Waar ik kan zou ik graag helpen in geval van nood, maar zowel fysiek als financieel is het hier ook geen vetpot, dus zou eerder praktische hulp zijn zoals een keer koken of babysitten. Voor een babbel sta ik ook altijd klaar. Zou soms graag meer willen betekenen maar goed. Als we zelf in de nood zitten denk ik dat we financieel vooral op schoonouders kunnen rekenen, praktische hulp eerder van mijn ouders en nicht. Die doen dat nu al vaak als ik weer eens geen vervoer heb naar het ziekenhuis vb. Qua maaltijden ook eerder bij schoonouders, maar die hebben een slagerij en traiteurzaak dus dat is gemakkelijk en heel handig soms Buren moeten we hier niks van verwachten, die zeggen nog geen goedendag als we ze tegenkomen. Als we kinderen zouden hebben zou ik echt in geen geval ze daar achterlaten. Als we verhuisd gaan zijn in mei, dan wel, dat is echt een hechte buurt. Binnen een paar weken krijg ik weer een zware operatie, dus dan zullen we wel weer merken wie er voor ons klaar staat.
Wij staan altijd voor iedereen klaar. Heel fijn contact met de buren (2 stellen), we doen alles voor elkaar en kunnen altijd bij elkaar terecht. Qua financiën heb ik mijn twijfels. We zijn niet echt rijk en hard aan het sparen om een huis te kunnen gaan kopen. We hebben 3 jongens die op een gegeven moment ook een studie zullen willen doen o.i.d. Een van de stellen buren liet vorig jaar vallen dat ze financieel een probleem hadden (ze konden de huur niet betalen en spaarrekening was geplunderd door hun bruiloft). Ondertussen kopen ze wel allerlei dure merkkleding- en schoenen voor zowel henzelf als voor hun kinderen, en willen ze er nog een kindje bij. Ze eten en drinken alleen A-merk producten en bestellen zo'n 3-4x p week via thuisbezorgd. We zaten toen zelf niet in de positie dat we ze financieel konden helpen (nu gelukkig wel). Maar als dat wel zo was geweest hadden we denk ik eerst wel in gesprek gegaan over waar al het geld dan aan besteed wordt. Snap dat je je kinderen leuk wilt kleden, maar h&m en zara hebben ook gewoon leuke spullen voor minder geld dan al die dure merken.
Wij staan altijd klaar als mensen hulp nodig hebben of als we iets merken dat iemand hulp nodig heeft, maar kunnen wel kritisch zijn. Als ik weet dat mensen misbruik maken of altijd maar verwachten dat andere hun helpen dan zal ik nooit geld geven/lenen. Daar voor zijn we iets te vaak tegen de lamp gelopen, dus geld lenen daar zal ik niet snel voor kiezen, maar eerder boodschappen doen of hen bij ons laten eten. M’n schoonouders hebben het financieel niet breed, dus regelmatig brengen we een bordje eten of nodigen hen uit om hier te eten. En af en toe stoppen we ze eens iets toe zodat ze het net redden tot het salaris er is, maar dit is zelden. Ze vragen het nooit, dus dan moet het al ter sprake komen. Als we hulp nodig hebben met de kids dan zullen ze ook altijd voor ons klaar staan. Onze vrienden/kennissen kring is de afgelopen jaren behoorlijk uitgedund en daar verwacht ik ook niets van. Er is een handje vol waar wij voor klaar staan en waarvan we weten dat het andersom ook zo is. Bij financiële nood zal ik nergens aankloppen. Zo zitten we niet in elkaar, maar als het echt niet anders kan dan zal ik naar m’n ouders gaan, maar dan moet ik wel heel heel diep in de shit zitten.
Ik heb vrienden financieel geholpen met leningen om hun bedrijven overeind te houden, en om verliezen op verkoop van huizen af te betalen. Ik kan bij mijn ouders en mijn zus terecht als ik hulp nodig heb. Maar ik ben in de gelukkige positie dat ik anderen kan helpen.
Ik heb maar een kleine vrienden- en kennissenkring. Daarin is tot nu toe weinig hulp nodig geweest. En wij hebben ook niet bijzonder veel hulp nodig gehad. Het beperkt zich tot nu tot tot klussen en verhuizen. Er zijn wel mensen met geld in de familie waar we indien noodzakelijk zouden kunnen aankloppen.
Ja financiële hulp kunnen wij bieden en als nodig is ook doen Zowel bij familie als goede vrienden die we dus lang kennen Tot nu toe nog niet voorgekomen Zelf vragen om financiële hulp zou ik denk ik alleen bij m’n ouders kunnen maar dan moet het echt zo zijn dat het echt niet anders kan
Ik ben zelf niet zo goed in hulp vragen... andersom sta ik graag voor een ander klaar. Onze buren kan ik alles vragen. Schoonouders en mijn eigen ouders ook wel.. Al merk ik dat het soms ook best lastig is, wanneer ieder zo zijn eigen drukke leven heeft, weinig tijd om hulp te bieden, het dan wel willen, maar niet kunnen omdat je aan het werk bent bijv. Gelukkig nu ook contact met wat ouders van school, mocht ik een keer in nood zitten met mijn zoontje ophalen van school bijv. kan ik daar wel terecht.
Financieel bij schoonvader of mijn moeder. Praktische hulp een stuk lastiger. We hadden leuk contact met de ouders van een vriendinnetje van onze oudste. Zij is overspannen geraakt en al enkele maanden niet meer op school. Alles wat ze doen is nu gericht op haar herstel. Dus absoluut geen drukte meer in huis. Heel jammer! Vooral m.b.t de kinderen hebben we elkaar al een aantal keer kunnen helpen. Zelf zitten we financieel niet heel ruim. Wat boodschappen, mee eten of gewoon een luisterend oor kan allemaal. We vangen dit jaar bv ook weer een vakantiekindje op voor Europa kinderhulp.
Qua hulp geven en nemen (zowel fysiek als financieel) is het altijd alleen mijn ouders. Ben verder geen hulp vrager en vrienden vragen het ook niet van mij. Het wordt in mijn beleving in mijn netwerk altijd wel geroepen: als ik iets voor je kan doen… maar het is meer een beleefdheidsding want puntje bij paaltje heeft iedereen het druk met werk, gezin etc. en doet dus niemand daadwerkelijk een beroep op dat aanbod. Ik weet niet of ik er blij om moet zijn of juist teleurgesteld hoewel het geen onwil is volgens mij.