keizersnee onder volledige verdoving , en dan?

Staat je familie op de gang?
Ik heb een ks gehad maar niet onder narcose, mijn man was bij de baby, en ik heb wel anderhalf uur moeten wachten waar ik nog veel moeite mee heb (gehad) Nu is de kans er weer dat ik een ks krijg, maar inmiddels doen ze hier een natuurlijke ks, dan hou je je baby bij je. Als ik onder narcose ga dan zie ik dat wel weer, mijn familie zit in elk geval op afstand. Moet er niet aan denken! Mijn/onze baby! Die houdt niemand vast op dag 1...

 

Ik heb een ks onder narcose gehad. Had een acute Hellp en PE. Op dat moment is het leven of dood. Toen ik bijkwam lag ik op de IC. Mijn dochter was prematuur met 33 wkn. Mijn dochter mocht ik pas zien toen ik wat meer stabiel was en dus met bed naar de couveuse afdeling kon. Wel 7 uur later. Ik kan haaar handje vasthouden, meer niet. Haar echt vasthouden kon ik pas 21 uur later. Tuurlijk is dit je ergste doemscenario, maar op zo'n moment ben je vooral blij dat je kindje en jij het overleven. Dan maakt het niet meer uit wie het kindje als eerste vast mag houden. Ik heb daarna mijn tijd wel ingehaald : )
Een ks onder narcose is echt uiterste nood, de kans is heel klein. Probeer het los te laten. Het komt zoals het komt. Dit kost je zoveel energie, die je beter in andere dingen kan stoppen. Geniet van de zwangerschap.

 

Ik heb ook een ks onder narcose gehad en ben 9 uur onder zeil geweest omdat ik te ziek was. Ik had het HELLP syndroom. Ik dacht dat ik mijn dochter een uur na de ks zou zien maar helaas. Ik was na 22 uur pas stabiel genoeg. Ze was dus al een dag oud toen ik haar voor het eerst zag. Mijn vriend en ik hadden dit scenario niet bedacht maar hij is fantastisch geweest. Hij heeft geen enkele visite toegelaten bij haar en heeft haar naam ook niet verteld omdat hij vond dat ik daar ook wat over te zeggen gehad. Ik ben daar erg blij mee. Het was echt verschrikkelijk maar zoals hierboven al beschreven is ben je op dat moment alleen maar blij dat je het allebei overleefd hebt. Ik had geen dag later bij de vk op controle moeten gaan want dan waren we er niet meer geweest.

De kans is heel klein maar ik zou wel goede afspraken met je vriend maken want hij is degene die bepaald wie er bij je kindje komt kijken!

 

Onze eerste was met een spoedkeizersnede geboren. Mijn man mocht er gelukkig bij blijven zodat hij zijn zoon wel geboren zag worden. Wij hadden natuurlijk geen afspraken gemaakt hierover, daar ging het te snel voor. Wij belde pas onze ouders nadat ik hem bij mij heb gehad. Mijn man heeft ruim 2 uur op mij zitten wachten. Het blijft voor met name mij een nare ervaring

 

Hij kan toch gewoon pas bellen als jij bij de baby bent geweest?

 

precies. en als je al weet dat schoonfamilie meteen op de stoep staat als ze het weten dan zou ik ze pas een paar uur na de geboorte bellen....
sowieso lijkt het me helemaaaaaaal niks als je net even met zn drieen kan genieten en er al meteen familie aan je bed staat.

 

Bij mij spoedkeizersnede, onder algehele narcose. M'n man en m'n schoonouders (m'n man raakte in paniek en heeft hun opgebeld) hebben m'n dochter als eerste gezien/aangeraakt etc. Ik lag op de IC bij te komen en wist niet eens of m'n dochter wel leefde... Pas na 5 uur heb ik haar kunnen zien. Toen had de hele kraamvisite al kennis met haar gemaakt.
Dat is absoluut niet leuk en echt een doem scenario..
Op dat moment kon het niet anders, dochter moest er snel uit. Heb er lang last van gehad, maar uiteindelijk na 4 jaar(!) nu voor een tweede durven gaan.

