Wie weet wat ik hieraan kan doen? Mijn zoontje is ruim 2,5 en wordt steeds agressiever. Waar het begon met slaan is het nu slaan,schoppen en bijten. Hij trekt ook vaak de stoel onder mijn dochter vandaan als ze zit. Slaan doet hij meestal met voorwerpen. Mijn dochter laat heel erg over zich heen lopen en die is dus ook altijd de pineut. De aanleiding is vaak dat er iets gezegd wordt dat hij niet wilt, dat hij dingen afpakt en mijn dochter zegt dat dat niet mag, maar ook als mijn dochter boos naar mij kijkt wordt hij agressief naar haar. Bij zijn vader is hij ook agressief naar zijn broer van 7. Het is erger als hij moe is of overprikkeld, maar hij slaapt slecht de laatste tijd en dus gebeurd het ook de hele dag door. Tot hem door dringen lukt niet. Elke keer gaat hij op de strafstoel maar dat doet hem niks. Praten met hem erover is ook niet haalbaar, je dringt niet tot hem door wat je ook probeerd. We proberen wel steeds te praten met hem hierover maar het helpt niks. Wie herkent dit? En wie heeft er tips?
Pff 2,5 is wel erg jong.. Mijn zoontje is net zo oud en die zie ik dat niet doen.. Ziet hij dit gedrag ergens? Bij z'n vader? (Broer van 7 jaar?)
Kan je zoontje al praten? Kan een reden zijn dat hij zijn frustratie op zo'n manier uit. Is er recent iets gebeurd binnen jullie gezin waar hij het moeilijk mee heeft? Andere spanningen? Er kunnen zoveel oorzaken zijn. Mijn zoontje heeft die periode ook gehad, hij kon heel lang niet praten en heeft een ass. Hier hielp het om vooral zelf niet boos te worden en we hebben een kussentje gegeven waar hij zijn boosheid op mocht uiten. Die hele periode heeft een paar maand geduurd.
Zijn broer is net als mijn dochter iemand die over zich heen laat lopen. Hij gaat naar de psz maar daar is hij vooral alleen aan het spelen en vermijd overheersende types. Hij heeft vermoedelijk ASS (onderzoek loopt) dus wie weet heeft dat er mee te maken? Ik ben de hele dag alleen maar bezig met corrigeren. Volgens mij heeft hij echter niet door wat de gevolgen ervan zijn, hij weet dat de ander kan gaan huilen ervan maar echt een benul van pijn heeft hij volgens mij niet.
Hij praat sinds kort ja, maar niet over gevoel. Hij kan niet zeggen dat hij boos is of verdrietig of blij. Hij praat wel over auto's, sinterklaas en dat soort dingen. Ik heb geprobeerd op aanraden van iemand van de GGZ instelling hier om hem te laten stampen en 'ik ben boos' te laten roepen, maar dat laatste weigert hij echt. Die kussen is wel een goede tip denk ik. Dank je. Hij gaat overigens sinds sept naar de psz. Hoewel hij daar nog veel op de achtergrond staat vindt hij het wel leuk. Hij durft steeds wat meer daar. Dat is de enige grote verandering. Maar sinds september gaat ook mijn dochter naar school en heeft hij 2 dagen mij voor zichzelf en is hij daardoor ook veel meer gaan praten. 1 op 1 gaat het namelijk veel beter. Waar hij het slaan vandaan heeft weet ik echt niet. Mijn dochter durft hem nog niet eens terug te slaan dus beginnen zou er ook wel niet in zitten (ik heb het zowiezo zelf nog nooit gezien). Voor sept sloeg hij al wel als hij heel boos was. Maar het wordt steeds meer en vaker en nu schopt en bijt hij dus ook en ook gewoon als hij zijn zin wilt hebben. Ik ga eens kijken voor een kussen.
Ik zou een langs de huisarts of consultatiebureau gaan en je zorgen uiten. Je wordt er in ieder geval wijzer van en zij weten ook wel adressen waar je misschien hulp van kan gebruiken. Dit heeft ook grote invloed op je gezinsleven en gaat dus iedereen aan. Je zit zo snel in een negatieve spiraal. Succes.
