Hallo, Ik zit met een probleem. Mijn broertje van 14 woont niet bij zijn vader en ook niet bij zijn moeder, maar bij zijn ex-stiefvader (moeder gescheiden) Dit is, omdat mijn moeder mijn broertje niet aankan en mijn broertje zijn hele leven al had gewoond bij die man. Bovendien kan mijn moeder kinderen in het algemeen gewoon niet opvoeden (lees: ze heeft 4 kinderen en geen enkele woont nog thuis) Nou weet ik zelf hoe deze man is en heb ik toen ook echt bezwaar gemaakt toen mijn broertje daarheen ging en niemand die luisterde. Deze man is namelijk is van mening dat, omdat hij de hele dag niet werkt, jij het huishouden volledig kan doen en bovendien is hij fysiek en verbaal aggressief. Ik was bijvoorbeeld achterlijk, omdat ik wiskunde niet snapte, ik was blind, omdat ik een bril had. Verder heb ik ook behoorlijk wat klappen van die man gehad. Ik ben een keer bijna van de trap gegooid door hem en heb daar een zwaargekneusde arm aan over gehouden en toen moest ik liegen tegen de dokter over de oorzaak daarvan. Hij heeft een keer mijn vinger onder een aansteker gehouden, omdat ik met vuur had gespeeld en hij vond dat ik moest voelen hoe dat nou was, vuur. Anyway, heel vaak goed gemept. Mijn moeder was indertijd depressief en heeft heel wat zelfmoordpogingen gedaan, toen dat weer eens wat gebeurd, heb ik de dokter ingeschakeld en zelfs toen kreeg ik op mijn donder. Hij maakt kapot wat je het allerliefste is (mijn broertje had een schilderij van zijn vader gekregen die hij nooit zag, heeft mijn stiefvader kapot geslagen) Mijn stiefvader stookt iedereen tegen elkaar op. Ik mag mijn broertjes niet te logeren hebben, dat moet ik dan eerst aan mijn moeder vragen (waar ze niet eens wonen), omdat mijn vriend te aggressief zou rijden (Ik geef toe: mijn vriend rijd aggressief, maar wel netjes met kinderen aan boord en bovendien rijd mijn stiefvader ook aggressief en belachelijk)De Jeugdzorg is toen jarenlang over de vloer geweest, omdat ik 'onhandelbaar' was. Ik haat die man echt. Nou woont mijn broertje daar en het gaat helemaal niet goed met hem. Die man die werkt gewoon de hele dag en mijn broertje draait de hele dag op voor school, huishouden en mijn elfjarige broertje met ADHD. Ik geef toe, mijn broertje lijkt momenteel onhandelbaar (puberteit) Hij ontbijt niet meer, hij eet alleen nog maar chips. Hij is proberen te gaan joyriden met de auto (mijn stiefvader had hem een keer laten zien hoe je moet rijden), hij doet aan drugs (heeft al wat pilletjes geslikt, alleen ik weet dit, verder niemand), verder handelt hij in messen enzo en dat doet mijn broertje van 11 inmiddels ook. En niemand die het doorheeft, want er is gewoon nooit iemand voor hem. Soms kan ik met hem praten, maar dan moet hij helemaal alleen met mij zijn. Als mijn broertje wat heeft gedaan, gaan ze op zo'n psychologische manier met hem praten, zo van: goh, waarom heb je dat nou gedaan? Hij heeft ook een tijd zo'n droom gehad dat hij z'n echte vader ging doodschieten. Mijn moeder en stiefvader hebben hem zo ingeprent dat zijn vader slecht is, dat hij dat ging geloven. Terwijl die vader in principe geen slechte vader is. Mijn moeder mag bijvoorbeeld de nieuwe vrouw van die man niet, omdat ze 'simpel' en dik is. Nou ja, waar maak je je druk om? Hij heeft ook al geroepen, doe mij maar gewoon in een pleeggezin en de Jeugdzorg luistert gewoon niet (hij heeft ook iemand die daar langs komt, maar uit eigen ervaring, weet ik dat dat niets helpt) Ik heb al zovaak gezegd van wat er allemaal met mij gebeurd is. Ik weet het niet meer, niemand luistert naar mij of mijn broertje. En nu krijg ik weer een SMS'je dat die stiefvader hem geslagen heeft en bij zijn strot wou grijpen. Maar ik weet inmiddels niet meer wat ik moet doen, Jeugzorg wil gewoon niet luisteren, naar wie moet ik dan gaan. Of moet dit weer zo'n zaak worden dat alles volledig fout gaat?
