Zoveel ruzie :(

Hoi
Lastige situatie en jammer dat hij niet echt naar je luistert of serieus neemt. En een "ga zitten ik moet echt met je praten" gesprek? Wat wil jij? Sterkte...
Groetjes oktober 13

 

Sterkte ten eerste, lijkt metbeen lastige situatie. Weet niet hoeveel je al geprobeerd hebt om hem duidelijk te maken wat je er van vind maar zou inderdaad is rustig het gesprek in gaan en hem voorleggen wat je dwars zit, waarom en hoe je het anders wil zien.

 

Vergeet niet, oma's/opa's zijn er om je kind te verwennen
De oma's/opa's vinden dat leuk om te doen, en de kinderen genieten er ook zichtbaar van, ik zou me er in ieder geval zeker niet aan storen maar eerder dankbaar zijn, liever gul dan gierig.

 

Ben ik het absoluut niet mee eens. Ik heb ook een stiefje van 7 en mijn man en ik beslissen wel of wij iets wel of niet in huis willen hebben. De familie weet dit, wij zijn hier soms echt zeikerds in, mede door onze geloofsovertuiging. De familie respecteert dit en bij twijfel overleggen ze altijd even over kadootjes.

@ TS ik herken wat je zegt. Wat eventueel kan helpen is waar jij tegenaan loopt op papier zetten en daar samen goed over praten.

 

Ik heb het idee dat jij je ergert aan andere zaken thuis maar dit niet hebt kunnen oplossen met je partner. Je voelt je niet gehoord, begrepen of mist de liefde terwijl je zoveel je best doet voor de kinderen en hem. Jij gooit dit er uit en als het allemaal te veel wordt gooit hij er ook nog een heleboel op en daar zitten jullie gevangen in een kat en muis spel. En dan komt zo een opa en oma met een Ipad aanzetten wat eigenlijk normaal gezien geen probleem hoeft te zijn. Tenslotte zijn jullie er als ouder om grenzen te stellen. Zoveel mag je er mee spelen of dit mag je er mee doen. Zo is dat ook met de televisie, bedtijd, het eten en ander speelgoed.
Je man is niet verplicht om naar jou te luisteren of de dingen die jij wilt te moeten doen. Je kan het hooguit aangeven en hij doet wat hij er mee wil. Al zou je dit wel doen dan gaat dit op den duur een keer fout. Mochten jullie er samen niet uitkomen dan zou je altijd nog hulp kunnen vragen.

Maar denk dat het voor nu goed is als je je aandacht gaat verzetten naar zaken die er wel te doen en jullie niet weer staan te kibbelen.
Ga samen eens ontspannen. Zoek uit wat jullie beiden fijn vinden om te doen. Maak een wandeling, speel een spelletje, ga ergens samen koffie drinken, bekijk een film, ga samen douchen, kook samen, ga met de kids een spel doen of naar een kinderboerderij, ga babyspullen of etalages bekijken.......

Samen ontspannen en elkaar weer het gevoel geven dat je van elkaar houd hoeft niet altijd samen op vakantie of een weekendje weg te zijn. Tenslotte gaan de meest rijke mensen echt niet elke dag op vakantie al zou dit met gemak kunnen. De kunst is elkaar elke dag weer het gevoel te kunnen geven dat je van elkaar houd er voor elkaar bent.

En dan mag het huishouden wel verslobberd worden en zet je gewoon eens wat makkelijks op tafel. Natuurlijk zijn die alledaagse zaken ook belangrijk maar ze hoeven niet uit te monden in onmogelijke ruzies.
Ik ken gelukkige stelletjes die meer dan 30 jaar samen zijn. Vraag je ze naar het huishouden. Krijg je als antwoord, hij plakt de fietsband en ik strijk zijn overhemden. Waar liggen de vuile sokken? Oh elke dag weer naast de wasmand of ergens op de bank. En waren de kids makkelijk? Ach als ik het niet trok dan deed een kopje koffie bij de buurvrouw me wel goed. En financieel? Heeft iedereen maar het is maar net hoe duur en luxe je het wilt maken. Nog altijd in een huurwoning? Wat geeft het we voelen ons zo prima. Nooit ruzie gehad? We waren bijna gescheiden maar we zijn er samen uitgekomen. Erger je je nooit aan je partner? Ach iedereen heeft wat vreemds. Schreeuwend en tierend ruzie gemaakt? Nee absoluut niet want dat geeft wonden en geeft geen oplossing. Nog altijd verliefd? Absoluut elke dag dat we elkaar in de ogen kijken is het fijn om de liefde te zien.

Sterkte.

 

@ Derbi, wat heeft een geloofsovertuiging te maken met het geven van kado's van de oma's/opa's naar de kinderen toe?!?!?!?

