Fulltime werken

Ik werk normaal gesproken 32 uur, dat wordt tegenwoordig ook al gezien als fulltime.... ik ben kostwinner hier in huis en mn vriend is volledig thuis voor de kinderen. Kinderen zijn er gewoon aan gewend dat mama 4 dagen in de week weg is. De overige drie dagen doe ik wel veel met ze, zodat papa ook zijn handen 1 of 2 dagen meer vrij heeft om andere klusjes te doen.

Dus nee, de kinderen krijgen niet het gevoel dat ik minder van ze houd dan papa.

 

In vlaanderen werken de meeste moeders halftime of meer, meestal 4/5 net zoals ik. Mijn man werkt 5/5 en ik heb niet het gevoel dat ze iets missen.
Komt allemaal goed, trouwens leert ze direct over emancipatie (GNIF)

 

Ik werk ook fulltime, 38 uur in de week. maar ik kan deze uren verdelen over 4 (lange) dagen, dus ik ben wel 3 dagen vrij. Mijn man is ook 3 dagen vrij want hij heeft 1 dag per week ouderschapsverlof. Mijn zoontje is pas 3,5 maand oud, maar tot op heden gaat dit zo goed. Mocht ik het toch te zwaar vinden kan ik altijd terug naar 32 uur per week werken.

Ik moet zeggen ik mis mn zoontje wel hoor want als ik 's avonds thuiskom dan ligt hij al op bed en kan ik hem dus ook niet meer knuffelen. Dat is wel jammer maar ik denk dat hij nu wel extra blij is als mama een hele dag vrij is en als we dan met zn tweeën zijn.

 

Hier hetzelfde. ik moet volgende week woensdag weer aan de bak, 4 dagen per week, 36 uir (krijg een kwart 'vrij' voor borstvoeding dus uiteindelijk werk ik 27 uur.. papa is overdag thuis, werkt 's avonds dus zoontje is in goede handen. maar ik zal hem vreselijk missen. ik ben hoofdkostwinner dus ik kan niet minder gaan werken. op woensdagmiddag gaat schoonmoeder oppassen, want dan werkt papa ook. dat vind ik nog het ergste. hem aan een ander toevertrouwen

 

Hier ook een FT-werkende mama (momenteel nog in OV), net als al m'n collega's en ik kan echt zeggen dat zowel ik als m'n oudste dochter er ons goed bij voelen.
Ze leert dingen op het KDV en van ons, dus het is helemaal niet zo dat we de opvoeding "uit handen geven".

 

hoi,

ik werk 38 uur, en dochter gaat voltijds naar KDV. ze vind het er super leuk. en als het goed weer is laat ik haar soms iets langer daar, want dan wil ze toch niet naar huis. buiten spelen met de andere kindjes en veel soorten van buitenspeelgoed.
nu als ik dan thuis ben ben ik wel voor de rest non stop met haar bezig. ze heeft ook geen papa.

ik denk dat ze toch wel weet dat ze mijn alles is. alle da hoop ik toch

succes

 

Ik werk 32 uur. Mijn man is fulltime thuis. Ik heb soms ook wel eens een schuldgevoel gehad, maar aan de andere kant weet ik dat ze het leuk heeft bij papa. De 3 dagen die ik thuis ben, zijn ook echt voor haar.

 

Toen Levi net geboren was moest ik noodgedwongen fulltime werken ivm financieën. Ik vond het maar niets. Ik werkte in een winkel, 9 uur beginnen en 18.30 thuis. Er waren gewoon dagen dat ik hem helemaal niet zag. Uiteindelijk kon ik daar op het werk een dag minder werken,maar was ook nog erg pittig. Kleine met nachtvoedingen, werken, huishouden etc.

 

Ook hier een full time werkende mama. Nu nog 40 uur in de week. Ik werk niet naast de deur. Ben aan een enkele reis een uur kwijt dus die tijd mis ik ook nog thuis. Gelukkig gaat het wel goed. Vanaf volgende maand ga ik 1 dag minder werken. Verheug me er nu al, lekker 1 dag extra bij die kleine meid.

