Hoi Eva, het gaat gelukkig een stuk beter. De echte angstaanvallen heb ik niet meer en ik heb ook al twee weken geen medicijnen hoeven slikken om rustig te slapen. Wel heb ik nog last van spanning, maar daar kan ik gelukkig goed mee omgaan. Ik heb een nieuwe hoofdbehandelaar gekregen en zij heeft echt kennis van postnatale depressies, dus het was heel prettig om met haar te spreken. De behandeling bestaat nog steeds uit CGT, maar er wordt nu wel meer aandacht besteed aan de 'moederschapskant' van mijn klachten/probleem. Kortom, ik voel me nu serieus genomen en beter op mijn plek. Al vind ik het wel vreemd dat je je in principe voor een groot deel alleen moet redden met deze klachten, op 1 uurtje therapie in de 2-3 weken na Momenteel heb ik het vooral erg moeilijk met het schuldgevoel, dat ik dit mijn kinderen en man heb 'aangedaan', maar ik denk dat dat gevoel moet slijten en ik uiteindelijk echt moet gaan geloven dat dit niet mijn schuld was. Ik geniet iig wel heel erg van mijn dochter nu, alles komt wat in een rustiger vaarwater. Al is het nog niet weg hoor! Ben ook enorm bang voor een terugval