Hulp gevraagd! Zowel mijn vriend als mezelf zitten met het probleem van een peter en meter kiezen. Traditioneel gezien, dacht ik, kiest bij het eerste kind de vrouw de meter en de man de peter. Daar zijn we al vanaf gestapt. We zijn echt op zoek naar iémand die het schoentje past... en dit zonder te veel brokken te maken bij anderen. Onze ouders willen het sowieso niet doen. Dus, zitten we met broers en zussen. Ik heb twee broers: de ene is al peter van de andere zijn oudste. Met de andere heb ik niet de beste band, maar ik ben wel meter van zijn jongste... Dan heb ik nog stiefzussen, die behoorlijk ver af wonen en sowieso meter zullen zijn van elkaars kindje ooit... allemaal dus niet meteen keuzes die ik zou willen maken. Echter, nu verneem ik van mijn moeder dat mijn oudste broer (de 'andere' dus) wel als vanzelfsprekend leek te verwachten dat hij nu peter zou zijn. Mijn mama raadde me dan aan om hem te zeggen dat we het voor nu op de traditie houden... al is dat slechts uitstel van executie. Ik zou dan buiten de familie gaan en voor mijn beste vriendin, die nu al zeer betrokken is. Op zich niet zo logisch, dat je voor je eerste buiten de familie gaat, maar mijn mama vond het ook een goed idee (en zei ook: doe wat je wilt.) Op zich... zijn we er voor mij min of meer uit dus, al zit ik nog wel met het dilemma van de broer die zich gepasseerd kan voelen... want als mijn vriend nu geen peter, maar ook een meter kiest, gaat onze uitleg van traditie al niet meer op.. Mijn vriend is nog een moeilijkere situatie. Hij heeft drie zussen en met geen enkele een goede band. De jongste is net bevallen en de meter van haar kindje is de middelste zus. Nu wou de jongste zus eigenlijk om dezelfde reden als mijn vriend helemaal haar zussen niet vragen, maar onder druk van de moeder heeft ze dit wel gedaan (en moeten kiezen tussen twee zussen). De moeder vond namelijk dat familie voor altijd is en vriendschap niet (ik ben het levende bewijs dat die stelling niet altijd klopt). Mijn vriend ziet het helemaal niet zitten om de oudste zus te vragen, want daar heeft hij nog de minste band van al mee, noch eigenlijk een andere zus, maar vreest dus de druk van de moeder.... En zelfs dan: hij weet niet wie kiezen buiten zijn familie. Hij heeft namelijk weinig of geen mannelijke vrienden, twee eigenlijk (net zoals ik maar twee echte vrouwelijke vriendinnen heb). Zijn beste vriend verwaarloost hem de laatste tijd, dus hij is niet geneigd om die te vragen en zijn andere vriend is al peter van een kindje, bovendien zou de beste vriend het hem behoorlijk kwalijk kunnen nemen als de andere vriend gekozen wordt... Ik heb wel een resem mannelijke vrienden, maar vind het dan ook weer zo moeilijk om daar tussen te kiezen... Mijn vriend hàd vriendinnen, maar die zijn allemaal zeker en vast geen optie, omdat ze 9,9/10 meer waren dan alleen dat... Om gek van te worden dus. We hebben het gevoel dat wat we ook beslissen, iemand het ons kwalijk zal nemen en we hebben ook het gevoel dat we zeker geen overschot aan keuzes hebben. We kijken op dit moment zelfs niet naar de verhouding peter/meter, maar twee meters of twee peters kan ook al.. maar we geraken er maar niet uit. Het is ook een keuze voor het leven... aan de andere kant: ik heb mijn eigen meter misschien 10 keer gezien in mijn leven en met mijn peter al niet veel beter (en die waren binnen de familie gekozen) en mijn vriends peter en meter waren zijn grootouders, die al gestorven zijn als hij nog heel jong was.. Zijn er hier nog mensen die in deze situatie gezeten hebben? Hoe hebben jullie die tijdbommen ontmanteld en voor wie hebben jullie uiteindelijk gekozen en waarom? Ik heb al zin om gewoon te zeggen dat er helemaal geen meters en peters komen!
Wij hebben lak aan traditie. Mijn dochter heeft twee meters, mijn zus en zijn zus. Voor een later tweede kind worden het waarschijnlijk twee vriendinnen. Ik weet dat mijn moeder erg teleurgesteld was dat zij geen meter werd, maar daar kan ik me echt niet druk in maken. Ons kindje, onze keuze. Kijk, eens je kindje er is, zal je nog veel dingen doen waar je ouders, schoonouders, zussen, broers en de mevrouwvan de bakker niet akkoord mee gaan. Bv of fv, wanneer groente, wel snoep of niet... Je kán niet iedereen tevreden houden. Dus kan je daar nu gewoon ook al mee starten, met je eigen zin doen
Moeilijk, maar ik zou zeggen, ook al is dit heel erg moeilijk, je moet doen wat jullie zelf willen en niet wat je familie wilt. Dus als jij voelt dat je bv je beste vriendin wilt vragen dan moet je dat doen. Hetzelfde geldt voor je vriend. Sterkte hiermee iig, is geen makkelijke beslissing!