Wees blij dat ze je kinderen kado's willen geven, vind het een hele rare gedachte vanwege het geloof geen kado's geven :S:S:S:S:S:S:S

 

Ik kan me heel goed voorstellen dat het betrekking heeft op een bepaalde geloofsovertuiging maar ook cultuur.
Wij zijn altijd heel blij met alles wat we toegeschoven krijgen.. de ene opa en oma houden de cadeautjes wat kleiner en de andere oma geeft vaak wat duurdere cadeautjes.. fiets, tablet, spelcomputer.
Maar ze vraagt altijd netjes van te voren of wij het goed keuren .
Lijkt mij ook wel de bedoeling. De ouders zijn nog altijd de gene die bepalen of hett kind al een tablet mag hebben.

 

Weet je wat ik je zou aanraden? Laat je scherm openstaan op dit gesprek. Mss leest hij toevallig hoe jij je voelt. Wat je hier hebt geschreven komt recht uit je hart, hoe jij je voelt. Want als praten niet helpt, kan je hem mss met de neus op de feiten duwen, laat hem 'toevallig' dit gesprek lezen.

 

Ik weet niet of ze een heel duur cadeau hebben gekocht maar tegenwoordig zijn die Ipads echt niet duur! Ik geloof dat je al voor 50-60 euro er een kan vinden. En ga dan eens in een speelgoedwinkel rondkijken. Genoeg speelgoed wat veel duurder en groter is. En al tel je al het speelgoed wat kinderen nu thuis hebben liggen bij elkaar op of de kleding dan ook kun je zeggen dat het een fortuin is vergeleken bij een Ipad.

Ik vind het eerder sneu om een cadeau op deze manier te weigeren. Om het probleem groter te maken dan het eigenlijk is met je partner. Jij zit er mee dat hij zijn ouders niet kan laten doen wat jij op dat moment wil. En dan kun je wel zeggen dat hij er ook tegen is maar ach ken weinig mannen die zich druk maken om dit soort zaken.

Je schrijft over kleinigheden waarderen. Heb eens gegoogled en zie dit artikel voorbij komen. Je zou de volgende keer je schoonouders kunnen vertellen dat ze zakgeld om de zoveel tijd kunnen geven samen met een spaarpot. En dat hun kleinkind dan gericht kan sparen voor een cadeau. Zo zorg je er toch een beetje voor dat ze geduld en voorpret hebben en het cadeau echt waarderen.

Overbodige dure cadeaus

We hebben het goed in Nederland. We zijn over het algemeen in staat mooie dure cadeaus te kopen voor onze kinderen. En we kunnen het ons veroorloven om een cadeautje voor de kinderen mee te brengen als we op visite gaan. Het lijkt dan ook een trend te zijn: de cadeaus worden duurder en groter. En de gelegenheden waarop cadeaus uitgewisseld worden talrijker.

De waarde van cadeaus
Mijn nicht zei altijd: “Het begeren is beter dan het hebben”. Met andere woorden: voorpret is het grootste geluk. Sparen voor iets vergroot de blijdschap die een kind voelt als het einddoel bereikt is. Ergens voor sparen betekent ergens naar uitkijken, en dat is natuurlijk erg leuk! Helemaal als je het als ouder inzichtelijk maakt voor je kind, bijvoorbeeld door een ‘spaarlijn’ te tekenen en daarop in te vullen hoeveel er al gespaard is. Zo kan het kind zien hoe ver het einddoel nog verwijderd is.

Je wilt als ouder graag dat je kind de waarde leert inzien van spullen en cadeaus. Je wilt dat ze uiteindelijk financieel zelfstandig worden, en hun inkomsten en uitgaven kunnen plannen. Onderdeel daarvan is het leren waarderen van cadeaus. Als je je kind altijd te grote en te dure cadeaus geeft, leert hij niet welke gelegenheden en geschenken bijzonder (en duur) zijn. Als je je cadeau afstemt op de gelegenheid (geen of een klein cadeau voor het behalen van een zwemdiploma of voor een rapport, een groot bijzonder cadeau voor een verjaardag of een heel bijzondere mijlpaal). Op deze manier weerspiegel je de opvoeding en je waarden in de cadeaus: een kind dat heel hard heeft gewerkt voor zijn zwemdiploma zou best eens een groot cadeau verdiend kunnen hebben. En een gezin dat weinig waarde hecht aan Sinterklaas, zal misschien iets meer besteden aan de verjaardagscadeaus.

Wil je je kind leren dat er meer is dan Groot, Duur en Veel?
Dankbaarheid is een groot goed. De waarde inschatten van kleine gebaren en cadeautjes is belangrijk om ook dankbaar te kunnen zijn voor kleine dingen. Wil je je kind leren dat er meer is dan Groot, Duur en Veel? Overstelp ze dan niet met grote cadeaus, maar beperk de hoeveelheid. En leg de nadruk op de intentie van cadeaus, niet op de waarde. Geef ook het goede voorbeeld door zelf blij te zijn met kleine dingen in het leven, en die niet te bagatelliseren. Je kunt je trouwens afvragen of kinderen wel door hebben hoeveel een cadeau waard is. Jonge kinderen weten helemaal niet hoeveel je hebt betaald, en of iets populair is onder leeftijdsgenoten. Zulke factoren gaan pas veel later spelen.

