Nu we weten dat we een flinke zoon krijgen vroeg ik me af of er veel verschil is tussen de opvoeding van een zoon en dochter. Hoe ervaren jullie het met een zoon/dochter? Het spelen,karakter,opvoeden enz. Het is ons eerste kindje Ben benieuwd!
Ik ben trotse mama van een zoon en dochter. Het zijn natuurlijk 2 verschillende kinderen met een eigen karakter. Onze zoon is vrolijk, heeft een zacht karakter. Dochter is ook errug vrolijk maar is nergens bang voor en probeert nu al haar zin door te drammen Wij zien veel overeenkomsten, maar ook verschillen. Ik denk dat het wel opgaat dat meisjes iets pinniger (kunnen) zijn, maar hier zijn het ook echt 2 kroelkonten . Ik denk dat het verschil vooral is dat de tweede bijna overal iets sneller mee is omdat ze het af kijkt van haar broer. Overigens krijgen ze dezelfde opvoeding. Dat wil niet zeggen dat we precies hetzelfde doen (ander gedrag vraagt om een andere aanpak/maatregelen). Maar we bieden ze hetzelfde aan, laten ze vrij in kiezen (dochter speelt veel met auto's, zoonlief wil als prinses verkleedt). Ik moet manlief nogal eens terugfluiten. Onze dochter is nogal een dondersteen en windt hem vervolgens met gemak om haar vinger door lief te lachen en te slijmen, waardoor hij haar niet corrigeerd. Maar in principe gelden voor allebei (naar leeftijd) dezelfde regels.
Ik heb 2 meiden en 1 zoon. Eerlijk de baby tijd met zoon vind ik nu een stuk relaxter! Kan ook aan het kind zelf liggen maar hij is snel tevreden en rustig in karakter vind alles wel best en bij die meiden daar zit echt een kop met temperament op
Ik denk dat je de manier van opvoeden meer moet aanpassen aan het kind dan aan het geslacht. Er zijn rustige jongens en hele drukke, maar er zijn ook rustige en hele drukke meiden. Jongens zijn niet per definitie rouwdouwers en meisje niet per definitie heel rustig. Je merkt vanzelf wat voor vlees je in de kuip hebt Nu heb ik er wel maar eentje (een jongen) maar toch
Ik dan wel een meid en een knul. Maar ik dacht dat zoon ( moeilijk was ) maar mijn dochter tja wat je al zegt daar zit een kop op. Wij noemen haar wel eens onze eigen wijzen krentenbol. t.s leuk dat je een jongetje verwacht.
Ik ben moeder van 2 jongens en een meisje met een 4e onderweg. En ik ben pleegmoeder van inmiddels een volwassen meid. Eerlijk? Jongens zijn over het algemeen wat liever van karakter, meiden zijn veel en veel pinniger. Maar qua opvoeden voedt je je kinderen allemaal hetzelfde op in grote lijnen en pas je je per kind aan, wat ieder kind nodig heeft. Het ene kind is meegaander dan het andere.
precies.. Mijn oudste zoontje is echt een heel rustig mannetje op alle vlakken, met mijn dochter heb ik het veel lastiger qua opvoeding tot nu toe. Mijn jongste gaat denk ik meer op zn zus lijken zoals ik het nu kan bepalen.
Ik heb een zoontje waar 'een kop op zit'! Maar het is het meest lieve jongetje voor zijn moeder. Hoor je vaak hoor; dat jongetjes zo lekker kunnen kroelen met hun moeder!
Ja ik merk een groot verschil.. Mijn zoon is een jongetje met een goed karakter, amicaal en lief voor zijn omgeving. Hij is ook heel druk en eist veel aandacht op. Mijn dochter, vrolijk meisje en houdt van aandacht. Is wel heel eigenwijs en kan het huilen heel lang volhouden, als ze iets niet mag. Mijn zoon is het mama's kindje, mijn dochter echt het papa's kindje.
Ik ben moeder van twee meiden, en stiefmoeder van een jongen en een meisje. Je hoort vaak dat mensen zeggen dat er bij meiden 'een kop op zit' en dat jongens veel meegaander zijn. Als je mijn twee eigen meiden ziet, zou je denken dat dat klopt, maar als je dan naar mijn stiefkids kijkt, krijg je weer een heel ander beeld: mijn stiefzoon was er echt eentje met een kop erop, en stiefdochter is en was altijd erg meegaand. Ik zou me dus niet te zeer richten op 'hoe jongens zijn', maar lekker afwachten hoe hij zich ontwikkelt Ik vind in de praktijk niet veel verschillen in opvoeding. Stiefzoon moesten we stevig aanpakken bij tijden, maar zelfde gold voor onze oudste in de peuterpuberteit, (duidelijke grenzen stellen, rustig en kordaat ), en naar wat we van de jongste zien, verwacht ik dat voor haar ook weer Onze oudste dochter is een echt mama's kind, de jongste trekt naar ons beiden, is veel onafhankelijker/zelfstandiger dan de oudste was en is. Ook niet echt een typisch verschil wat je bij jongens of meiden zou zien dus, maar gewoon afhankelijk van het kind zelf
Mijn ervaring en die van vriendinnen: Er zijn echt duidelijk verschillen tussen jongens en meisjes, en dat is echt aangeboren. Jongens zijn makkelijker als baby en in de peuterpubertijd. Meisjes zijn als baby minder snel tevreden en in de peuterpubertijd worden het kleine heksjes die je af en toe achter het behang wil plakken. De driftbuien zijn heftiger als bij jongens en ze houden het gekrijs etc. ook langer vol. Jongens worden rond leeftijd van 3/4 wat drukker en blijven dat daarna ook. Meisjes spelen vanaf dan rustiger als jongens. Jongens slopen ook meer en halen dingen soms uit elkaar. Meisjes kunnen zich op die leeftijd al wat meer vermaken met knutselen terwijl veel jongens niet of matig geïnteresseerd zijn in tekenen/knutselen. Qua spelen kunnen meisjes zichzelf vroeger vermaken als jongens. Maar samen spelen met anderen gaat minder snel goed als bij jongens. Ze maken meer ruzie, vooral met andere meisjes. Jongens worden op een bepaalde leeftijd steeds drukker in het spelen. Botsen, gooien, slopen etc. Vooral als ze samenspelen met andere jongens fokken ze elkaar op en kan het echt gekkenhuis worden. Qua ontwikkeling zijn meisjes met alles vaak net wat sneller (lopen, praten, zindelijkheid). En meisjes zijn vaak wat meer 'eigen willetje' als jongens.
Dubbel posten is niet toegestaan, deze zal ik sluiten. Het andere topic in 'baby en dreumes' blijft open.