heb je er wat aan. dikke knuffel!
Zit je dan dichter bij familie/vrienden? Is er dan meer mogelijkheid om iets voor jezelf op te kunnen bouwen sociaal? Voel je je nu geisoleerd? Wellicht is een assertiviteitscursus wel iets voor je. En als je vriend nog eens voorstelt dat je in therapie moet gaan zou ik dat volledig beamen: MITS het een relatietherapeut is!! Laat hem maar meewerken eraan!
Er staan meerdere fatsoenlijke reacties hoor, misschien niet de reacties die je wilt horen, maar heeft niets met fatsoen te maken....
Dit noemen ze maar half in je relatie zitten, een been erin en eentje eruit, dat is niet IN een relatie zitten of je gaat er 100% voor of je gaat alleen verder, anders kom je nooit verder! Je hebt een kind samen dat lijkt mij een grotere verbintenis dan een huis lijkt mij dat je hier langer over na heb moeten denken dan een huis kopen, dat laatste kan je vanaf, eerste blijf je voor altijd samen de ouders van. DUS ik zou beslissen voor jezelf wat je wilt (eventueel met hulp of niet) want dit is niet eerlijk voor je vriend, je kind maar ook niet voor jezelf!
Nou ik zit ook met open mond te lezen, maar dan bedoel ik de vreselijke reacties van sommige van jullie. Wat een veroordelingen! Lekker makkelijk praten zeg Ik sluit mij helemaal aan bij Maria999. Zij verwoord precies wat ik bedoel. Ik zou zelf inderdaad ook even wachten met een huis kopen en aan jezelf gaan werken. Iemand opperde hier een assertiviteitscursus, dat vind ik idd wel een goede.
Je bent niet zeker over je relatie maar wel een kind... ik vind samen een kind krijgen een grotere commitment dan samen een huis kopen.... maar weet natuurlijk het verhaal erachter niet... Even een puntje, je hebt een grote studieschuld ben je al bij de makelaar geweest? Mijn man had een studieschuld van maar 1100 euro... maar die moesten we eerst aflossen voor we een hypotheek konden krijgen... schuld ook van een studie weegt heel zwaar... zou daar nog eens goed naar kijken...
Als ik je gevoelens kort door de bocht samenvat: Voordelen huis kopen * tuin Nadelen huis kopen * het gevoel financieel vast te zitten in een ongelukkige relatie Tja, ik denk dat je wel weet wat je eigenlijk wilt/moet doen. Misschien is dit een goede oefening om niet over je 'heen te laten walsen' en je gevoel serieus te nemen. Hoop dat jullie er met z'n tweetjes uitkomen.
Ik zou in ieder geval eerst gaan werken aan je relatie. Misschien eerst even wachten tot je alle hormonen van de bevalling kwijt bent. Ze zeggen altijd dat je eerst een jaar verder moet zijn na de bevalling tot dat je belangrijke keuzes moet gaan maken Wat ik wel echt een belangrijk punt vind om over na te denken: vind je een huis meer binding geven dan een kindje? Een kindje kan van een scheiding meer beschadigd raken dan een huis hoor! Persoonlijk heb ik daar veel moeite mee als daar zo losjes over gepraat wordt, maar goed dan gaan we een andere discussie voeren.