foei wat een verhaal meid, ik vind het echt heel rot voor je dat alles zo gelopen is en nog zo loopt, blijven aandringen en de kinderbescherming bellen, het is inderdaad niet best gesteld met de nederlandse jeugdzorg, kan je anders niet via de huisarts iets doen? vaak weten zij ook nog andere wegen die je kunt bewandelen, heel veel sterkte en ik hoop dat je eruit komt.
wat je kunt proberen omdat hij geen familie is is om de voogdij te krijgen., laat jeugdzorg het smsje lezen wat hij je toestuurde. Daanra proberen via een voogdij zaak hem daar weg te halen, meestal grijpt dan al jeugdzorg in. jeugdzorg is enkel niks meer dan ellende, dus kijk goed uit welke stappen je zet, ze halen tegenwoordig al kids uit huis om niks.
O ja, mijn moeder zou toen een rechtszaak aanspannen, omdat mijn broertjes bij mijn stiefvader zouden gaan wonen. Ik heb gezegd: prima, ik doe mee, dan zal ik ze wel eens vertellen, wat hij vroeger bij mij deed. Mijn stiefvader heeft gezegd: dan zeg ik gewoon dat ze alles liegt. Mijn moeder is 'natuurlijk' teruggekrabbelt, want anders zouden ze ook in haar verleden kijken.
Ik ben alleen bang dat als ik dat smsje laat lezen aan de Jeugdzorg, dat mijn broertje dan weer op zijn donder krijgt, omdat hij mij heeft gesms't. Want je kan de Jeugdzorg veel vertellen onder 'geheimhouding', maar toch weten je ouders op de een of andere manier altijd weer wat je gezegd hebt.
ja jeugdzorg is idd niet eerlijk. Ik kijk even hier de papieren door van hoe en wat, hier helaas ook aanvaring met jeugdzorg gehad voor een jochie.
Ik heb op de site van de Kinderbescherming gekeken en als ik daar een melding doe, krijgt Bureau Jeugdzorg die klacht dus onder handen en die bepalen dan vervolgens of de zaak doorgaat naar de Kinderbescherming en dat is juist mijn probleem, ze doen helemaal niks. Ze zitten al op die zaak en nog gebeurt er niks.
oke enkele tips, maak met zoveel mogelijk mensen anonieme meldingen, dit kan volgensmij ook, des te meer kans op een buurtonderzoek. - probeer bewijzen te vinden voor verwaarlkosing en mishandeling, maak desnoods fotos van blauwe plekken. Zeg dat hij opgroeit in een situautie waar hij veel verantwoordelijkheden moet dragen, oa huishouding. zeg dat er geen zorg voor hem . je kunt ook bij de AMK een melding maken meestal na 3 grijpen ze al in. misschien kan zijn school een melding maken bij de AMK mits hij daar met een leraar ofzo praat over de thuissituatie. AMK is advies meldpunt kindermishandeling. ALs ik nog meer vind dan meld ik het hier.
Kinderbescherming moet vaak meerdere meldingen binnen krijgen willen ze actie ondernemen... Ik vind het een erg zorgelijke situatie waar je broertjes inzitten, het kan en mag gewoon niet zo zijn, dat een jongen van 14 zo geestelijk en lichamelijk mishandelt wordt en ook nog eens opdraait voor de huishouding en opvoeding van je broertje van 11 Tegenwoordig hebben ze daar ook zo'n mooie reclame van op tv.. gaat dan over pleegzorg zeg maar Ik zou als ik jou was inderdaad proberen de voogdij aan te vechten en te zorgen dat je broertjes weggehaald worden daar, desnoods haal je ze zelf op en breng je ze naar iemand toe die jij volledig vertrouwd en waarvan je weet dat ze goed zitten! Een kind met ADHD heeft ook structuur nodig en ik denk niet dat een 14 jarige jongen die structuur kan bieden? Ik vind het echt verschrikkelijk om te lezen hoe het er aan toe gaat bij die ex-stiefvader.. Hoe zit het met jullie echte vader? Weet die er vanaf? Kun je hem eventueel niet inschakelen?