Belonen
Een beloning is fijn. En het is natuurlijk makkelijk als je niet afhankelijk bent van anderen voor die beloning, als je een intrinsieke motivatie hebt. Een goed gevoel over je eigen prestatie is soms meer waard dan een cadeau. Iedere gelegenheid aangrijpen om je kind een cadeau te geven is niet verstandig. Daarmee verschuif je de aandacht van de intrinsieke motivatie naar de cadeaus. En maak je je kind misschien wel afhankelijk van die dure cadeaus.

Andere opties
Dure cadeaus zijn niet altijd goed voor de ontwikkeling van de fantasie van een kind. Met elektrisch speelgoed kun je vaak maar één ding doen. Met heel basaal speelgoed kun je veel meer kanten op. Bovendien is met een beperkt budget cadeaus kopen heel goed voor de creativiteit van de ouders, een mooie uitdaging! En als je weinig wilt besteden, zul je ook eerder naar tweedehands opties kijken, dat is nog beter voor het milieu ook. Of misschien vind je het wel leuk om zelf een cadeautje te maken, dat is financieel aantrekkelijk en je kunt het cadeau nog veel persoonlijker maken dan wanneer je iets koopt. Kinderen vinden het ook heel leuk om samen iets te maken, dan wordt het moment waarop je het geeft nog bijzonderder. Want zien hoe blij iemand is met een cadeau dat jij hebt gemaakt is natuurlijk superleuk!

Toch moeten we ook uitkijken voor al te makkelijk oordelen. Één groot, duur(zaam) cadeau is vaak ook te prefereren boven vele goedkope spulletjes die sneller vervelen en/of stuk gaan. Als een kind vaak grote cadeaus krijgt, ben je gauw geneigd te denken dat de ouders iets willen ‘afkopen’. Brengen ze minder tijd door met hun kind dan ze zouden willen misschien? Verwennen ze hun kind met spullen omdat ze niet genoeg immateriaals te bieden hebben? Dit hoeft echter niet altijd zo te zijn.

Soms geeft iemand een groot cadeau met een bedoeling. Bijvoorbeeld omdat ze de gebeurtenis graag apart willen zetten, nog bijzonderder willen maken dan hij al is. In die zin passen grote cadeaus ook bij heel bijzondere gebeurtenissen. En dan hangt het van je eigen ideeën en omstandigheden af wat die bijzondere gebeurtenissen zijn, en wat je wilt uitdrukken met je cadeau.
Zo kan iemand zijn kind bijvoorbeeld een paard cadeau doen om het paard samen te verzorgen, om zijn kind de liefde voor dieren bij te brengen, om het verantwoordelijkheids-gevoel te vergroten, om samen lange ritten te kunnen maken.

Uiteindelijk zijn cadeaus altijd een middel om iets duidelijk te maken en om een doel te bereiken. Het is dus goed om na te denken over wat je wilt zeggen met je cadeaus!

Had niet bot willen overkomen dus mocht dat wel zo gelezen zijn: zo bedoelde ik het niet.

En over het huishouden. Is hij gewoon lui? Niet huishoudelijk ingesteld? Of ziet hij niet in wat het aan energie kost nu je ook nog eens zwanger bent? Zou je niet in plaats van afspraken maken want schijnbaar is het niet iemand die er aan denkt. Gewoon eens direct zijn en zeggen ik ga lopen met de hond, wil jij de tafel dan dekken? Of dat jij zegt, ik begin hier met stofzuigen loop jij dan achter me aan met de dweil. Of hang jij de was op dan vouw ik even deze stapel op. En dat je met een kus bedankt ongeacht hoe het werk gedaan is. Misschien dat dit dan een gewoonte is straks en je het niet elke keer hoeft te vragen.

Lastig he mannen. Succes!

 

Je kunt het natuurlijk ook verkeerd lezen Tuurlijk mogen ze kado's geven, alleen zijn er wel dingen, thema's waar wij niet achter kunnen staan en die wij niet in huis willen hebben. B.v. elfjes, toveren etc. Verder komt hier geen d.s. oid in huis. Wij hebben een ipad met een of twee apps voor stief, omdat wij ook vinden dat ze er bekend mee moeten worden worden, maar langer dan een kwartier per weekend zit ze er niet op . Ga maar lekker buiten spelen denken wij dan. Dus. als iemand een keer twijfelt over een kado wordt er even met ons overlegd hoe wij daar in staan.

Maar je moet de volgende keer eventjes beter lezen.

 

de ipad is dus van ons, niet van stief.

 

Wat een nare situatie enja inderdaad je bent zwanger krijg je dit allemaal...niet goed voor de baby..ja is moeilijk..ik wens je danook alle sterkte toe!!