Er loopt een hulptraject, of nou ja.. dat heb ik net afgesloten. Dit omdat ze sinds mijn ASS diagnose alleen nog maar aandacht hebben voor mij en niet voor zoontje. Maar ik ga op korte termijn een second opinion aanvragen ergens anders zodat het wel gewoon door blijft gaan. Maar daar is hij verlegen en zal hij zich de eerste tijd toch heel rustig gedragen. Vandaar dat ik vanuit hier ook op tips hoop.
Ben niet bekend met ASS maar kun je het positief draaien? Iets zoeken dat hij heel leuk vindt en hem belonen elke keer als hij tien minuutjes/een kwartiertje lief speelt zonder agressie? Belonen werkt het best als het direct op het gedrag volgt. Dus zoek iets kleins, bijv een knikker in een potje en een vol potje = kadootje uitzoeken of pannenkoeken voor lunch of wat hij dan ook wil. En natuurlijk prijzen, laten zien hoe blij je bent, dat er extra tijd overblijft om naar de speeltuin te gaan etc.
Als ik zeg 'wat goed dat je niet geslagen hebt' dan gaat hij direct slaan. Belonen gaat dus al lastig worden. Als hij mij slaat negeer ik dat totaal en dat lijkt het beste te werken, maar ja.. een kind gaat natuurlijk niet negeren als een ander kind haar slaat. Helemaal niet omdat hij mijn dochter vaak slaat als ze aan het spelen zijn (en het gaat anders dan hij wilt) en hij dus ook vaak slaat met wat hij dan in zijn handen heeft. Ik heb haar nu zover dat ze negeert als hij weer eens Stomme R! roept de hele tijd. Dan houdt hij ook snel op. Maar het slaan doet haar echt pijn dus dat laat ze merken ook. En hij lijkt haar reactie ook leuk te vinden maar niet echt te beseffen dat hij haar echt pijn doet.
Je moet ook niet benoemen wat hij niet heeft gedaan, maar wat hij wel heeft gedaan. Wat heb jij lekker met je trein gespeeld of wat ben je leuk aan het kleuren bv. Mijn zoontje kan ook aggresief uit de hoek komen. Slaan, schoppen, bijten, enz. Meestal heeft het wel een aanleiding, maar soms komt het ook (voor ons) uit het niets. Wij benoemen vaak voor hem wat we zien. Ikzie dat je boos/verdrietig bent, maar slaan mag niet. Als er wat is kom je vragen of wij je willen helpen. Je kunt van te voren dingen afspreken, maar benoem dan vooral datgene wat je wel wilt. Leg daar de focus op. Het helpt hier enorm. En ook het visualiseren en het nodige structureren helpt hier enorm. Mijn zoontje begint nu met zeggen: ik ben boos, ikvind dat niet leuk oid. Of hij echt bedoelt wat hij zegt weet ik niet, hij noemt het erg monotoom en soms ook niet helemaal in de juiste context, maar zijn gedrag is een stuk verbeterd. Het strafstoeltje heeft hier ook niet echt effect, maar we gebruiken het wel om hem uit de situatie te halen en te laten weten dat hij echt over de schreef gegaan is. Mijn zoontje lijkt ook niet te beseffen dat wat hij doet de ander pijn doet. Hij kan je met een big smile vertellen: ik heb S gebijt.
Hier zo'n fase gehad, gelukkig lang niet zo heftig maar wat hier hielp was eindeloos alternatieven aanbieden en eigen gevoelens benoemen. Als hij sloeg zei ik "D., ik vind dat niet leuk, dat doet pijn. Als je boos bent mag je stampen, kijk zo...".D. sloeg ook uit enthousiasme, dan gaf ik aan dat dat niet fijn is maar dat ik aaien, knuffels en kusjes wel fijn vind. En inderdaad, zeggen dat je het fijn vindt dat hij niet slaat is hetzelfde als zeggen dat je niet aan een roze olifant moet denken Beter kun je zeggen dat je het zo prettig vindt dat hij lief doet. Het heeft hier maanden geduurd maar ondertussen zegt D. dat hij boos is en kunnen we erover praten. In jouw geval zou ik wel eens met de ha gaan praten om te kijken of je daarin hulp kunt krijgen want mocht er iets ASS achtigs meespelen, dan kun je die hulp wel gebruiken denk ik.
Daar heb je wel een punt ja. Ik laat hem wel naar mij toe komen en vraag dan of hij boos is enzo en soms zegt hij ja, vaak helemaal niks. Maar dat zal met de tijd wel komen denk ik.