Geen idee, ik ken niemand met een peter of meter. Kun je niet gewoon niemand kiezen? Of zeg ik nu iets heel geks?
Traditie? We leven in 2014 hoor! Ook bij ons krijgt ons kindje 2 meters. Het hoeft toch niet perse familie te zijn? Bij ons is het sowieso meer symbolisch en noem ik het verwentantes, want ons kindje wordt niet gedoopt Daarbij vind ik dat je moet doen wat je zelf wilt, niet wat een ander van je verwacht.
Ons kind word niet gedoopt en dus geen meters en peters hier. en een meter er peter zijn voor een kindje heeft ook een betekenis buiten alleen een verwen functie zoals wij dat nu vaak zien. wat verwacht jij van een peter en meter? En je vriend? en dan nog het is jullie kindje, maak de keuze waar jij je het beste bij voelt en je vriend.
Gewoon doen waar JULLIE je goed bij voelen. Hier was het makkelijk. Prinsje heeft als meter de zus van mijn man en als peter mijn broer. Hij heeft maar 1 zus en ik maar 1 broer... Mijn broer heeft geen kinderen maar mijn sz heeft er 3. Manlief is peter van de oudste samen met sz van mijn zwager. Ik ben meter van de middelste samen met broer van mijn zwager. En die broer en mijn man zijn samen ook peter van de jongste...
Ik heb er niet veel mee. Mijn man wel. Wij hebben vooral gekeken of onze wensen m.b.t. de opvoeding geaccepteerd werden en hoe het contact is. De tante van mijn man is echt een top mens en zitten precies op één lijn qwa opvoeding.
Heeft je vriendin geen partner? Mijn ouders hebben altijd 'gewoon' een stel genomen. Dus oom en tante die bij elkaar horen.... of twee vrienden die een stel waren voor mijn broer bijv. Ik ben ook peet tante en bij het eerste kindje was ik nog niet getrouwd en waren we nog niet heel lang samen.. maar toch is mijn man, toen vriend ook peetoom nu... toen hadden ze het nog niet zo letterlijk gebracht, maar bij het 2de kindje wel (toen waren we ook getrouwd). Wij hebben de keus gemaakt om geen peter en meter te doen en onze kleine ook niet te laten dopen. Ik zou ook niet goed weten wie wou zouden doen, zelfde als iemand aanwijzen waar je kind heen zou gaan mochten we beide overlijden, lastige dingen.
Hmm ja, het zou hier ook vooral een verwenfunctie hebben, want wij gaan ons kindje ook niet dopen. Dan zou ik in die context inderdaad misschien eerder gaan voor iemand die betrokken is ipv familie. Maar ik blijf het er moeilijk mee hebben dat bv mijn broer het mij kwalijk zou nemen, ook al heeft hij vroeger genoeg beslissingen genomen die mij recht tegen de borst gestoten hebben en hij zich geen bal van aantrok... het is ook een beetje eigen aan mezelf: die eeuwig loyaliteit...
Voor onze zoon hebben wij de broer van mijn man en diens vriendin gevraagd. Zij hebben zelf ondanks veel tijd in de mmm nooit kinderen kunnen krijgen en waren. We hebben het ze eerlijk gevraagd en hadden het ook begrepen als ze dat niet zouden willen, maar ze waren juist erg vereerd met deze rol. Helaas tonen ze vrij weinig interesse in onze zoon, en hebben ze zelfs zijn 1e verjaardag geskipt. Was ik echt teleurgesteld over, ik vond het namelijk best wel wat dat zij 'onze' eerste Peter en Meter mochten zijn. Voor onze aanstaande baby gaan we mijn broer en diens vriendin vragen. Ik hoop (en denk) dat dat beter aan onze verwachtingen voldoet. Maak voor jezelf duidelijk wat jullie verwachten van P&M schap. Het is zo jammer als je met de beste intenties toch de verkeerde kiest..
Ik denk dat je hierin evt je eigen traditie moet starten. Dat je kiest wie jij denkt dat het beste ervoor is. Wat wil je dat een peter en meter doet? En wie past daar het beste bij voor je? En als anderen het er niet mee eens zijn, ja jammer dan. Als hun straks zelf die keuze hebben, mogen ze het precies doen zoals zij willen denk ik dan. Doet me een btje denken aan als je gaat trouwen...kreeg ook veel van mijn sm te horen wat "traditie" was. Nou fijn, maar wij wilden het zo en deden het ook zoals wijzelf wilde. Ieder zijn eigen dag en eigen keuzes. En dan denk ik dat het hierin net zo moet zijn eigenlijk. Wie past er voor jullie gevoel/idee het beste. En dan hoort de rest het vanzelf wel. Tuurlijk minder als iemand dan teleurgesteld is, maar ja. Als je het zo niet doet, dan is het goed mogelijk dat je zelf straks degene bent die teleurgesteld is, want het is dan toch niet zo zoals je zelf wilde.
