Wij zijn 16 jaar geleden verhuisd. We hadden toen 4 kinderen: ze waren bijna 7, 5, bijna 4 en bijna 2 jaar oud. Ons huis staat aan een pleintje, door een steegje loop je zo naar een groot grasveld en een kleine speeltuin. Iets verderop zit een grote speeltuin en kinderboerderij. Geweldig voor de kinderen. Zij hebben heel veel met de kinderen uit de buurt samen gespeeld. Na het avondeten was er standaard wel een groepje kinderen aan het buitenspelen. Heel gezellig. Door de jaren heen zijn ze opgegroeid, de buurtkinderen ook. Wij kregen nog 3 kinderen, in hun leeftijd zijn er minder kinderen in de buurt en er wordt dus niet in de buurt gespeeld. Mijn ervaring is dus: speeltuintjes in de buurt is erg leuk, maar als er geen speelmaatjes zijn maken kinderen (onze in ieder geval) er weinig gebruik van. Zeker met een kind van 7 zou ik verder kijken dan alleen nu. Voor je het weet fietst ze verder de wijk in op zoek naar vriendjes. En voor je het weet zit ze op het VO. Wat versta je precies onder socializen in de buurt? Wil je graag elk jaar een buurtbbq, met de buren aan de borrel? Weet ik veel wat. Ik vind het zelf fijn dat ik het goed kan vinden met onze buren. We pakken pakketjes voor elkaar aan. Stappen we toevallig tegelijk de poort uit, dan maken we wel eens een babbel, maar daar blijft het wel bij. Ik ben allang blij dat zij geen last ervaart van ons drukke gezin Mijn sociale contacten hoeven van mij niet alleen in mijn eigen straat te zijn. Twee/drie straten verderop is ook prima. Om erin te komen is het belangrijk dat je open stelt: helpen op school bijv. Als je sport, die dat ook in de directe omgeving, dan leer je snel nieuwe mensen kennen. Ik denk dat de meesten al blij zijn met fijne buren, maar dat ze er niet heel close mee zijn. Dat zijn de k ik wel de uitzonderingen. Als ik jouw verhaal lees denk ik: doen! Maar ja, het is jouw huis, jouw geld, jouw leven. Best moeilijk om dan advies te geven daarover. Het huis klinkt in ieder geval top. En ja buren die erg op zichzelf zijn. Ik zou daar geen moeite mee hebben.
@mamabri bedankt voor je tip. We kijken even hoe het met dit huis loopt en anders gaan we een aankoopmakelaar inschakelen. @owly dat is ook zeker zo. Toen we hierheen verhuisde zag ik voor de toekomst een leuk gezellig hofje, veel kinderen, leuke buren, groen in de buurt enz. En nu zagen we dit huis, midden in het centrum dus zo anders dan in mijn hoofd misschien dat ik het daarom ook lastig vind van dat "ideale" plaatje af te wijken. @Inge1984 dat ben ik helemaal met je eens. Inburgeren in een onbekend dorp moet je wel zelf doen. Ik ben inmiddels gestart op een school waar ik al veel contact heb met collega's die me buiten school ook mee @Zxcvb bedankt voor je bericht. Wat leuk zo'n groot gezin Waar wij willen gaan wonen zijn door het hele dorp verspreid veel kinderen. Ze heeft al best veel speelafspraakjes dus dat zit wel goed. Bij onze vorige woning was ze de hele dag buiten met kinderen, doodlopend hofje, speeltuin en dat gun ik haar gewoon. Zelf zegt ze dat ze geen speeltuin wil, maar gewoon een leuk huis in dat dorp vlakbij haar vriendjes. Het VO zit ook om de hoek dus heel fijn. Ik denk dat ik socialisen een beetje verheerlijk voor mezelf. We moeten opnieuw iets opbouwen, mensen leren kennen, vriendenkring opbouwen en dat hoeft natuurlijk niet per se in de straat. Ons vorig hofje hadden we allemaal contact met elkaar, in de zin van gedag zeggen, pakketje aannemen, sleutel van de buren etc. En 1 keer per jaar organiseerde ik de burendag, ook omdat er oudere mensen woonden. Ik hoef echt niet de deur plat te lopen met mijn buren maar wat we hadden is wel leuk meegenomen. We hebben gister gepraat, opties voor de toekomst doorgenomen en heb het stukje speeltuin en de buren redelijk van me af kunnen zetten en zie het wel voor me. We hebben dan ook vanmorgen een bod uitgebracht. Wordt dat niet geaccepteerd is dit toch onze woning niet en kijken we verder.