De hulp wordt aan gewerkt. Het leren stampen heb ik ook een tijd geprobeerd. Zelfs de oudste deed het als ze boos was of deed haar broertje het voor 'als je boos bent mag je stampen he, kijk zo' Hij zal iets niet zomaar nadoen. Hij doet dat soort dingen alleen als (hij denkt dat) niemand kijkt. Zodra de aandacht bij hem ligt, positief of negatief, dan doet en zegt hij niks meer behalve slaan.
Het is voor hem denk ik ook wel motiverend om te slaan dat mijn dochter snel over zich heen laat lopen. Zoontje doet dit buitenshuis ook maar is thuis vooral naar dochter heeeel dominant.
Ik herken dit wel hoor. Als er iets gebeurt wat mijn zoon niet gevalt of hij mag iets niet gaat hij direkt slaan, bijten, of haren trekken. En inderdaad slaan het liefst met voorwerpen en overal mee smijten. Ik denk dat het een frustratie is omdat hij niet weet hoe hij zich moet uiten en ook nog niet goed praat. Helaas is hier de oudste inderdaad heel vaak de pineut. Ik leg hem wel altijd uit dat het niet mag wat hij doet en hij moet naar de gang. Heel veel meer kun je er denk ik niet aan doen
Misschien zou je ook een boekje met hem kunnen lezen waar plaatjes instaan over emoties. Dus boos/verdrietig/blij etcetera. Verder blijft het vooral een kwestie van rustig blijven/geduldig enz. En wat Storm al zegt: niet benoemen wat ze niet gedaan hebben, want zo krijgt het slaan toch nog de aandacht. En dat moet juist niet. Overigens gaat mijn zoontje hier de hoek in als hij het te bont maakt. Een strafstoeltje zou echt niet werken, dan is er nog zoveel ruimte om hem heen om door afgeleid te worden. Even afzonderen werkt voor hem het beste.
Naast alle goede tips die je voor zoontje krijgt, zou ik de dochter ook leren dat ze niet zomaar moet toestaan dat ze geslagen wordt. Dat ze meer weerbaar wordt. Ook al is haar broertje jonger, ik zou haar laten weten dat ze best van zich af mag bijten. Ze moet natuurlijk geen boxbal worden die dient ter opvoeding van haar broer. Wat hier op die leeftijd heeft gewerkt: de dader heel kort en streng toespreken dat slaan absoluut niet mag, en dat je dat niet wil zien. Dader aan de kant/ in de hoek en verder negeren. Aandacht geven aan geslagen kind. Want vaak gaat de ouder een heel gesprek aan met de dader of geeft straf/laat Sorry zeggen enz. Hier wordt juist aandacht gegeven aan het kind dat slaat. Waarmee een kind een verkeerd signaal krijgt: als ik sla krijg Ik aandacht. Dus slaan absoluut niet negeren, maar direct afkeuren en aandacht geven aan de slachtoffer. Daarnaast zou ik je dochter echt laten merken dat ze van zich mag afbijten.
Voor dochter wordt inmiddels ook hulp gezocht. Ik kan haar zeggen wat ik wil maar voor zichzelf opkomen gaat ze niet doen. Ik heb het lang geprobeerd, maar ze is exact hetzelfde als mij dus ik snap haar wel, maar kan haar niet helpen. Wat mijn ouders vroeger wel niet geprobeerd hebben om mij van mij af te laten bijten en niks hielp. Vandaar dat ik ook voor haar een verwijzing heb gevraagd voor een ggz instelling. Aangezien ze er ook op school heel erg veel last van heeft.
juist belonen voor de dingen die goed gaan. Slaan mag echt niet. Daar is echt de grens. hij mag niemand slaan ook jou niet. Daarvoor mag ie best gestraft worden. Veel van dit soort gedrag komt uit frustratie. Misschien dat hij niet weet hoe hij anders zich moet uiten. Hij zal misschien ook wel juist hele duidelijke grenzen nodig hebben, want dat voelt veilig. Het kan best zijn dat ie ook iets van een gedragsstoornis heeft (klinkt zo lekker negatief, bedoel ik niet zo) maar heeft daardoor wel een gebruiksaanwijzing. Je kunt hier wel hulp bij gebruiken. Dus ik denk dat het wel goed is om begeleiding te vragen hoe je bijvoorbeeld met dit gedrag om kunt gaan.