 

Knap hoor! Ik weet niet wat ik zou doen, of 36 in 4 dagen of 27 in 3 dagen.

Hangt ervan af of we t financieel kunnen betalen als ik 27 uur zou gaan werken en of mn werkgever dat goed zou vinden.

 

Knap hoor!

ik kon het niet volhouden... na 1,5 jaar werd het voor mij te zwaar om in 4 dagen 36 uur te maken.
Ben toen ook terug gegaan naar 3 dagen in de week werken en heb een andere functie kunnen krijgen binnen het bedrijf.
Mijn werk is nu minder leuk, maar ik geniet dubbel en dwars van mn kleine manneke!

Dit bevalt mij veel beter.

 

Ik een pas geleden een tijdelijke functie gehad voor 32 uur per week wegens zwangerschapsvervanging. Dit vond ik al erg pittig met 2 kleine kids. Mijn man werkt gewoon fulltime, de kids gingen op di en do naar de BSO en op maandag en vrijdag pasten mijn ouders op.

Na de bevalling hoop ik weer een leuke baan te vinden voor 24 uur in de week max. 32 uur in de week. Maar ja, gaat het niet lukken dan ga ik toch fulltime banen accepteren, dan neemt mijn man ouderschapsverlof op

 

Toen Zoon net geboren was had ik de kans en gelegenheid om thuis te blijven, die heb ik toen met beide kansen aangegrepen. Mijn contract liep af bij de toenmalige werkgever en ik hoefde niet direct weer aan de slag. Financieel geen enkel probleem. Daar heb ik anderhalf jaar van genoten, maar toen begon het weer enorm te kriebelen. Ik wilde graag weer werken en ben toen gestart in een fulltime functie. Opvang goed geregeld en ik zag mijn zoontje echt genieten van de tijd bij Oma en op het kdv. Daardoor beleefde ik ook echt plezier aan het mogen werken. Helaas liep het na een jaar af en kwam ik thuis te zitten. Opvang heb ik al die tijd aangehouden met in het achterhoofd de kans dat ik vlot weer werk zou vinden. Al met al heb ik een half jaar thuis gezeten. In die periode gescheiden en verhuisd en op het goede moment bood zich onlangs weer een nieuwe kans voor mj aan. Ik werk nu weer fulltime en ik vind het heerlijk. Ik weet dat Zoon het prima naar zjn zin heeft en ik heb weer een uitlaatklep en echt iets voor mezelf. Dat Zoon het naar zijn zin heeft is voor mij het allerbelangrijkste en dan kan ik heel de wereld aan! Dat maakt het voor mij een stuk gemakkelijker en uiteraraard kijk ik iedere dag uit naar het moment dat ik hem weer zie en tijd met hem door kan brengen :-D Als Zoon er niet zo gemakkelijk onder was dat ik fulltime werkte weet ik niet wat ik zou doen/hebben gedaan...

 

Ik werk ook fulltime, 40 uur. Mijn zoontje gaat 1 dag naar oma, 3 dagen naar kdv en is 1 dag thuis met zijn vader. In het begin vond ik het wel moeilijk, maar het went. Mijn zoontje heeft het zichtbaar naar zijn zin op het kdv en bij oma, dat is wel erg belangrijk. Thuiszitten is gewoon echt niet mijn ding... Aan het einde van de dag en in het weekend ben ik er helemaal voor mijn zoontje daar geniet ik dan enorm van. Soms voel ik me wel eens schuldig dat ik hem 5 dagen moet missen... Zou wel 1 dag minder willen werken, maar dat financieel even niet. Over 2 jaar is mijn vriend afgestudeerd en dan wil ik weer 32 uur gaan werken. Het lijkt mij juist belangrijk dat ik iets meer thuis ben als hij naar school gaat, omdat hij er dan al een hele dag school op heeft zitten. 5 dagen bso lijkt mij verre van ideaal...