Enigst kind

Als ik soms hoor dat mensen maar een 1 kind willen denk ik bij mezelf NIET DOEN!
'Ben zelf enigskind nou en dat is echt niet zo leuk.
Je hebt totaal niemand die je met sommige dingen kan helpen.
OKe dit is niet zo leuk voorbeeld maar stel dat je als ouders sterft je kind blijft dan alleen en moet dan ook alles alleen regelen.
En ik zie bij mijn man hoe leuk het kan zijn broers en zussen te hebben en hoeveel lol je kunt hebben.
Niet elke familie is natuurlijk zo.
Maar daarom wil ik zelf ook graag 2 of 3 kinderen het liefst.
Want alleen zijn is echt niet leuk

 

Ik ben enig(st) kind, niet gepland, maar mijn ouders zijn vlak na mijn geboorte uit elkaar gegaan en mijn stiefvader is wat ouder en wilde geen kinderen meer....

Eigenlijk is het net zo'n vraag als "hoe is het om broertjes of zusjes te hebben?"

Ik weet niet beter. Dus ik mis ook niets. Maar.....dat kan nog komen. De ellende is als mijn ouders slecht worden of dood gaan, dan sta ik er alleen voor. Maar ja, ken ook gezinnen waarbij broers en zussen totaal geen contact hebben, dus ook dat is geen reden om maar meer kids op de wereld te zetten!

Zelf zou ik na deze kleine nog wel een tweede willen, kies zelf dus niet voor 1 kindje.....

Maar nogmaals, als ouders maar 1 kind willen is dat in mijn ogen niet asociaal ofzo... Mijn vader heeft na de scheiding altijd vriendinnen gezocht die al kinderen hadden, want het leek hem zo leuk voor mij om stiefbroertjes en zusjes te hebben. Nou mooi niet, want ik ben gewend om alleen te zijn en hou dus (nog steeds niet) van veel drukte om mij heen. Vond het heerlijk als mijn neefjes en nichtjes na een dag spelen weer naar huis gingen! Haha...

Toch weet ik, dat als ik een broer of zus gehad zou hebben.....ik ook niet meer zonder zou willen. Er is voor allebei wat te zeggen! Dus mocht je overwegen het bij 1 te laten, doe dan gewoon wat je hart je ingeeft...

 

Dat is voor mij de reden om een tweede kind te willen. Als dat niet meer biologisch zou lukken ( je weet nooit) dan zelfs adopteren.

Ik ben zo blij dat ik een broertje en zusje heb. Dat geeft me een rijk gevoel. Dat er nog twee mensen rondlopen die dezelfde ouders hebben. Ik kan het moeilijk uitleggen.

 

Ben enige kind en zeg puur vanuit mezelf: Nee , geen 1 kindje!
Ik heb het namelijk helemaal niet als positief ervaren en nu nog (op m'n 34ste) vind ik het spijtig dat ik geen broer(s) of zus(sen) heb.
Ook hoop ik niet "maar" 1 kindje te mogen krijgen, want ik wil het hem/haar niet aandoen.
Het verschilt natuurlijk enorm per individu wat de ervaring van enige kind zijn is, maar dit is echt mijn gevoel/idee erbij.
En ook al heb je vriendjes/dinnetjes genoeg ...dat is toch anders.
Kijk naar de feestdagen, verjaardagen en het dagelijkse leven....nee ik kon niet(s) delen met broers en zusjes.
Leren (en willen) delen is juist zo belangrijk in deze maatschappij vind ik.

Liefs Mirre

 

Oh, zo zie je maar dat het per mens dan ook weer verschillend is.....
Ik haal mijn gezelligheid en lol uit hele close vrienden, ik weet dat zei mij bevoorbeeld ook zullen helpen en bijstaan als er iets met mijn ouders gebeurt. Ik heb ook een grote familie met neefjes waar ik erg goed mee kan en mijn man heeft twee broers, dus die heb ik er ook gratis bij gekregen, haha.....

Ik weet wel dat ik het jammer vond bij mijn ex. Die was ook enigst kind, dus wij zouden bijvoorbeeld nooit oom en tante worden en bij ons kwam dan echt alles op ons aan. Maar ja, toen zijn vader overleed hebben we ons er ook goed doorheen geslagen.....samen met onze vrienden en rest van de familie....

