Als ik ergens niet tegen kan zijn het wel mensen die liegen. En nu is het uitgerekend mijn partner die liegt. Bij iedere keer dat hij liegt breekt er weer een grote relatiecrisis uit en bedenk ik me dat ik echt geen partner wil die ik niet kan vertrouwen en wil ik voor mezelf kiezen. Maar dan bedenk ik me ook weer dat ik heel veel van hem houd en hem niet kwijt wil. We zijn al 8 jaren samen waarvan bijna 3 jaar getrouwd. Bij mij is het een soort onmacht, frustratie want ik kan me gewoon niet voorstellen dat je tegen je partner wil liegen. Hij liegt eigenlijk(voor zover ik weet) alleen in bepaalde situaties. En dat is als hij denkt dat ik "boos"zal worden als hij de waarheid vertelt. Terwijl hij nu echt wel weet dat als hij erom liegt het alleen maar erger wordt. Nu gaat hij in therapie, wat hij al eens eerder heeft gedaan zonder resultaat. Maar wat ik me nu afvraag? Zijn er mensen die ervaring hebben met dit soort mensen? en zal het überhaupt ooit stoppen dat liegen? Ik heb er niet zoveel vertrouwen in en ik wil ook echt niet verder met iemand die liegt. Maar ik wil mijn relatie ook niet zomaar opgeven, dus als er nog ergens de hoop is dat het ooit stopt wil ik daar toch wel op wachten. Hij zegt overigens dat hij het zelf ook heel erg vindt dat hij dit doet en zou het ook niet willen, maar hij heeft het al gedaan voor hij er erg in heeft.
Ik ken alleen hele extreme gevallen ( en niet bij partner of exen ) Die zitten zo verkropt in hun eigen leugens dat ze ze zelf geloven. Zo ken ik een jongen die liegt over ziek zijn ( dit weet ik omdat hij tegen mij zegt dat hij een long ziekte heeft maar tegen een vriendin zegt dat hij een hart ziekte heeft ) Tegen mij zegt dat hij een kind heeft en tegen haar weer zegt van niet. Vd week ging hij op vakantie naar Limburg en tegen mijn vriendin zei hij weer Zeeland. Maar deze jongen liegt al zo lang als dat ik hem ken en ik denk dat hij niet gaat veranderen omdat hij zelf zijn leugens gelooft. En dit is bij jouw man toch wel anders.
Geef de therapie een kans, maar hem ook. Ook jij moet leren hem te kunnen vertrouwen. En dat is heel lastig, ik weet er alles van. Mijn man kon ook liegen om dingen waarbij hij wist dat ik boos zou worden om de waarheid. Maar uiteindelijk zijn we er uitgekomen. Het is een patroon waar niet alleen hij, maar jullie beiden los van moeten komen. Hier is het dus goed gekomen, maar als mijn man was blijven liegen had dat uiteindelijk inderdaad einde relatie geweest. Leven in wantrouwen is niet gezond.
Wat mel78 zegt ben ik het mee eens. Ik weet niet over wat voor soort dingen hij liegt maar het feit dat hij in bepaalde situaties 'bang' is dat je boos wordt is natuurlijk ook niet goed. Hoe komt hij aan dat gevoel en wat is jouw eigen aandeel daarin? Misschien kun je zelf ook aan de slag gaan om het te verbeteren?
Ik heb ook zo een partner gehad, hij loog ook omdat hij dacht dat ik ging boos zijn. Terwijl ik heb altikd heb duidelijk gemaakt dat erover liegen me meer kwetst dan de waarheid. Als de leugen dan uitkwam deed hij net of het was niets. Volgens hem was er nooit iets aan de hand. Veranderen doen ze nooit, toch niet de persoon die ik heb meegemaakt.
En hoe is jouw man ermee gestopt? Gewoon uit zichzelf of met hulp? Bij mijn man is het zo dat hij zelf ook niet wil liegen zegt hij, maar dat het al is gebeurd voor hij er erg in heeft en dan niet meer terug durft. Leven in wantrouwen is echt niet gezond en het maakt mij echt kapot. Ik zou hem heel graag de kans geven, maar dit doe ik echt al jaren. Elke keer geef ik hem opnieuw de kans en elke keer gaat het weer mis. Dit gaat nou al jaren zou.
