zou graag jullie mening willen weten over het volgende Sinds januari dit jaar weten wij dat onze zoon coeiliakie heeft (gluten allergie in de ergste variant) . Nu weten we sinds afgelopen donderdag dat manlief en ik beiden drager zijn en we dus ooit allebei ook ziek gaan worden om het even zo te zeggen, dit kan volgend jaar gebeuren maar ook pas over 40 jaar bijv. Nu ik dit weet , heeft het mij aan het denken gezet voor een eventueel 2e kindje . De kans dat een nieuw kindje ook coeliakie zal gaan krijgen is dus heel groot omdat wij allebei drager zijn en rayn dus de ergste variant heeft! Gelukkig hoeven we niet nu meteen de knoop door te hakken . Maar zouden jullie voor een 2e kindje gaan als je weet dat dit kindje zo een grote kans heeft om ziek te worden ? ( ik weet dat iedereen zegt dat er goed mee te leven is , en in feite is dit ook zo als iedereen zich er netjes aan houd maar jammer genoeg gaat er ook regelmatig wat fout en zitten wij met een heftig ziek kind in de nacht . Je blijft ook de rest van je leven tegen dingen aan lopen , je moet constant super allert zijn , en steeds weer mensen overtuigen dat ie bepaalde dingen niet mag en dat het echt belangrijk is dat bijv het kdv goed oplet ) dus mijn vraag nogmaals .....zouden jullie voor een 2e durven gaan ooit ?
Jawel, ik zou het wel durven. Waarschijnlijk vind je steeds beter je weg in de glutenvrije producten, met je eerste kindje is het nog allemaal zoeken, maar met de 2e weet je meteen welke producten wel. 2 vriendinnen van mij hebben deze vorm van glutenallergie ook, en het is ontzettend vervelend, maar zij zeggen zelf, er zijn ergere dingen. Vanaf een jaar of 8 wisten zij zelf ook wat ze wel en niet mochten, en konden ze zelf nee zeggen tegen mensen die zeiden, ah joh, 1 koekje kan toch wel? Dus ik denk dat het het moeilijkst is als ze zo klein zijn. Sterkte in ieder geval, tis niet makkelijk, zo'n allergie
ik weet het eigenlijk niet dat zou er aan liggen heoveel het ons dagelijks leven zou beinvloeden... en jij weet al hoe het is met 1 kindje met die ziekte dus je zou gewoon bij jezelf te raden moeten gaan of je het nog n keer aankunt...
ik zou ook gewoon voor een tweede gaan. Het is inderdaad vervelend gezegd maar er valt mee te leven. Mijn moeder heeft het ook. Je moet goed uitzoeken wat je wel en niet mag maar er zijn zoveel internet sites waar je eten kan bestellen en recepten krijgen. Na veel puzzelen ben je er zelf denk ik zo aan gewend. Het KDV kan toch een lijst krijgen met producten die ze wel mogen. moeten ze maar goed op letten het is hun werk tenslotte. Ik snap je bezorgdheid en twijfel wel hoor. Je weet immers dat als je voor een tweede gaat deze het in iedergeval zal krijgen. neem een beslissing met je hart en niet met je verstand
allebei mn nichtjes hebben het. Mijn schoonzus heeft die afweging ook moeten maken, maar omdat ze er met de oudste al zo'n handigheid in hadden zagen ze het niet als een probleem. Ze zijn er nu helemaal in thuis.
ik vind het eigenlijk nogal makkelijk om te zeggen dat ze het wel of niet moet doen.. het heeft namelijk 2 kanten lijkt me voor een kind ook niet makkelijk en altijd even leuk dus als je n keuze hebt wat doe je dan? leg het eens op een weegschaaltje wat telt sterker voor jou je gevoelens dat jullie nog n kindje willen of alle ellende dat het met zich meeneemt nu heb je namelijk de keuze..
tja op het kdv is het zeker hun werk maar toch gaat het daar regelmatig mis ! Ik heb voor hun een halve klapper vol info uitgeprint wat het is, wat ie wel mag, wat ie niet mag enz enz en toch gebeurd het dat ze kinderen met brood of een liga laten rond lopen, die kindjes geven wat aan rayn en hop mama zit met de gebakken peren ! misschien weegt het voor mij ook mee dat ik er voor 80% alleen voor sta met de kleine (manlief werkt de avonden en nachten en heeft vissen als 2e baan kan je gerust zeggen ) als rayn nu gewoon thuis is of bij opa en oma is er niets aan de hand , iedereen weet wat ie wel of niet mag . Maar juist op visite gaan of het kdv is op dit moment een probleem.
