Ik zit echt in dubio. Vorige week heb ik bij mijn jongste (bijna 2,5) de luier uitgedaan. Ze gaf al regelmatig aan dat ze geplast had en was erg geinteresseerd in het potje en alles, dus huppatee, even deze laatste twee weken van de vakantie voor zindelijkheidstraining gebruiken. We zijn nu een week verder en ik twijfel of we wel de goede kant op gaan. Positief: ze kan prima een paar uur haar plas ophouden, geen probleem. Negatief: ze geeft zelf niets aan. Ik kan het 100 keer vragen maar ze hoeft nooit te plassen, ook al plast ze 5 minuten later in haar broek, het antwoord is altijd 'nee mama'. Als ik haar op tijd op het potje zet plast ze wel netjes daar (en dan is ze ook wel blij, klappen en een sticker plakken), maar als ik te laat ben heb ik gewoon pech en plast ze in haar broek, ontlasting zelfde verhaal. Ze roept dan vervolgens wel 'mama ik plast' maar vind het niet echt een probleem, trekt haar broek uit en vraagt welke broek ze nu aan mag. Zou het zin hebben om door te gaan? Ik ben er eerlijk gezegd een klein beetje klaar mee haar elke keer weer op het potje te zetten (ze heeft er ook nooit zin in, wil altijd liever spelen etc) en 4 natte broeken per dag te moeten wassen (want ik ben natuurlijk nooit altijd precies op tijd). Heb echt geen zin zo nog maanden te moeten aanmodderen. Aan de andere kant heeft ze er wel de leeftijd voor en lichamelijk gezien kan ze het volgens mij prima. Dilemma...
Ik zou ermee stoppen. Ik ben persoonlijk van mening dat zindelijk worden niet zo'n gedoe'tje zou moeten zijn. T. heeft er ook totaal nog geen interesse in, dus die heeft nog gewoon een luier om. Toen we bij A. gingen beginnen ging het eigenlijk binnen een week hartstikke goed.
ja ik zou ook stoppen. Hier vergelijkbaar. Ben toen gestopt en een paar mnd later zei ze zelf op een ochtend dat ze haar luier niet aan wilde meer. Ze heeft nog 2x ofzo een ongelukje gehad verder ging het goed. Toen was ze net 3 jaar denk ik
Wij hadden hier tot voor kort precies hetzelfde: als we hem op het potje of de wc zetten plaste hij keurig, maar hij gaf t nooit zelf aan en hij vindt t geen enkel probleem om een natte broek te hebben. Maar nu na een week of 3 lijkt het eindelijk te komen. Hij zegt het steeds vaker uit zichzelf en al dagen geen ongelukjes meer gehad. Ontlasting wil nog niet zo lukken, hij zegt vaak dat hij moet en probeert het dan ook, maar dat is nog niet op t potje gelukt (hij bewaart t lekker voor 's nachts in z'n luier 😄. Ik hou dus nog maar even vol en ga er luchtig mee om. In huis laat ik m overigens nu alleen in onderbroekje lopen, anders blijf ik wassen.
Ik zou er ook mee stoppen. Wat je eventueel nog zou kunnen doen is een potje in de woonkamer zetten. Misschien helpt dat wat?
Ik zou ook stoppen. Ik weet dat de meningen erover verdeeld zijn, maar mijn ervaring met alle drie kinderen is dat ze ergens tussen 2 en 3 jaar zelf aangeven er klaar voor te zijn. En dat betekent dat het kind bewust voor kiest om geen luier meer aan te willen en op de wc te gaan. Binnen 3-4 dagen is het dan ook helemaal zindelijk. Want zindelijk is de combinatie van factoren: controle over blaas, aandrang,sluitspier en 'op commando ' kunnen plassen. Ik zou even wachten totdat zij zover is.
Ok, tot dusver zijn de meningen dus stoppen . Ik had zelf juist zoiets van 'dan moet ik hier straks allemaal wéér doorheen' haha. Aan de andere kant, mijn oudste was pas vrij laat (3 jr 2 maanden ofzo) zindelijk maar wel binnen 3 dagen helemaal en ook vrijwel geen ongelukjes. Dus daar valt idd ook iets voor te zeggen.