 

Wij hebben helemaal nog niet over een tweede nagedacht. Zo 'ver' in de toekomst kan ik gevoelsmatig ook helemaal nog niet kijken nu.
We doen eerst deze, en dan zien wel wel verder.

 

Ach je kan het van zoveel kanten benaderen, je staat er alleen voor als er wat met ouders gebeurt, tsjaa het kan ook zo zijn dat je band met broer/zus zo slecht is of juist daardoor gaat verslechteren, hoe vaak hoor je dat niet, door boedelverdeling wanneer ouders komen te overlijden, dus bedoel maar.

Wij hebben altijd gezegd, mochten wij zwanger kunnen worden, dan gaan we voor één, die we onze volle aandacht kunnen geven, maar dat is ons idee erachter. Daarbij komt dat ik zou moeten gaan verhuizen, plus financieel het denk ik in de toekomst helemaal niet haalbaar zou zijn, een tweede.

 

@Judy77
Je schreef dat je gezelligheid en lol uit de vriendschap met close vrienden haalt en dat ben ik wel met je eens.
Maar het is een kwestie van gevoel!
Ik heb ook een vriendin die ik al m'n hele leven 34 jaar ken...en tuurlijk maakt dat een hoop goed, maar niet het "gevoel" van enige kind zijn van je ouders, want dat ben ik alleen.

 

ik ben zelf ook enigskind en ik heb dat NOOIT als vervelend ervaren.
ik heb het verhaal van judy77 even gelezen en ik sluit me daar 100% bij aan.
het verhaal wat ze verteld had zo uit mijn mond kunnen komen.
wij kiezen er wel bewust voor 1 kindje.

 

Ik ben er ook één zonder broers en zussen en ik heb eigenlijk niks gemist. Vond zelf dat er wel voordelen aanzaten. Alle aandacht was voor mij, hoefde nooit te delen. Ik kon me ook prima alleen vermaken en had massa's vriendinnetjes. Nee, ik heb nooit een broer of zus gemist en er volgens mijn moeder ook ooit om gevraagd.
Het enige wat ik als nadeel heb ervaren, was toen ik het huis uitging en mn moeder het niet zo eens was met mijn leefstijl (stappen, stappen, stappen en heel veel vriendjes) toen had ik zo iets, als ik een broer of zus had, lette ze niet zo op mij misschien. Maar goed, dat is maar een heel korte periode geweest.
Verder maak ik me weleens zorgen, wat er gebeurd als mijn ouders er niet meer zijn, want dan ben ik wel helemaal alleen.

 

Ik ben zelf enig kind en heb het nooit als vervelend ervaren, sommige mensen vinden mij "zielig", maar ik snap niet zo goed waarom. Ik heb een waanzinnig goede band met mijn ouders, maar dat heeft echt niet te maken met het feit dat ik enig kind ben, er zijn genoeg mensen die broers en zussen hebben en ook een goede band met hun ouders hebben.

Als mensen vragen of ik het erg vond: Nee, nooit, ik zou ook niet weten hoe het is om broers en zussen te hebben.

Ik zou blij zijn als we één kindje kunnen krijgen,maar ik ga niet bewust kiezen voor een tweede "omdat ik het anders zo zielig vind", nee, ik zou voor een tweede kiezen omdat ik dat dan graag wil. Mijn ouders wilde na mij graag nog meer kinderen, maar dat lukte helaas niet (ze hebben er al 4 jaar over gedaan om mij te kunnen krijgen).

Maargoed. Lang verhaal; ik vind het niet zielig en heb me nooit zielig gevoeld.

 

ik heb boven mij nog 2 broers en 1 zus en vond het altijd prachtig, ik zou persoonlijk geen enigs kind willen zijn, zie het ook wel eens om me heen voorbeeld is al gegeven vrouwtje op school is in een half jaar tijd haar vader en moeder verloren en heeft nu "niemand" meer....nu is het hebben van broers en of zusters geen garantie dat je dat wel hebt en houd, want ook wij hebben geen contact meer met onze oudste broer (dankzij schoonzus) maar ook met jongste broer is het contact wel eens even over geweest, en zelfs met zusterlief zijn er wel eens contactloze maanden geweest, en ondanks dat dat er overal wel eens dezelde soort ellendes lijken te zijn (je moet maar net op kunnen schieten met aanhang) zou ik ze voor geen goud willen missen.....

dus nee ik zou er niet bewust voor kiezen om het te houden bij 1 kind....ken ook ouders die bewust kiezen voor 1 kind omdat ze dat ene kind dan alles kunnen geven wat niet zou kunnen als ze er 2 zouden hebben maar dan heb ik direct in mijn achterhoofd dat het dus puur materialistisch is dat ze geen 2e willen... lekker belangrijk of je een kind wel alles (veel) kan geven of wat minder....

