Huisdieren

Niets aan doen.. gewoon bevallen en die katten zoeken je kindje wel op wanneer ze daar zelf behoefte aan hebben.

Ze wennen vanzelf, maar ga het zeker NIET forceren. Blijven ze weken, maanden uit de buurt, so be it. Ik heb 3 katers en 1 is helemaal waus met astrid (nu 20 mnd) en die anderen beginnen nu eigenlijk pas een beetje in haar buurt te komen..

 

Hai hai,

ik weet niet of dit ook bij katten werkt, maar mijn ouders hebben bij mijn geboorte te volgende gedaan.
Mijn ouders hadden twee grote honden toen ik geboren werd. Hun plek in huis was een deel van de keuken, waar de voerbakken en de manden stonden. Ik ben in het ziekenhuis geboren en bij thuiskomst hebben mijn ouders mijn eerste poepluier in hun deel van de keuken gegooid. Die hebben ze helemaal kunnen besnuffelen en mijn geur (letterlijk) op kunnen nemen.

Het is (zo heb ik mogen horen van mijn ouders) altijd goed gegaan. Als ik de fles kreeg dan lag één hond op de bank naast mijn moeder met zijn kop op schoot en de andere lag over haar voeten op de grond. Als ik in de kinderwagen lag er eentje voor de wagen en eentje eronder, niemand vreemds die bij mij kon komen.

Ik hoop dat je iets aan het verhaal hebt en dat het ook kan werken bij je katten.

Groetjes Sabine.

 

Ik zou het niet zo weten, ik denk dat ik het ook gewoon maar laat gebeuren!
Pas was er een baby bij ons van iemand anders en die huilde, toen ging onze poes vreselijk mauwen, toen de baby sliep, ging ze er voorzichtig naar toe en snuffelde ze de baby!
Onze kater vond het wel leuk en kwam gelijk kijken.
We zien het wel, ik maak me er eigenlijk niet zo druk om!

Gr

 

Ik heb 2 katten. Heb niet anders gedaan na de bevalling. Ze zijn komen snuffelen wie er in mijn armen lag. Als ik nu met lynn op de bank lig, komt er gerust een lekekr bij liggen. T heeft zijn eigen gedaan hier.

Met de hond had ik mijn t shirt gegeven die ik aanhad tijdens de bevalling. Heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen en hij was bij mijn ouders die ook een hond hebben. Mama dat shirt op de grond gelegd en toen ik naar huis mocht, zijn we eerst naar mijn ouders gereden. Wilde mijn hondje graag zien. Lynn in de maxi cosi en de hond snuffelde eerst en daarna ging ik naast de maxi cosi liggen. Goedgekeurd dus.

 

heb zelf 3 katten,.. heb ze gewoon laten gaan,. eerst schrokken ze van elk geluidje dat hij maakte maar nu kijken ze niet meer op of om,. ze zijn wel veel huiselijker geworden,.. of dat nou aan die kleine lag of omdat ik veel thuis was geen idee,.

 

Ik heb 2 katten... toen we thuiskwamen kwamen ze gelijk kijken wie er nou weer bij was... Daarna hebben ze nooit meer aandacht aan haar geschonken. Dat is nu wel anders nu Kaylee ze achterna kan zitten

 

wij hebben het gewoon aangekeken. Achteraf is mijn zoontje allergisch en hebben we na een jaar afscheid moeten nemen.

 

Hier is het ook vanzelf gedaan, behalve dat ik elke dag nu samen met haar de poesjes aai. (vanaf 3 maanden ofzo)
Ze vindt ze helemaal leuk, als ze ze ziet heeft ze gelijk een smile op dr gezichtje.
En 2 van de 5 komen ook vaak bij mij liggen als ik Cyenna op schoot heb.

 

Onze hond wilde vanaf t begin van mn zwangerschap niet meer bij me op schoot en de kat is na de geboorte ruim n maand met een boog om mij en Giulian heen gelopen.

Onze kat. Hij verdraagt van Giulian heel veel, terwijl ie van andere mensen helemaal niks verdraagt.
De hond en Giul zijn de beste vrienden en zoeken elkaar de hele dag op.

 

wij hebben 2 katten, dus ben ook wel benieuwd hoe dat gaat ,maar maak me er geen zorgen over.

 

Was dat niet moeilijk?
Ik zou het vreselijk vinden als ik in zo'n positie terecht zou komen!

 

Hè bah, moet er ook niet aan denken.

 

Wij hebben 4 katten, wij zijn erg kattengek dus ik ben misschien ook een beetje bevooroordeeld.
Hier was het zelfs zo gek dat de katten bij de bevalling aanwezig waren, gelukkig had ik een evrloskundige die ook kattengek was dus die vond het niet erg.

Lana was enorm lief, ze knuffelde me en wilde me echt steunen, als ik een wee had gaf ze kopjes tegen mijn buik.

De andere lagen op een afstand te kijken en 1tje vond het maar niks dat ik zoveel pijn had en die is beneden aandacht gaan vragen van de oma's.

Toen Demi geboren was ging het meteen goed, geen spoor van jaloezie te bekennen, de katten kregen van ons ook nog gewoon evenmveel aandacht als daarvoor.

nu is Demi 20 maanden en het gaat nog steeds perfect, Demi is dikke vriendjes met Daisy, die 2 knuffelen het liefste de hele dag samen, Lana trekt ook steeds meer naar haar toe en de andere 2 spelen af en toe met haar maar meer niet, ze vinden het wel best.


Maar als je de katten gewoon bij alles betrekt dan moet het goed gaan hoor.

 

tja goeie vraag,
we hebben zelf 5 poezebeesten en het zijn echt onze kindjes. krijgen de hele dag door aandacht van ons en we steken hele verhalen tegen ze af, heerlijk.
moet zeggen dat veel mensen ook aan mij vragen wat we met de katjes doen, maar wij laten ze gewoon hun gang gaan.
ze krijgen denk ik zoiezo de eerste poepluier te ruiken zodat ze aan die luchtjes gaan wennen en we gaan ze zoiezo niet uit de buurt van de baby houden. dan creeer je denk ik juist een probleem.
ik twijfel wel of ik niet beter in het ziekenhuis kan bevallen juist vanwege de katjes want die willen altijd bij ons inde buurt zijn. maar dat zien we nog wel, gelukkig hoef ik de knoop nog niet doortehakken!

wij hebben het idee dat als je er zelf geen probleem van maakt er ook geen probleem ontstaat.


succes ermee

joyce

 

Hmm hier nogal het idee dat de poezen sinds ik zwanger b en veel kleffer zijn

iemand hier ervaring mee?

vind het wel schattig