Spannend! Ik duim met jullie mee. In een nieuwe plaats moet je idd weer helemaal opnieuw beginnen, dat is ook best wel spannend. Wij verhuisden naar een ander dorp, kinderen naar een nieuwe school. Toen onze oudste afscheid had genomen op haar oude school (halverwege groep 3) lag ze 's avonds in bed te huilen. Ze mistte haar klas al en ze was bang dat ze haar vriendinnetje nooit meer zou zien. Het was maar zo'n 15 km verderop dus dat kon best nog wel hoor, maar voor haar was het echt even moeilijk. Toen had ik toch wel een brok in mijn keel hoor: wat doe ik mijn kinderen aan? Maar het is helemaal goed gekomen. We voelden ons hier vanaf het allereerste begin echt thuis. De nieuwe school was fantastisch, heel veel nieuwe vriendjes. En ook wijzelf waren heel snel ingeburgerd.
aangezien je kind 7 is moet ik eerlijk zeggen dat ik meer naar de mening van je man neig, helemaal omdat je zegt dat er een grote tuin (ruimte voor een trampoline) bij zit. Zou me ook niet helemaal blind staren op het sociale gedeelte van de buurt, 1 of 2 mensen verhuizen, krijg je andere buren en de dynamiek is al totaal anders is mijn ervaring. Waar ik wel op zou letten is de parkeergelegenheid in de buurt, kun je makkelijk parkeren (zelf) en als er visite komt kunnen die ook redelijk makkelijk in de buurt parkeren? Wij wonen b.v in een straat met heel veel parkeer gelegenheid en eigen oprit. Mijn ouders wonen in een jaren 30 straat vlak bij het centrum (grotere stad) en daar is parkeren soms echt niet leuk want bij de straat is de eerste straat "buiten" het centrum waar je niet betaald hoeft te parkeren. Dus heel veel mensen parkeren er in de straat en lopen dan het centrum in met resultaat dat de bewoners hun eigen auto niet kwijt kunnen.
Spannend @Sulley en wat er ook al werd benoemd, een trampoline in je tuin is een speeltuin op zich! Hier heeft het de jongens al zoveel plezier gegeven.
@pluk ik ben het ook echt wel met hem eens hoor. We hebben nu ook een grote trampoline staan en als het lukt gaat hij zeker mee. Dat is ook zeker waar. Heb dat stukje ook wel los gelaten (voor nu). Er zit aan de achterkant een hele grote parkeerplaats waar we zelf ook onze auto kunnen zetten. Dat is wel heel fijn. Loop dan zo de poort in naar de achtertuin. @Dubbelgeluk ja heel spannend. Derde bod op een huis wat we tot nu toe hebben gedaan. Lukt dit niet gaan we naar de aankoopmakelaar. Ik denk dat het met haar ook wel goed komt qua spelen. Ze kan zich heel goed vermaken zelf en wij doen ook veel met haar samen dus komt wel goed.
Maar ook dat kan veranderen. Hier was veel parkeergelegenheid in de wijk, tot ze in de buurt hiernaast en bij een aantal bedrijven een stukje verderop betaald parkeren hebben ingevoerd.. Nu is het hier ook een stuk drukker met parkeren helaas. En ook in onze oude buurt ging de parkeergelegenheid achteruit.
Helaas ook is voor deze woning ons bod afgewezen.. Het is even flink balen, morgen gaan we weer verder met de zoektocht en gaan we contact opnemen met een aankoopmakelaar.. hopen dat we dan meer succes hebben
Kun je je bod niet wat verhogen dan? Een aankoopmakelaar kost ook geld, dat spaar je dan weer uit. Of zat jullie bod zo ver onder de vraagprijs dat ze niet eens wilden praten?
@Zxcvb dank je wel. Komt vast een keer goed @Juul75 nee hebben geen tegenbod gehad. We hebben wel onder de vraagprijs geboden en met t bedrag dat wij kunnen lenen. We weten dat een aankoopmakelaar geld kost maat zelf komen we er ook niet uit. Ons vorige huis hebben we ook zonder gedaan en mijn man wil t liefst zonder, maar ik denk dat we wel wat hulp kunnen gebruiken.