Mijn zoontje is nu 8 maand, dus het zal wel bij een sprongetje horen, maar wil het hier toch effe kwijt. Wij mogen dus echt geen lawaai meer maken, echt niets, niets per ongeluk laten vallen, niet stofzuigen, ... zelfs als de hond blaft is het al zover, hij begint echt om het minste te krijsen, bij elk lawaai, echt bij alles, hij is dan echt niet te kalmeren ook niet als ik hem opneem, dan stampt hij heel hard, ik word hier echt wel gek van, zijn er nog die dit meemaken of hebben meegemaakt? hoe gaan jullie hiermee om?
ja heb ik ook gehad rond die leeftijd stofzuigen mocht niet, (hij begon dan te huilen en ik moest hem oppakken) als ik vlees wilde braden dan begon hij te huilen zodra het ging sissen, de fohn, elektische tandenborstel alles was niet goed gaat over
Haha hier ook heeeel lang die periode gehad. Nu vind ze zuigen nog niet leuk maar het brullen is gelukkig gestopt.
stofzuigen vind amy nu pas leuk. eerder krijstte ze ook bijmekaar als ik wou stofzuigen, nu racet ze erachteraan in haar loopstoel
Komt me eigenlijk niet bekend voor! Vigo vind de stofzuiger erg leuk! Van af het moment dat hij kon kruipen kroop ie achter de stofzuiger aan en nu duwt hij hem heel lief voor mama voor uit
Dit heb ik idd ook meegemaakt werd er gek van! Kan me voorstellen dat jij je punt hebt bereikt, gelukkig was het maar tijdelijk.
Klopt herkenbaar. schijnt echter heel normaal te zijn bioj veel kindjes. in oie ik groei staat ook "je kind kan last hebben van vreemde angsten" probeer je kind daarin te steunen. Je moet je voorstellen dat ineens zo'n groot rijdend ding lawaai gaat maken. doodeng toch. of die grote zwarte zak opengeklapt word(vuilinszak was Dano panisch voor) of een simpele politieauto met sirene pfffff berg je maar dan zette hij een keer op. Gelukkig verdwijnt dat weer, probeer hem wat voor te bereiden. Ik zei altijd 1.... 2... 3 en deed dan de stofzuiger aan. en keer hem aan. dan schrok hij minder merkte ik.