De band tussen mij en m'n dochter heeft er niet onder geleden.

Het enige wat ik kan adviseren is om duidelijke afspraken te maken met je man, voor de "in geval van" .... Manlief weet dat hij nu echt niet meer z'n ouders mag bellen, haha

 

Bij mij was de tweede spoedkeizersnee ook onder narcose i.v.m scheuring van de baarmoeder. Maar mijn man heeft onze dochter zo'n anderhalf uur bij zich gehad, lekker gebuideld. Nadat ik van de ic kwam, mocht ze nog lekker een uur bij mij liggen. Daarna is ze pas aangekleed.
Dat was rond 22.00 uur. Pas de volgende ochtend hebben haar zus, oma en tante kennis met haar gemaakt.

Maar in principe krijg je een (spoed) keizersnee met een ruggenprik, zodat je er zelf ook 'bij' bent...

 

Ik heb ook een keizersnede onder volledige narcose gehad. Mijn kleine lag in een stuit en een epidural lukte niet. Ik was al vrij snel weer op mijn kamer en na een uur werd ik wakker en zag ik mijn zoontje, alleen mijn vriend en doula hebben hem eerder dan mij gezien. Ik moet zeggen dat ik er ook bang voor was, dat mijn schoonfamilie hem eerder zou zien, ik heb daarom goede afspraken gemaakt met vriend en Doula. Het enige wat ik dus echt niet leuk vond, is dat je zo ontzettend wazig bent, ik kan me er bijna niks meer van herinneren.

 

Dit zou ik dus ook afspreken, zeker als je weet dat de s-fam meteen op de stoep staat.

Bovendien kan de s-fam zelf niet bedenken dat het niet erg netjes (eigenlijk aso) is als zij hun nieuwe familielid al gaan bekijken voordat de bloedeigen moeder het kindje gezien heeft.
Dat zou ik zelf als familielid nooit doen

 

Dan laat je je man toch later bellen en niet meteen nadat je kindje geboren is? Het hoeft trouwens toch ook niet zo te zijn dat je volledige narcose krijgt als je een spoedkeizersnede krijgt? Ik heb een geplande keizersnede gehad en ik zou een ruggenprik krijgen. Soms lukt het niet om de ruggenprik te zetten en dat was bij mij dus zo. Na tig keer aanprikken zonder succes kreeg ik narcose. Ik vond het vreselijk om wakker te worden, starend naar het plafond, en niet eens te weten waar ik was. Een kind? Ik wist niet eens dat ik een kind had gekregen. Ik kreeg wel direct m'n baby bij me, nadat ik wakker geworden was. Ook zijn ze toen direct gestart met pogingen tot borstvoeding. Tot die tijd heeft mijn man lekker met onze zoon gezeten, dus niemand anders hoor! Pas toen ik bij was, heeft mijn man onze familie gebeld. Voor hen nagelbijten, aangezien ze wisten dat we om zeven uur 's ochtends al richting het ziekenhuis vertrokken en dat ik een geplande keizersnede zou krijgen. Onze zoon is om 10.07 geboren, maar mijn man heeft de familie pas rond de middag gebeld. Je hebt keuzes hoor! Volgens mij maak je je echt te druk. Succes met je zwangerschap!

 

Ik had ook een spoedkeizersnede met algehele narcose.
Mijn familie stond wel al te wachten.
Echter mochten zij helemaal niet bij mij of het kindje.
Dus na 1 uurtje heb ik ons zoontje wel gezien. na mijn man dus.
Daarna moeten smeken of mijn moeder asjeblieft mocht komen.
Dit mocht uiteindelijk wel.