Bij mn dochter ging het precies hetzelfde. Net toen ik wilde stoppen ging ze ineens aangeven, was na een dag of 4. Weet niet hoe lang je exact bezig bent met volledig de luier uit? Je doet hem ook niet tussendoor weer aan als je weg moet bijvoorbeeld? mijn ervaring bij onze zoon was dat het daardoor veeeeeel langer duurde omdat het verwarrend werkte. Op aanraden van mn gastouder zetten we haar iedere 1,5/2 uur op de wc. eerst vragen en bij "nee" toch na 1,5 uur/2 uur doen, en sowieso een half uur na het drinken. En na een dag of vier viel het kwartje! En ging ze het zelf aangeven.
Druif, we zijn nu precies een week bezig, vorige week maandag luier uit. Echt uit, ik doe hem alleen om als ze naar bed gaat (alleen 's nachts dus want overdag slaapt ze niet meer). Zonder luier weggaan is geen probleem als ze geplast heeft want ze blijft prima een paar uur droog. Elke 2 uur op het potje doe ik ook zo ongeveer. Maar als ze dan niet hoeft wordt ze heel boos, gillen dat ze niet 'hoef te passen' maar ja ik durf dat niet direct te geloven.
Hier ging het ook zo. Na twee weken ben ik gestopt en heb hem de luier weer aan gedaan. Als hij naar de wc wilt en dit aan geeft dan gaan we, maar gewoon de luier om. Ik heb geen zin om iedere keer te moeten roepen of hij moet plassen. Hij moet het zelf aangegeven. Nu de luier weer om is, roept hij regelmatig dat hij moet plassen. Dan gaan we gewoon naar de wc en daarna weer de luier om.
Ja, heel herkenbaar. Ze wil dan niet uit dr spel gehaald worden natuurlijk. Tis ook even een nieuwigheid wat eigen gemaakt moet worden. Ik werd er ook moedeloos van, want je hoort jezelf de hele dag leuren: moet je nog plassen?? En wij konden elke keer naar de wc en dan kwam er niks en 5 minuten later plaste ze op de grond Ik denk dat je dochter het lichamelijk prima kan. Ze kan het ophouden en ook op het goede moment los laten. Ik denk dat ze alleen nog niet door heeft dat het nu een gewoonte moet worden. Mijn dochter was even oud. Je hebt nu nog 1 week zomervakantie? Ik zou het nog even proberen, mits je er nog zin in hebt Als je je gaat ergeren, dan wordt het een te groot ding en dat zal ze haarfijn doorhebben... Denk dat je het verder prima aanpakt: stickers plakken, complimentjes, en gewoon écht die luier niet meer aan! Zou ze er gevoelig voor zijn om haar de keuze te geven: of een mooie onderbroek óf de luier weer aan? Verder toch doorgaan met proberen: geregeld vragen (misschien niet elk half uur als ze het toch lang kan ophouden maar eens per uur of nog langer?)en sowieso na een paar uur of na het drinken op de wc zetten en vragen of ze het wilt proberen. Belonen als het lukt en als het niet lukt: jammer dan, maar geen probleem. Heb je al een potje in de kamer? En loopt ze thuis in dr blootje of moet ze eerst nog dr broek uittrekken om te gaan plassen? In dr blootje zal ze misschien sneller het effect voelen/ snappen als ze te laat is?
I zou heel even stoppen. Over een maandje ofzo weer proberen. Dochter gaf hier aan dat ze moest, ze kan het ophouden, en ze kan op de wc plassen. We hebben haar met het mooie weer een tijdje in dr blote billen laten lopen, toen veel ongelukjes. Toen we dachten dat ze het kon luier uitgelaten, het was 1 dag vreemd en vanaf toen was ze zindelijk. Nu af en toe nog een ongelukje.
