lieve Kheyra, ik heb alles zo,n beetje zitten lezen en ik kan jou wel begrijpen..maar besef heel goed wat je doet..ikzelf heb ook (heel spijtig) 2 abortussen ondergaan(wel met reden)..het is nu inmiddels 16 jaar geleden maar dit blijft je achtervolgen je vergeet het nooit en het blijft altijd in je achterhoofd zitten..nu ik zwanger ben (en ondertussen 2 miskramen heb gehad vorig jaar) besef ik me dat hoe moeilijk ook en hoe makkelijk ook gezegd dat het allemaal echt wel goed komt! en ook al wordt het niet heel makkelijk maar we vechten er voor en ik geloof dat als jij het echt wilt dat jij er ook voor kan vechten..je wordt niet voor niks een moeder, niks is sterker en mooier dan dat..hoe moeilijk het ook zou zijn als de kleine er is want dat is nou eenmaal de realiteit, je red het wel! echt wel....ik zeg..niet doen, maar de keuze is nog altijd aan jou en verder aan niemand anders.. sterkte!
Ik weet niet hoe je aan dat getal komt, maar laten we ervan uitgaan dat het waar is. Psychische nood is een rekbaar begrip, en ook heel veel vrouwen die nooit een abortus hebben gehad komen vroeger of later in psychische nood. Het zegt me dus niet zo heel erg veel. Met psychische nood kun je overigens ook leren omgaan, als je daar goede begeleiding bij krijgt. Wel denk ik dat abortus niet iets is om heel licht over te denken. Net als het moederschap. Dat is ook niet iets om onbezonnen over te besluiten. Het vraagt veel van je, en je wilt ervan overtuigd zijn dat je je kind iets goeds te bieden hebt. Ik heb niet alle pagina's gelezen. Maar wil TS in elk geval nog even laten weten dat FIOM bij mijn weten er ook is om onpartijdig en niet-oordelend te helpen bij het besluiten over een ongewenste / ongeplande / onvoorziene zwangerschap. Verder: heel veel sterkte en wijsheid gewenst. Ik weet niet wat ik zou doen, heb nooit in jouw schoenen gestaan. Principiële bezwaren tegen abortus heb ik niet, ik vind echt dat jij deze keuze mag en moet maken. Let wel (anderen hebben dit ook al gezegd): als je ooit nog heel graag een kind zou willen, is dit misschien wel het moment. Je wordt er niet jonger op, en het zou zomaar kunnen dat je geen jáááren meer de tijd hebt om de situatie te verbeteren zodat jij daarin wel voor een kind kunt en wilt zorgen. Niet om je paniek aan te praten, ik ben het levende bewijs dat je ook als 35+ er nog aan een gezin kunt beginnen, maar het is wel iets om mee te nemen in je afwegingen.
Wederom bedankt voor alle reacties. Afgelopen vrijdag heb ik een gesprek met de huisarts gehad. Deze gaf vrij snel aan dat in mijn situatie de zwangerschap afbreken waarschijnlijk de meest verstandige keuze is. Ik heb voor morgen een intakegesprek staan in de abortuskliniek. Ik ben vandaag echter weer wat gaan twijfelen en zolang er twijfel is laat ik het (nog) niet weghalen. Ondanks dat mijn leven de laatste week uit veel twijfels bestaat ben ik psychisch sterk en ook niet bang straks problemen te ondervinden of in psychische nood te komen door mijn besluit. Ik maak de keuze als ik er 100% achter sta en kan er dan op terug kijken op dat moment de juiste keuze gemaakt te hebben. Ik heb Siriz overigens gemaild, niet gebeld. Ik heb een oude slecht werkende pre-paid telefoon, waarmee ik mensen slecht kan verstaan. Puur om in geval van nood bereikbaar te zijn. Ik bel vaak via mijn werk, maar daar kan ik geen 0900 nummers mee bellen en mag ik ook geen lange privé gesprekken mee vieren. Misschien dat ik anders de chat een keer probeer.
ik voel met je mee..maak een keuze die voor jou EN je kindje het beste is.. heeeeeell veel kracht schat....