Jeetje, wat een verhaal... eerst vereerd zijn en dan afhaken dat breekt je hart toch? Jouw verhaal zet dingen wel in zijn perspectief. Mijn oudste broer is meer dan egoïstisch genoeg om hetzelfde te doen en niet op te dagen op ons kindje zijn eerste verjaardag... Stof om over na te denken. Ik wil iemand die betrokken is en waarvan ik weet dat hij/zij het belangrijk vindt om deel uit te maken van ons leven... mijn broers vallen daar niet onder. Ook al ben ik meter van zijn dochter, ik blijf het er moeilijk mee hebben om mijn broer te vragen. Zeker als ik het in dit daglicht zie. Heb jij je schoonbroer hier eigenlijk over aangesproken of hebben jullie het laten waaien? Ik zou niet weten hoe ik zou reageren..
Ook niet slecht om het vanuit de trouw-hoek te belichten.. daar is het wel meer aanvaard dat iedereen zijn zin doet, hoewel ik ook al menig familieruzie heb weten ontstaan door een huwelijk... het is allemaal niet simpel. Voor nu, ga ik sowieso voor mijn beste vriendin, voor later weet ik het nog niet. Ook voor mijn vriend heel lastig. Hij heeft nooit echt geïnvesteerd in diepgaande vriendschappen, behalve dus die twee mannelijke vrienden, en dus is dit voor hem best confronterend... En ja, nu je het onderwerp trouwen aanhaalt... ook daar kijk ik echt niet naar uit. Het is zo'n kluwen hier in de familie, dat ik helemaal geen zin heb om überhaupt iemand uit te nodigen bleh
Daarom is het denk ik het overwegen waard om echt te kiezen wie jij wilt boven de traditie. Zeker als jouw broer ook zo is. Dan stel je nu anderen tevreden en niet jezelf, en weet je niet of aan jou/jullie verwachting wordt voldaan. Wij hebben het laten waaien. Ik denk ook dat het meespeelt dat ze het moeilijk vinden, een baby terwijl ze zelf met lege handen staan. Dat maakt dat ik ook niet zo goed weet wat ik ermee moet. Het is ook geen ramp, maar wel jammer. Mijn eigen Peter en Meter zijn nog steeds overal bij. Trouwen, verjaardagen , ook op die van onze zoon. Ik heb met hen toch een net wat specialere band dan met andere ooms en tantes.
Ik snap heel erg goed waarom je het een dilemma vindt! Ik ben ook best wel ouderwets en heb graag dat ons kindje een peter en meter krijgt. Nu is mijn familie door omstandigheden weg gevallen en Frank heeft alleen een broer, 1 nicht en 1 neef dus lekker klein Nou de peter wordt natuurlijk zijn broer, dat is de logische keuze en Frank is ook Peter van de zoon van zijn broer. Alleen, tja wie vraag je als meter? In zijn familie zijn veel kleine kinderen dus iedereen is al meter, ik heb besloten zijn nichtje te vragen waar we de beste band mee hebben en hopen dat zij dat een eer vindt Helaas hebben wij geen vrienden of vriendinnen dus de kring is echt enorm klein.
Als je je kindje niet eens gaat dopen zou ik er helemaal niet zo'n heisa van maken. Onze kinderen zijn ook niet gedoopt maar hebben ook geen Peter of meter. Dat hoort toch alleen bij dopen? (Verwen)tantes die mogen zelf kiezen of ze dat willen zijn ja of nee. Ik kan toch niet voor een ander in zijn of haar portemonnee kijken of hij of zij mijn kind extra kan verwennen....dat doe ik zelf wel dan Dus als je het helemaal neutraal wil houden binnen de familie, kies je niemand
Misschien een domme vraag... maar ik niemand die peter of meter is, of er ééntje heeft en ben er dus niet mee bekend. Wat is een peter en meter? Wat is de taak van een peter en meter?
Peter en Meter zijn in principe doopouders. Zij zien (van oudsher) toe op de opvoeding van het kind, met name mbt het geloof. Algemener zijn het de peetoom en tante die een ceremoniële rol spelen in het leven van de baby. Een eer om door de ouders uitgekozen te worden voor deze speciale rol in het leven van hun kindje dus. Wij laten onze kinderen wel dopen, dus voor ons speelt de ouderwetse betekenis een rol. Vandaar ook de teleurstelling in hen.
Ik denk dat het vooral in België speelt, niet? Is gegroeid vanuit de dooptraditie, maar mijn dochter is ook niet gedoopt en heeft dus twee meters. Het is zo'n beetje een extra opvoeder. Volgens de traditie zijn het de personen die jouw kind zouden opvoeden als de ouders er niet meer zouden zijn. Al slaat dat natuurlijk op niets, want wettelijk heb je vaak een andere voogd, en broers en zussen hebben bovendien andere Peters en meters. Eigenlijk is het gewoon een soort eretitel.