nog een tip, er is een telefoonlijm voor kinderen zelf waar ze heen kunnen bellen, als hij zijn situatie uitlegt daar, dat noteren ze, maar ze mogen het niet doorgeven aan de ouders, of wie dan ook tenzij er een rechter in beeld is. Weet niet of het kan helpen maarja
Mobielfreak, mijn stiefvader functioneert nu dus ook als pleeggezin, maar de Jeugdzorg is dan nog wel degene die alles in de gaten moet houden (het is namelijk precies zo gegaan als toen ik een pleeggezin inging) Ik kan de voogdij wel aanvechten, maar ik geloof dat mijn moeder de voogdij heeft en dan zou ik dus de voogdij van mijn moeder aanvechten en dan ben ik eigenlijk geen stap verder (alles ging vrijwillig). Ze zitten immers bij mijn stiefvader. Mijn broertjes echte vader, tsja... die band hebben mijn moeder en mijn stiefvader goed verpest, want mijn broertje mag die man ook niet zo, geloof ik. Hij zou toen wel aan die rechtszaak meedoen, maar daar is niks mee gedaan, dankzij mijn moeder. Bovendien is dit ook zo'n man die helemaal geen daadkracht heeft zeg maar en ik verwacht dan ook niks uit die hoek. Hij gelooft geloof ik oom min of meer dat mijn broertje gewoon onhandelbaar is. Mijn broertje kan mijn andere broertje inderdaad die structuur niet bieden. Ik heb nog een broertje met ADHD, dat is ook niet goed gegaan, uit huis geplaatst etc, maar daar zie ik ook gewoon een ontwikkeling die heel anders loopt dan bij andere leeftijdsgenoten. Helaas kom ik nooit meer in dat huis, omdat ik ruzie heb met die man. Ik was het gestook gewoon goed zat. Nu kom ik er heel af en toe als die man aan het werk is, maar ze wonen nogal wat kilometertjes ver weg. Het enige moment dat ik met mijn broertje kan praten is als ik helemaal alleen met hem ben en dat is dus zelden. Als er iets gebeurt ben ik ook de eerste die hij belt/sms't, omdat ik blijkbaar de enige ben die hem niet verraad, denk ik. Hij moet bijvoorbeeld zo'n 17 km fietsen voor school, een tijd geleden was zijn band lek en hij moest nog zo'n 14 km. Had hij zijn stiefvader gebeld, die zei: je loopt maar. De ouders van mijn stiefvader gebelt: je loopt maar. Mij uiteindelijk gebeld, en ik vond het gewoon niet kunnen, 14 km moeten lopen, omdat je band lek is en jij daar niets aan kunt doen. Dus wat heb ik gedaan, mijn ex-schoonvader gebeld (die ook in zijn woonplaats woont), die is buschauffeur en kwam echt net een uur uit het buitenland (dus reken maar dat hij moe was) en die is toen zo goed geweest om mijn broertje ook nog eens op te gaan halen. Zo horen die dingen toch gewoon niet te gaan?
Meid wat een verhaal. Zou inderdaad eens gaan kijken hoe het op school loopt. Contact opnemen met zijn mentor. Als je een beetje geluk hebt, heeft school ook wel signalen opgevangen en kun je met school eens bespreken of jullie samen wat kunnen doen. Misschien met de schoolmaatschappelijk werk. Het is echt een lastige situatie. Zoek anders contact met rechthulp. Zij kunnen jou adviesen geven waar je naartoe kan met je verhaal. Als ik jou verhaal zo lees, kan het niet verder. Ik hoop echt voor je dat je ergens hulp kan vinden, zo kan het niet meer.
Is er geen oom of tante die jou in dingen kan helpen, omdat die "ouder" zijn en misschien beter naar geluisterd word. En idd zijn mentor raadplegen. Eventueel vertrouwenspersonen op zijn school.
Is de stiefvader door jeugdzorg ook aangewezen als pleeggezin? Dat is wat ik me afvraag, zo niet zou ik echt even stappen ondernemen om dat ongedaan te maken, dat hij daar zijn verblijfplaats heeft, ik kan me betere plekken indenken voor 2 kinderen van 11 en 14 jaar