Probeer anders vanuit een telefooncel of zo te bellen. Meestal kun je, als je dat wilt, bij het eerste telefoongesprek een afspraak maken met een maatschappelijk werkster die je kan helpen de dingen op een rijtje te zetten. Als je mailt duurt het vaak langer, vooral als je het algemene informatie mailadres gebruikt.
Heb je FIOM al geprobeerd? Misschien zijn die wel goed en snel te bereiken via mail. Blijf hoe dan ook sterk in je schoenen staan, en maak je eigen afwegingen. Neem je eigen twijfel serieus, onderzoek waar die op gebaseerd is. (enne... een telefooncel? De enige die ik zou weten te vinden, staan op Schiphol. Waar staan die dingen nog?)
Zo zeg, vind het eigenlijk nogal wat dat de huisarts aangeeft dat abortus in deze situatie "het beste" is. Volgens mij mag deze zulke uitspraken helemaal niet doen. Daarnaast afspraak met een abortus kliniek maar je weet nog niet eens zeker hoe lang je zwanger bent. Ik had gehoopt dat je nog wel bij zou trekken. Oud en wijs genoeg, dacht ik zo. En zeker in staat om een kindje op te voeden. Ook al weet je niets, dat komt vanzelf. Iedereen heeft die twijfel in het begin. Maar goed, zal maar verder niet zeggen wat ik er over denk.. Moet ook de keus van een ander respecteren....
Ook ik ben alleenstaand, in de 30, momenteel geen werk door bezuinigingen én verwacht over een maand mijn eerste kindje! Niemand had me moeten zeggen dat het beter was geweest dit kindje weg te laten halen.. Er zijn zoveel mogelijkheden! Als je hebt gewerkt betekent dat dat je recht hebt op een ww uitkering. De maanden rondom je zwangerschap wordt deze aangevuld naar de hoogte van je laatstverdiende salaris. En na een tijdje kun jij gewoon weer kijken voor werk en je kindje naar het kdv. Natuurlijk is het soms veel in je eentje maar er zijn er zovelen die het zo doen.. Ik zie geen reden om tot abortus over te gaan.
Maar is het zoiezo niet het beste om dit met je ex te bespreken? Misschien wil hij wel heel graag voor het kindje zorgen.. Dan kunnen jullie co-ouderschap regelen. Jij toch nog af en toe je vrijheid omdat je kindje dan bij je ex is en de kosten worden gedeeld.
vind het een zeer "slechte" zaak van de arts....... Hij moet jou verhaal aan luisteren en zelf geen mening geven. en als je twijfelt, is het antwoord makkelijk: niet doen.
Lieve Keyra Het lijkt mij geen makkelijke situatie EN het is jou eigen keus, Ik wou je alleen even zeggen dat ik 36 jaar, alleenstaande moeder van 2 kinderen zonder allementatie (wij hebben een co-ouderschap regeling) , nu met nog eentje onderweg waarbij ik echt er alleen voorsta, ook werkeloos en ook te veel maand dan centjes heb het ook red. Het is een zeer belangrijke keus die je maakt dat invloed kan hebben op de rest van je leven. Of je het houdt of toch weg laat halen. Het zijn niet de materialistische dingen die je een kind kan bieden maar het gaat om liefde, warmte en koestering. Het gaat niet om wat voor status je een kind mee geeft maar je eigen waarden, normen en principes. Als je 32 bent kun je echt het alleen redden. Je krijgt er zo veel voor terug - liefde warmte en een oerinstinct je nooit over hebt geweten. Alles is tijdelijk en je situatie/gevoelens/emoties nu ook. Voor mij gingen er veel deuren open en kwam warmte en liefde van kanten waar ik het nooit van hebt kunnen verwachten. Ik wens je veel wijsheid en sterkte! Groetjes Oktober13
Zat ik zelf ook aan te denken. En nu heb je naast je toch ook mensen wonen? Ik heel veel aan mijn buren, ook kinderen en kletsen gezellig, wilden zelf wel oppassen en wij passen daar weer op.
