Vanmorgen kwam de juf naar me toe en wilde een afspraak maken voor een huisbezoek 's middags na school. Ik kreeg gelijk al de kriebels, ligt aan mij hoor. ik word dan gelijk onzeker en zenuwachtig. Dit is nergens voor nodig, want mijn zoontje is heel gelukkig en zit lekker in zijn vel. Maar toch ga ik ziten denken, ik hoop dat ik relaxt blijf tijdens het gesprek, wat als ik zenuwachtig word. Misschien denkt die vrouw wel dat ik iets te verbergen heb, etc. Dit hoort bij mijn "sociale angst"en heb het wel aardig onder controle. Maar wat houdt zo'n gesprek precies in eigenlijk?
dan praten ze gewoon over de thuis situatie en kunnen ze zien waar het kindje woont. In wat voor omgeving hij is als hij niet op school is.. Nergens zorgen over maken en blijf gewoon jezelf
Apart, hier doen ze dat niet... Maar ik sluit me aan bij Luannie; het lijkt mij om gewoon een goed beeld te krijgen van je zoontje en vaak is 'n gesprek thuis toch wat meer ontspannen dan 'n gesprek op school.
ik heb dit ook nog niet meegemaakt op school. Op het kinderdagverblijf van mijn jongste doen ze het wel, vanaf 3 jaar, dus dat komt nog. Maar is ze dus geweest gisteren? Was het inderdaad een 'standaard' bezoekje?
Hoi! Nee, 8 juni komt ze pas, dus ben benieuwd! Zo'n huisbezoek doen alle juffen bij alle kindjes in het eerste jaar, dan zien ze hoe het kind thuis is, etc. Bedankt voor jullie reacties!vind het spannend maar ook wel leuk Ik vind het wel goed van de school trouwens!
Hoor helemaal niet thuis in deze hoek, want mijn dochter is nog niet zo oud, maar zag je topictitel en ben verbaasd dat het hier niet herkend wordt! Bij mij op de basissschool (oké, een tijdje geleden, maar ook bij m'n zusje werd 't gedaan en dat is 8 jaar geleden) werd er bijna in elke groep een bezoek gebracht door de groepsleerkracht. Gewoon standaard, niks bijzonders, niet heel lang, maar het huisbezoek hoorde er gewoon helemaal bij. Geen idee hoe dat tegenwoordig gaat, daarvoor ben ik er te lang uit. Heb wel ervaring met het voortgezet onderwijs, ik ben namelijk mentor van een brugklas vmbo en bij ons op school is het ook standaard dat alle ouders in het eerste jaar bezocht worden. Geen uitgebreide bezoeken, 3 kwartier doe ik meestal, maar dat is precies voldoende om kennis te maken en even een drempel weg te nemen die er voor sommige ouders is om contact op te nemen met de school. Op deze manier weten beide kanten wie ze voor zich hebben en dat maakt de verdere communicatie (huisbezoek is in ieder geval voor de kerstvakantie) veel makkelijker. Als je pas contact met elkaar zoekt als er 'problemen' zijn, is dat vaak lastiger. Ik zou me, met deze kennis in m'n achterhoofd, dus ook totaal geen zorgen maken. Ik weet dat 't op het voortgezet onderwijs niet veel meer gebeurt, maar ik ben (als docent) blij dat wij het op school nog wel doen. Oké, het kost even tijd, maar over het algemeen kan ik het in tussenuren doen en ben ik er dus niet ontzettend veel avonden mee kwijt. Inderdaad zoals je zelf ook zei: goed van de school dat ze daar nog tijd insteken!
Hoi hoi, Ik ben zelf juf en ga ook meestal bij alle kindjes op visite. Dat is juist leuk om te zien hoe ze het thuis hebben. Versterkt ook weer de band Veel plezier!
Hier nog een docent VMBO die ook bij de leerlingen uit de mentorbrugklas op huisbezoek gaat en ik sluit me volledig aan bij Minke24. (Overigens ben ik meestal best wel zenuwachtig voor zo'n huisbezoek. Ik weet ook niet wat ik kan verwachten. Misschien dat je dat ook in je achterhoofd kunt houden...)
Mijn man is leraar en heeft ook op een basisschool gewerkt waar huisbezoeken werden afgelegd. Niet elk kind elk jaar, maar wel eens in de twee of drie jaar. Hij werkt nu op een school waar ze het niet doen.
Hier doen de kleuterjuffen dat standaard bij elk kind. Gewoon een soort kennismakingsgesprekje is het, ze zien het kind dan een keer in z'n eigen omgeving. En de kinderen zelf vinden het prachtig: hun eigen juf komt zomaar op visite!!