@ shanandoah In mijn geval gaat het niet op dat als ik aan het werk ben dat er niemand thuis is en het hier dus ''netjes'' blijft... Mijn kinderen zijn thuis met de oppas... Dus als ik thuis kom zal voor mij toch echt het huishouden gedaan moeten worden...
Mijn man werkt vaak 90 uur per week, zwaar lichamelijk werk echter hij zou wat ik doe niet kunnen dar vind ie veel zwaarder dus hij heeft juist n boel respect voor mij dat ik dat volhoud. Wij hebben allebei respect voor elkaar..
Ik werk 20/27 uur in de week en ga 1 dag naar school. ( als ik geen verlof heb uiteraard ) En ik kan je zeggen dat de combi werk + kind mij makkelijker vergaat dan alleen maar thuis. Ben 1 jaar thuis geweest met mn dochter. Dat vond ik pittiger dan in combi met werken. Als je aan het werk bent, ben je er idd even uit.., Heb je je eigen ding en kun je doen wat je leuk vind in vak gebied. Nu ik verlof heb vind ik het heerlijk hoor! Ik geniet van mn meisje, maar ik weet zeker dat als ik straks weer aan het werk mag, ik blij ben! Dus een huismama = lui... gaat er bij mij absoluut niet in!!
Ik heb nu helaas geen tijd om het hele topic te lezen ( deze huisvrouw gaat vandaag naar de optocht kijken en carnaval vieren) maar ik herken je verhaal wel. Bij mij zijn het vooral mensen die wat verder van mij afstaan. Mn goede vriendinnen hebben juist veel respect en zijn blij dat zij 2 dagen per week naar hun werk kunnen. Ik heb het ook beide gedaan, eerst gewerkt en nu al weer een tijdje thuis. Ik heb het nu echt drukker dan toen ik werkte. Ik merk dat er soms ook wat meer dingen op je terecht komen, juist omdat je thuis bent. Maar ik zou het voor geen goud willen missen.
Normaal werk ik één dag in de zorg en twee dagen als gastouder. Dit is echt lekker, vooral dag dat ik eruit ga. Ik zit nu volledig in de zw ivm mijn bekken(als mijn werkgever vervangend werk wíl aanbieden mag ik iig een dag in de week werken straks maar ze zijn er niet zo happig op). En ik moet zeggen dat ik dit echt zwaar vindt! Vooral emotioneel, ik loop af en toe echt tegen de muren op. Daarnaast weet ik ook hoe het is om te werken en het huishouden te doen, ik vind dit minder zwaar. Je hebt meer energie als je af en toe jezelf kan zijn ipv alleen maar mama en vrouw van. En hoe meer je thuis bent hoe meer er te doen is.
Nog een keertje reageren dan... Het gaat als ik het goed begrijp toch om die nare opmerkingen die je soms als thuisblijfmoeder te verduren krijgt??? Die zijn gewoon ronduit lomp. Het gaat er helemaal niet over dat een werkende moeder wel heel de dag kan uitrusten, maar juist dat een thuisblijfmama dat ook niet kan . Als je in een conversatie laat vallen dat je thuisblijfmoeder bent geeft dat vaak nare reacties. @ts: ik herken dat (helaas) maar al te goed. Dat neerkijken op... brrr... van sommige opmerkingen van mensen word ik ECHT misselijk. Alsof de zorg voor je kinderen minder belangrijk is dan werken voor een salaris. Maar het gaat er ook echt niet om dat ik geen respect heb voor werkende moeders en het idee heb dat zij het 'lekker makkelijk' hebben. Een vriendin van mij werkt en zij krijgt ook wel eens opmerking waarvan ik denk: 'help! wat zijn dat voor mensen!' Neem bijvoorbeeld de opmerking: "dat je dat nog aandurft na het hofnarretje", of: " ja is lekker makkelijk, je laat een ander je kind opvoeden dus jou treft later geen blaam" Echt waar: Dat slaat ook nergens op! Waarschijnlijk blijven er altijd mensen die vervelende, onwetende opmerkingen maken, helaas. Ik probeer dat zelf niet te doen maar ik zal er ook wel eens iets uitflappen wat niet zo bedoeld was. Als moeders/vrouwen onder elkaar weten we toch allemaal wat het is? We zouden elkaar moeten steunen in plaats van op dit punt een discussie te voeren over wat zwaarder is...
Ik vraag me ook weleens oprecht af wanneer tbm of werkende moeders bijv hun doktersbezoekjes plannen. Ik was vorige week bij de gyn en zie daar bijna nooit kinderen?! We moesten lang wachten en mijn jongste werd nogal lastig en kreeg toen 2 keer een opmerking dat ik ze de volgende keer 'beter bij de oppas kon brengen'.. Bij de tandarts trouwens idem, hoe doen jullie dat?
Mee eens! Goed verwoord.. Nu ik 2 kids heb, betrap ik mezelf erop dat 1 kind nog best makkelijk is! Met 2 kids heb je je aan 2 ritmes te houden. Ik kan je vertellen dat het hier een HELE opgave is om even snel met hen de deur uit te gaan.