Afgelopen maandag is in de abortuskliniek een echo gemaakt om te kijken hoe ver ik ben. Er was direct een kloppend hartje in beeld. Het werd toen allemaal heel echt, waardoor ik direct wist dat ik dit levende wezentje niet zomaar weg kan halen. Ik heb dus besloten om het kindje te houden. Nog steeds heb ik geen idee hoe ik dit straks alleen moet gaan doen en ik heb nog dagelijks huilbuien, omdat ik het allemaal niet zie zitten. Ik ben bang mijn kindje een hele slechte start te geven. Hopelijk komt daar op de een of andere manier wat verandering in. Jullie in ieder geval allemaal bedankt voor het meeleven, meedenken en alle tips en adviezen.
Hey, het lijkt me ook een vreselijk moeilijke situatie maar waar een wil is is een weg! Ik heb geen ervaring met een zwangerschap alleen doormaken, maar kan je wel vertellen dat wanneer je je kleintje straks in je armen hebt je geen beter gevoel dan dat kent! Het is het echt waard!!
KheyraDan heb je de goede keus gemaakt..... En dit gevoel (spreek uit ervaring) zal nog wel even blijven op de moeilijke momenten.... Maar het komt wel goed....het zal pittig worden, ,maar je bent sterk genoeg.... Je hebt voor dit mensje gekozen (al is het wat later) maar moederliefde heb je genoeg en uiteindelijk is dat het belangrijkste.... Veel succes en ik wens je een fijne zwangerschap toe... Probeer toch te genieten van alle mooie momenten....
Ik heb mee gelezen hier. Wens je heel veel sterkte en geluk voor de toekomst en van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
Fijn om te lezen dat je het kindje lekker in je buikje laat groot groeien! Je zag een kloppend hartje en was verkocht, dat is nou moederliefde!! En datzelfde kloppende hartje zorgt ervoor dat jullie er wel komen samen. Dat het soms zwaar gaat zijn ga ik niet ontkennen maar gebruik de aankomende maanden om eea te regelen/uitzoeken etc. Gewoon even wat tips: -bekijk of je echt niet goedkoper kunt gaan wonen, het liefst nu maar anders op langere termijn (elders inschrijven bijv.) -kijk goed op welke toeslagen je recht zal hebben na verlies baan. Nu maar ook na de geboorte van je kindje. -zoek op mp/facebook/zwangerschapspagina naar gratis tot goedkope spulletjes voor de baby. -vraag alle baby dozen aan (prenatal/kruidvat/etos/babydump) -gemeente wil soms ook nog wel eens een potje hebben voor het eea,vraag het eens na! -kringloop heeft ook best veel baby spul hier (ik heb er ook eea heen gebracht) Blijf vertrouwen hebben in jezelf, en blijf zolang je kan lekker sociaal bezig met je tennis! Vraag eens iemand / of een paar op de koffie van daar bijv. Deel het nieuws dat je zwanger bent en bovenalles; geniet!!
Wat super dat je het kindje houdt. Als je nu al zoveel van je kindje houdt, dan wordt dat nog veeeeeeeel meer! Heel veel geluk gewenst!
Super! Wat fijn dit te lezen zeg! Wat er al gezegd is; moederliefde is het allerbelangrijkste! De rest komt wel op zijn pootjes terecht en is ook een stuk minder belangrijk. Jullie gaan er komen met zijn tweetjes, zonder twijfel! Gefeliciteerd met je zwangerschap en langzaamaan proberen te gaan genieten. En als je straks dat kleintje voelt bewegen in je buikje.. heerlijk. Genieten!
Nog een tip. Ga naar het maatschappelijk werk, niet alleen goed om hierover te blijven praten. Maar zij kunnen je helpen met allerlei dingen OA met de woningbouw.