Begin daar mee dan! je kan het! En ne schoonmoeder lijkt me nou niet een supervrouw.. Ze draagt dezelfde opties op als je vriend... In the end zijn ze dus hetzelfde en heb je niks aan haar.... Sorry
Oh ok. Dan zou ik zeker een therapie gaan volgen (of een sport) waarbij je zelfvertrouwen opbouwt. Want wij kunnen hier allemaal zeggen dat je het waard bent, en veel meer dan hoe hij je nu behandelt, maar jij moet dit oprecht tegen jezelf kunnen zeggen. En dan pas kan je het ook van iemand anders verwachten (je partner bijv). Ik hoop echt dat je voor jezelf gaat kiezen. (En dat bedoel ik even los van je relatie he, niet dat je nu je koffers moet gaan pakken )
Misschien moet je niet alleen dingen roepen maar je ook gedragen naar de dingen die je roept.. Daden zeggen meer dan woorden Hij weet dat hij ontzettend makkelijk over je heen loopt en je goed te manipuleren bent en maakt daar misbruik van.. " jij moet dit doen want anders....."
Daar heb je ook wel een punt. Ik denk heel vaak in het wat als... Als voorbeeld: Stel hij zet de "breuk" door... wat moet ik dan? ( familie woont ver weg, heb een baan...)
Heb je ook andere mensen dan zijn familie om je heen? Is het een idee om via de huisarts een assertiviteitscursus te doen? MAar ten slotte: Je HOEFT niet assertief en mondig te moeten zijn naar je partner, het is gewoon heel erg verkeerd hoe jullie relatie werkt. En ik zeg dit echt bijna nooit, maar in jouw situatie en met jouw eigenschappen denk ik dat je absoluut een verkeerde vent bent tegengekomen. Hij haalt alleen het zwakste in je naar boven, om macht uit te kunnen oefenen. Dat is geen liefde..
Maar is dat de reden dat je bij hem blijft (even heel serieus)? Je bent financieel zelfstandig, jr bent niet afhankelijk van hem. Blijf bij hem als jij niet zonder hem wilt leven, niet omdat je anders even geen woonruimte hebt.
Als je beide fulltime werkt en geen kinderen hebt, hoe kan het dan zo vies worden? Ik snap dat je vaker moet stofzuigen met een hond, maar verder ben je zo weinig thuis dat het toch niet echt vies wordt? Ik zou een huishoudster in dienst nemen, bespaart je tijd. Al snap ik niet dat je zoveel tijd kwijt kunt zijn aan het huishouden. EDIT: oh, ben ik even mosterd.
Bedankt voor jullie reacties meiden. Wat ik al eerder zei.. ik was eigenlijk opzoek naar de fout in mezelf.... Ik zal ook heus weleens fouten maken, dat is menselijk... Maar heel eerlijk, ik laat het dus ook gewoon gebeuren...en dat zou ik moeten veranderen. En dan is het makkelijker om het hier te typen dan om een gesprek aan te gaan op een avond dat het bijvoorbeeld gezellig is.
Het was ook een voorbeeld. Het is een angst door wat me tijdens mijn scheiding overkomen is... Dat wil ik gewoon niet nog eens. Ik besef me ook wel dat dat de praktische kant van het verhaal is. Tuurlijk hou ik van hem... nog meer dan dat ik ooit van iemand gehouden heb...
Nou dat is toch niet zo moeilijk. Je hebt genoeg centen om te huren. Je hebt hopelijk toch wel ergens in een gemeente ingeschreven voor een sociale huurwoning zelfs al woon je samen.... ( tip altijd doen ) Ouders zijn meestal ook een goede optie, anders ergens eerst een kamer huren etc. Marktplaats kamernet er is genoeg. Waar een wil is is een weg. Niet zo'n bang kipje zijn en denken dat de wereld instort. Het heeft mij ook 6 jaar geduurd voor dat ik daar achterkwam met mijn ex. Ik ben van de 1 op de andere dag vertrokken en dat met een 0 uren contract....... en geen vastigheid. Ik kan het jij kan het ook. Tip een vent houd van je als hij naar je luistert, met je praat, alles eerlijk verdeeld en je respecteert. Dit klinkt niet als je vriend als ik dit lees.
Precies dit... Dat is geen helpen. Ze helpt alleen haar zoon vooruit in zijn positie als ik het zo lees...
Dan zoek je een huurhuis en ga je op die manier verder. Zoals iemand anders ook zei: je bent financieel onafhankelijk! En je hebt geen hypotheek (want zijn huis). Je bent niet getrouwd, dus geen scheiding.
Respect voor! Het is inderdaad de praktische kant. Ik sta inderdaad ingeschreven sinds vorig jaar bij de woningstichting hier , ik sta zelfs nog ingeschreven bij de woningstichting in mijn geboorteplaats...
Te weinig... Mijn zelfbeeld is idd zoals UMM ook al zei 0,0 Ik vind mezelf niet mooi meer, mezelf niks waard ( geen nieuwe broek of niks). Denk altijd aan andere en doe er dus zoals eerder gezegd ook alles voor... Zit in de knoop wat betreft mijn figuur.. is niet meer wat het was sinds de MMM. En daar probeer ik nu dus aan te werken. Ik sport en let op mijn eten om af te vallen... maar ik merk dat ik me er vooral erg fit door voel. ( heb hier dus ook echt hulp bij ) Emotioneel best aangetast door mijn vorige breuk, maar wil niet in de slachtofferrol blijven hangen en gewoon mezelf ertoe zetten om door te gaan.
Dus eigenlijk ben jij gewoon de gratis poetsvrouw van je vriend? Heeft ie mooi geregeld voor zichzelf. Eerlijk meid, ik ken je niet, maar iederéén verdient beter dan dit.
Nou STEL dat dat gebeurd... Dan wat..? Dan ben je single... Zoek je een leuk huisje voor jezelf, waar je alles kan doen en laten wat je zelf wil, een baan heb je al... En STEL dat hij je dumpt voor dit soort singen dan is hij je helemaal niet waard.. Heb je niet liever een man die WEL voor je gaat zoals je bent...? Wil je ZELF niet gelukkig zijn? Misschien kan het wel met deze man.. Maar er moet wle veeeeel veranderen... Jij moet veranderen... Maar je man moet leren dat hij je niet meer kan manipuleren en bedreigen Het hoeft allemaal niet zo vreselijk te zijn als je denkt En ik snap dat denken heeeeel goed hoor, want ik denk ook ALTIJD Zooooo vermoeiend!