Verschrikkelijk is dat he!? Ik regel dan dat mijn man eerder of later naar zijn werk gaat maar het is altijd drama en moeilijk.. Ow en heb heel lang drie dagen in de week gewerkt(toen we alleen de oudste hadden) en D bij mijn ouders. Dit was veel makkelijker, ging gewoon iets eerder weg of iets later naar mijn werk.
Tja, ik heb niet zo heel veel van dat soort bezoekjes. Naar de VK gaat ze gewoon gezellig mee. De tandarts nu ook, aangezien ze over niet al te lange tijd zelf ook naar de tandarts zal moeten. In andere gevallen springen opa en oma even bij.
dat is inderdaad moeilijk, soms neem ik een ochtend vrij van mijn werk en breng mijn dochter dan toch bij haar gastouder en dan plan ik die afspraken in. Ik heb ook geweldige schoonouders die echt altijd klaarstaan om op te passen, maar als je dat niet hebt, begrijp ik je dilemma. dan zou ik ze meenemen. zelfde met de kapper, ik heb haar 1 keer meegenomen, dat doe ik echt nooit weer
Ik denk niet dat het ene zoveel zwaarder is dan het andere. Beide keren zitten er 24 uren in een dag en ben je bezig met dingen die belangrijk zijn en energie kosten. Toch ervaar ik thuisblijfmoeder als zwaarder, maar ik denk dat dat komt omdat je je "werk" nooit achter je kunt laten. Ik ben 24 uur per dag, 7 dagen per week bezig met de kinderen en het huishouden. Er is dus maar weinig variatie en er is vrijwel nooit een einde in zicht en dat maakt het voor mij geestelijk erg zwaar. Als je werkt is er op een gegeven moment een eindtijd en daarna heb je "vrij". Ik heb nooit een eindtijd als thuisblijfmoeder en blijf dus altijd in diezelfde werkrol hangen. Dat het niet gewaardeerd wordt, dat verschilt heel erg in mijn omgeving. De ene vind het super dat ik thuis blijf (ook al is dat hier niet geheel vrijwillig, maar door lichamelijke klachten, ik had namelijk heel graag een paar uur per week gewerkt als dat kon) en de ander vind je lui en denkt dat je de hele dag niks te doen hebt en tv kijkt als thuisblijfmoeder. Ach, laat anderen maar denken, ik weet wel beter.
Ja das altijd lastig, il probeer nu in te plannen als ze op school en/of Paz zitten dan heb ik ze in elk geval niet alletwee, dat is weer iets rustiger en als ze zeggen tegen mij van oppas dan maak il wel even duidelijk dat ik dat onzin vind...
Ik denk dat ik werken erbij veel zwaarder zou vinden. Daarom doe ik dat dus nu niet voor een werkgever ( doe wel iets maar dat is kleinschalig) Een parttime baan naast kinderen lijkt me erg zwaar. En inderdaad, voor mij voelt het alsof ik altijd vrij heb. En dat voelt erg fijn moet ik zeggen. Ik heb altijd veel gewerkt, gestudeerd en best drukke tijden gehad. Nu lekker even niks... ( verplichtingen)
Ja ik schaam me altijd rot.. bij de gyn moet ik bijna altijd 3 kwartier wachten ofzo (durf ook niet later te komen want dan zal je net zien dat ze wel op tijd lopen). We gaan er lopend heen omdat het openbaar vervoer echt knudde is vanaf hier naar het zkh dus dat is ook altijd wel 20 min. Dochter gaat daar altijd in de gang een soort turnvoorstelling doen, zoontje krijgt na een tijdje een woedeaanval in de buggy en moet ik neerzetten maar die stuift alle kanten op terwijl ik er achteraan ga met mn dikke buik. En die stelletjes daar maar toekijken, voel me soms zo'n kluns!
Mijn man werkt in ploegen. Dus heb het geluk dat ik meestal zulke afspraken kan plannen in de weken dat hij op tijd thuis is. Maar als het niet anders gaat dan neem ik mijn zoontje gewoon mee. Over 2 weken moet ik bijv. weer een inenting voor mijn werk halen en mijn zoontje moet mee. Vindt het wel lomp als iemand een arts od tegen je gaat zeggen dat je een oppas moet nemen
Ik heb in sommige situaties echt wel het gevoel dat ik lekker vrij ben, ook al ben ik altijd thuis. Als het zomers 30 graden is, ik hoef nergens rekening mee te houden, zie het s ochtends wel. En bv rond de kerstdagen, iedereen wil graag een paar dagen vrij en heeft het druk rondom die dagen en ik heb gelukkig geen werkverplichtingen.
laat die stelletjes maar lekker kijken, wacht maar tot ze hun eerste hebben. juist bij een gyn verwacht je kinderen in de wachtkamer, er staan ook altijd speeltjes (hier wel tenminste) net zoals bij een vk. lekker meenemen dus.