Begrijp ik het goed dat ze ook voor het aflaten van de luier niet aangaf dat ze moest plassen? In dat geval zou ik er mee stoppen. Een kind moet wel hebben laten zien dat het het zelf aan kan geven, anders is het er m.i. nog niet klaar voor. Als ze het voor het aflaten van de luier wel goed aangaf en daarna niet meer, zou ik nog even doorzetten, maar alleen zolang ze het zelf nog lijkt te willen. Dat gebeurde hier namelijk: voor we de luier aflieten gaf ze al bijna een jaar regelmatig aan dat ze moest plassen, maar zodra we hem aflieten niet meer. Hier was de gouden tip om het potje in de keuken te zetten, zodat ze zelf kan gaan. Op een of andere manier was die autonomie voor haar belangrijk, want toen ging het in twee dagen goed. Als ze het na een paar dagen op die manier nog steeds niet aangeeft, zou ik stoppen.
wij hadden dat met zoontje ook en ik kreeg toen de tip om eerst in de blote billen te laten lopen als je thuis bent.... dan voelen ze toch beter aan dat er een plasje aankomt. Verder hadden wij het potje in de woonkamer staan en daar ging hij zelf dan op zitten.... nadat dit een paar dagen goed ging ook onderbroekje aangedaan. Toen gingen we op vakantie en viel hij terug Nu zijn we weer een tijdje terug en ondertussen is hij overdag droog al 3 weken zonder ongelukjes.
Nouja.. Als het jou irriteert EN haar irriteert... Zie ik weinig reden om nu verplicht door te zetten. Ze hoeft ook niet al bijna naar school oid.. Ik zou gaan voor "geen stress"
Lastig he! Ik zit eigenlijk met hetzelfde en ben er mee gestopt. Dochter vroeg zo overduidelijk om 'luier aan', gaf niks aan en elke keer als ik vroeg: moet je plassen? gaf ze een heel harde NEE. Ik wilniet dat ze gefrustreerd raakt. Hier ook lichamelijk er klaar voor, vaak is ze 's ochtends ook nog droog. Ze kan het prima ophouden, maar doet op het potje niks en 5 min later plast ze in haar broek. En dan de vraag: "nu een pamper aan, mama?" Op de creche hebben ze twee vaste wc-momenten en daar doet ze elke keer wel iets. Hier thuis nooit. Ze heeft welgeteld 1 keer op het potje geplast en gepoept (dat laatste was meer toeval). Omdat ze zo duidelijk om een pamper vraagt doe ik hem maar weer aan, en proberen we het nog eens als ze er meer aan toe is. Hier mag ze wel in november naar school, maar of ze er dan klaar voor is, geen idee.
Zo ging het bij ons precies hetzelfde! Ook een week vol ongelukjes, natte broeken en continu dweilen. Wij hebben toch doorgezet.. De tweede week was nog niet alles maar het ging al veel beter! De derde week ging super goed. Nu is ze gewoon zindelijk, alleen in de nacht nog een luier om. En af en toe nog een mini ongelukje (dan heeft ze al een drupje laten lopen om het zo te zeggen). Maarrrr, onze dame heeft nog steeds niet vaak zin om te plassen hoor haha. Spelen is veel leuker Ik maak er nu niet eens een discussie punt van. Ik zeg gewoon als ik zie dat ze moet plassen dat we gaan plassen. Ik vraag het niet meer
Bedankt voor alle ervaringen. Veelvoorkomend en bekend probleempje dus. Ik heb haar vanochtend maar weer gewoon een luier aangedaan. Ik ga in de herfstvakantie nog een keer een poging wagen, wie weet is ze dan wel zo ver. Janna, niet elk kind geeft het van tevoren aan hoor. Mijn oudste zei het nooit, niet van tevoren en niet erna toen ze nog een luier om had. Ze was met 3 dagen helemaal zindelijk (maar wel al 3 jaar).
Ik denk dat je je kind de tijd moet geven om te leren aanvoelen en op tijd komen. Het valt mij hier oo dat er veel moeders zijn die denken, we doen de luier uit en dan verwachten dat je kindje na een week al goed zegt wanneer te moeten plassen enzo. Ik zie het meer als een leerproces en dat heeft soms wel langer tijd nodig. Ze moeten het ook wel willen dat zeker maar het kunnen kan je leren. Dit gaat soms met ups en downs en ik zou niet zo na een week proberen al te stoppen. Ik denk wel dat blote billen lopen (al is het voor een paar dagen) je kind op weg kan helpen. Als ze iets aan de billen voelen dan hebben ze niet in de gaten of ze nou in een luier plassen of in de kleren. Ik denk dat er daardoor niet zo snel gedacht word ik moet plassen maar dat het automatisme is om het te laten lopen.