 

Ik ben ook enigste, geen slechte ervaringen mee, vriendjes en vriendinnetjes waren altijd welkom, dus genoeg contacten. Maar ik had het wel leuk gevonden om broers en zussen te hebben, zeker nu ik volwassen ben.
Wij kiezen dan ook bewust voor meerdere kinderen, nu heb ik 2 zoontjes van 5 en 3, die kunnen niet zonder elkaar, en de derde op komst.
Gezellige boel dus.

 

Mijn vader is ook enigskind en heeft dat nooit zo leuk gevonden. Zij hebben zelf 3 kinderen gekregen. Ik, mijn zus en broer. Helaas is mijn broer bijna 2 jaar geleden overleden en ik mis hem heel erg. Ik heb vriendinnen die enigskind zijn en zich niet kunnen inleven in mijn verdriet (wat ik ze ook niet kwalijk neem hoor) omdat ze het helemaal niet kennen om broers en/of zussen te hebben.
Ikzelf heb 3 kinderen en het is zo leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan.
Gina

 

Ik zou zelf niet snel kiezen voor maar 1 kind, liefst 2 ofzo. Dan hebben ze nog wat aan elkaar. Ik heb zelf 1 zus en ook al hadden we vaak ruzie, we konden het toch ook vaak wel goed met elkaar vinden.
Maar denk ook aan later: Als je zelf oud bent, dan wil je toch ook graag dat je kind(eren) bij je op bezoek komen. En als je dan maar 1 kind hebt is dat anders dan dat je er 2 of nog meer hebt.

Groetjes Miep

 

Ik denk als je niet beter weet dat je niets mist als enigskind maar het is echt 10 keer gezelliger hoor met broers en/of zussen... zelfs al trek je elkaars haren eruit (hoort er allemaal bij)

Ik ken een paar enigs kindjes (tot nu toe kan nog veranderen want ze zijn nog onder de 5) maar je moet er zeker op letter dat ze sociaal niet achter lopen dus echt veel met vriendjes laten doen of van mijn part KVD ik merk aan hun dat ze slecht hebben leren delen, en alle aandacht dan ook opeisen, met een broertje of zusje leer je vanzelf delen en is het vaak nog geen probleem ook.

Mijn vriend is enigs kind en ik merk dat hij heel erg moet wennen aan het "gezinsleven" hij vind het megadruk, weet niet wat er "hoort" e.d. ik vind dat wel een sociale handicap....

 

Nou sorry hoor maar daar ben ik het niet mee eens.
Ik ben ook alleen maar deelde als.
Ligt ook aan de ouders hoe ze het kind opvoeden.
En tegenwoordig of je nu alleen of met meer bent vaak zijn ze toch wel verwend omdat ze tegenwoordig alles krijgen.
Ik heb het ook nooit saai gevonden.

En m'n neefje is 5 en heeft een broertje maar die deeld niet met andere kinderen.
Dus ligt ook aan het kindje zelf

 

Wij hebben waarschijnlijk helemaal geen keus.
Denk niet dat je je kind tekort doet als het alleen is. Alles heeft voor en nadelen. Het blijft een persoonlijke keus denk ik. Ik vind het gezellig met broers en zussen maar ken ook gevallen waarin ze elkaars bloed wel kunnen drinken...dan ben ik liever alleen denk ik. Ach ja... je hebt niet altijd keus. We zouden er wel graag meer willen....
Elmo

 

Ja mijn ouders hadden ook geen keuze.
Was nog mzzl dat ze mij gekregen hadden.
En toen ik er was hebben ze nog wel geprobeerd omdat me ma zelf ook alleen was en toch graag een broertje of zusje voor me wilde.
Maar vind/vond echt niet erg.

Is ook wat elmo zegt soms kunnen ze elkaars bloed wel drinken.
Is dat dan liefde?