 

Wat goed zeg van je man. Dat zou mijn man ook doen. Toen we allebei terug waren op onze kamer en ik mijn kindje vast had hebben we die avond pas iedereen gebeld. Dat was pas na 9 uur, terwijl hij om half 5 is geboren. Maakt dat uit. Die eerste tijd is voor ons. Lekker met ons drietjes!

 

Nou heel slecht. Had zwangerschapsvergifirig ging 5 voor 12 de lift in 12:12 was m'n kind geboren. Ik lag daarna op de IC en zag m'n kind pas 6 uurtjes later want ik was echt dood ziek, maar toen ik mijn mooie meid zag. K was helemaal in de war van de medicatie. Maar man man wat vond ik haar mooi en die geur die vergeet ik nooit meer. Ontzettend zoet! M'n m'n was trouwens een soort van tweede moeder voor haar. Hij ging buidelen door dat ik ziek was hebben ze vanaf het begin eigenlijk een hele sterke band

Maar bij jou kan het heel anders zijn natuurlijk.

 

Ondanks dat er maar een kleine kans is dat dit jou gaat overkomen, vind ik het goed dat je over dit soort dingen nadenkt.
Ik ben thuis bevallen van onze oudste. Eigenlijk ging alles vrij voorspoedig. Helaas bleef ik bloeden en had ik een totaalruptuur. Ik moest met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd worden en ben daar vrij snel naar de ok en onder narcose gebracht.
Onze dochter heeft wel voor dit alles even bij mij gelegen. Maar dat kan ik me niet herinneren (gelukkig hebben we de film/foto's nog). Daarna is alles vrij snel gegaan, onze dochter moest aangekleed worden en ging samen met mijn man in de auto achter de ambulance aan. In het ziekenhuis hebben we elkaar nog even gesproken en besloten de opa's en oma's te bellen (ook dat gedeelte ben ik kwijt). Zij zijn gekomen terwijl ik onder narcose lag en hebben onze meid ook vastgehouden. Vijf uur na de bevalling was ik weer terug bij mijn gezinnetje.
Op dat moment leek het ons een goede beslissing de opa's en oma's te bellen. En voor mijn man was het ook wel erg fijn om zijn (schoon)ouders bij zich te hebben. Hij was ook net papa geworden en zat daar maar met kind en zonder vrouw. Maar ik heb vooral erg veel moeite gehad met het feit dat ik er niet bij was toen mijn (schoon)ouders hun eerste kleinkind voor het eerst zagen.
Overigens weet ik niet of er iemand aan mijn man gevraagd heeft om te buidelen met onze dochter. Hij heeft het niet gedaan, dat weet ik wel..

 

Hier ook spoedks gehad onder algehele narcose...
Heb mun dochter na 4 uurtjes voor de eerste x gezien, ze lag in de couveuse en na 10 uurtjes mocht ik haar voor de eerste vasthouden.
Mijn vriend heeft haar wel eerder al aan mogen raken..
De gyn had zelf tegen mijn vriend gezegd pas te bellen zodra ik bij kennis was en aan kon geven wat ik wilde. Dit vond ik echt super fijn van de gyn, want ik wilde eerst zelf kennis maken met mijn dochter. Mijn vriend heeft wel gebeld om te vertellen dat alles stabiel was en dat hij zou bellen zodra ze konden komen.
Dit hebben we dus de dag erna gedaan toen ik haar voor de eerste x vastgehouden had.

Mijn tip bespreek dit goed met je partner en zet het in je geboorteplan zodat ze er in het zh ook van op de hoogte zijn

 

Dat is een lastige situatie ja! afspreken dat jij graag belt als je bij bent?

Hier hadden we af gesproken dat als er iets mis zou gaan... niemand (buitne mijn man dan) anders het kindje zou zien.. voordat ik het had gezien! Maar goed, mijn familie houd zich dan in, en mijn schoonfamilie zal nooit binnen 2 uur op de stoep staan