Ook ik zou het durven. er is idd een hele grote kans dat het tweede kindje het zal hebben,maar juist doordat je weet wat het inhoud maakt het er mee omgaan denk juist net een stapje makkelijker. Je hoeft niet opeens op andere dingen te gaan letten ect. omdat alles voor kindje één ook geld voor kindje twee en andersom.
Ja, want je moet toch altijd al allert zijn met de 1e, als de 2e het dan heeft moet je 2x allert zijn, maja ik heb makkelijk praten natuurlijk, jullie zitten nachten wakker.
wat het kdv betreft, is het voor jullie ook mogelijk om een gastouder te zoeken? want hoe alert het kdv ook is... wat je zegt, als een van de andere kindjes een stukje geeft... daar kun je nooit 100% tegengaan lijkt me...of je moet je zoon helemaal apart zetten terwijl andere kindjes eten krijgen, maar dat is ook zielig?
Ik denk dat het KDV probleem van tijdelijke aard is. Over een paar jaar gaat je kind naar school en wordt hij assertiever en kan hij zelf nee zeggen. Ik heb een erge variant van lactose intolerantie, aangeboren versie, en op school werd er meer rekening mee gehouden. En daar mag je sowieso niet rondlopen en rond een jaar of 6 kon ik zelf ook nee zeggen hoe verleidelijk taartjes etc ook waren. Of je moet heel strenge afspraken maken met de KDV leiding. Dat ze er echt rekening mee houden etc. en dat kindjes niet mogen rondlopen met eten. Ik zou zelf, in jouw schoenen, voor een 2e gaan. Maar ja, ik heb misschien makkelijk praten. Ik heb helaas nu in mijn latere leven wel een chronische darmziekte, het gevolg van lactose intolerantie. Nu kan ik er nog goed mee leven maar ik weet natuurlijk niet hoe het over 10 of 20 jaar is.
Wat voor mij belangrijk zou zijn is of het kindje gelukkig zou kunnen zijn in de situatie. Ik zou dan naar mijn eerste kindje kijken en als je voorbij de allergie kijkt die hij heeft is hij gelukkig? Zijn jullie gelukkig? Natuurlijk is het niet altijd makkelijk en het is goed dat jullie er over nadenken maar het "maar" een allergie. Ik weet hoe ver strekkend een glutenallergie is en ik snap dat het echt niet makkelijk is maar ik denk wel hoe ouder de kinderen worden hoe minder moeilijk het gaat worden. Ik heb persoonlijk een hele stapel allergieen,eczeem en astma ( is niet te vergelijken hoor dat weet ik) maar ik ben ook niet ongelukkig het is alleen soms lastig om na te gaan of ergens noten in zitten, of mensen huisdieren hebben en nog veel meer van dat soort dingen. Om een lang verhaal dus kort te maken als jullie echt graag een 2e willen zou ik dit hier niet van af laten hangen.
idd, mijn nichtje kon met 2 jaar al heel goed aangeven dat ze iets niet mocht. Ze hadden een keer een invalkracht, heel slordig van de vaste leidster had die dus niks mee gekregen, ze wilde haar een koekje geven en toen zei ze nee, mag niet. Die inval maar aandringen, tuurlijk mag jij wel en zij maar nee zeggen. Toen een 3 jarig meisje, zij mag dat niet, ze krijgt er buikpijn van. Toen is de inval het gaan navragen.
Ik zou het om zo'n reden wel durven. Een vriend van mn man heeft ook gluten intollerantie en al zijn broers ook. Zn ouders naar mijn weten niet. Als je eenmaal een ritme hebt in huis kan een 2e net zo makkelijk mee als hij dezelfde intollerantie heeft. Het lijkt me juist lastiger als je 1e zoontje als enigste de intollerantie heeft en de rest van het gezin niet.