Hij heeft dit vanuit huis meegekregen, hij moest presteren van zijn ouders op school en die druk werd hem teveel waardoor hij is begonnen met liegen. Toen ik hem leerde kennen was hij dus nog bezig met z'n opleiding en loog daar dus ook over tegen mij, omdat hij mij niet een ander verhaal kon vertellen. En dit is zo verder gegaan, door de druk die hij voelde om te presteren ging het juist niet. Hij liegt erover tegen iedereen in zijn omgeving, niet alleen tegen mij.
precies wat ik ook altijd tegen hem zeg dat hij me op deze manier meer kwetst. En doordat dit patroon van liegen nou al zeker zo'n 20 jaar duurt, waarvan ook 8 jaar tegen mij ben ik ook bang dat dit nooit meer stopt. Na de leugen belooft hij me elke keer dat hij het nooit meer zou doen en dat wil ik heel graag geloven en besluit dan toch elke keer om weer verder te gaan. Maar ergens diep van binnen denk ik dat het nooit zal stoppen.
Ja dit is gelukkig wel een andere vorm van liegen, dan had ik zeker niet getwijfeld, maar de relatie direct beëindigd.
Hij is ook een meestermanipulater, zo begon hij (als de leugen uitkwam) over iets anders... Vb, over een ex vriendje die me niet goed had behandeld of over mijn moeder. Hij wou dan mijn aandacht op iets anders vestigen. Zo stond hij eens na een uitgekomen leugen in de garage met onze eetborden. Hij zei mij dat hij bij elke zin ik zei een bord zou buitengooien. Hij is niet normaal en zal nooit veranderen.
Je zegt dat hij zelf zegt dat als hij liegt het al gebeurd is voor hij er erg in heeft. En vervolgens houd hij dat in stand omdat hij weet dat jij het heel erg vindt en dat het je kwetst. Het is een patroon war doorbroken moet worden. En dat is niet makkelijk, want het gaat om diepe emoties bij hem, maar ook bij jou. Ik denk dat je het anders moet benaderen. Niet zeggen dat het je kwetst als hij het niet zegt ( dan wordt de drempel voor hem nog hoger), maar dat je juist erg blij wordt als hij het wel gaat zeggen. Een wees ook blij als hij het dan zegt, ook al heeft hij er eerder over gelogen. Klinkt een beetje kinderachter zo, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Hij moet een enorme drempel over en mss durft hij dit zo sneller. En ik denk dat hij idd de hulpt die hij nu heeft ook goed kan gebruiken. Ik hoop voor jullie beiden dat dit gaat veranderen en dat jullie elkaar weer kunnen vertrouwen.
Mijn ex vriend.. Die loog ook over alles, en dan ook als reden opgeven dat hij Het niet durfde te vertellen. Terwijl je eigk al weet dat liegen het veel erger maakt. Uiteindelijk zou hij zelf ook in therapie gaan vanwege de ruzies en liegen Maar dit heeft hij niet kunnen volhouden. We zijn dus uit elkaar. Maar ik praat ook wel over een extreem geval van liegen en meerdere factoren. Ik denk dat mensen moeilijk veranderen in dit soort gedrag. Succes en sterkte.
Ik zeg altijd dat hij ook gewoon niet kan liegen, omdat het een hoop relatieproblemen oplost. Hij zegt dan dat het geen keuze is, dat hij het al gedaan heeft voor hij er erg in heeft. Dus toen hebben we een afspraak gemaakt dat als hij dan heeft gelogen hij het dan direct erna gelijk opbiecht en dat ik dan niet boos zou worden. Dat hebben we geprobeerd en dat heeft hij heel even volgehouden dan vertelde ook meestal inderdaad blij te zijn dat hij het dan vertelde. Maar dit was dan maar weer van korte duur. Maar misschien dat het met professionele hulp beter zal gaan.
Ik heb alleen je eerste post gelezen, maar helaas heb ik de ervaring dat liegen vaak zo ingebakken zit dat het er niet uit te slaan is. Het is vaak een overlevingsstrategie die voor de leugenaar prima werkt, hoe wreed dat ook klinkt. Therapie helpt daar doorgaans weinig aan. Bovendien zal jouw wantrouwen naar hem toe ook niet makkelijk uit te roeien zijn, en dan druk ik me voorzichtig uit. Ik leef met je mee. Veel sterkte.
Ja precies waar ik ook bang voor ben, ik geloof er namelijk niet zo goed in dat mensen echt kunnen veranderen als ze het al zo lang doen. Maar ik hoop dat ik ongelijk heb en dat iemand mij inderdaad het tegendeel kan bewijzen, omdat ik wel graag verder wil in deze relatie, maar op deze manier kan ik het niet.
Een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken. De kunst is door het liegen heen kijken heel lastig maar wat voelt waar en wat voelt als een leugen vaak zijn het ook groot spraak verhalen. Ik ken iemand die ook best veel gelogen heeft het gaat wel beter en toch als je goed luistert dan komt er nog wel eens een leugen of een fantasie verhaal naar boven. Sommige mensen vind het lastig om de waarheid te vertellen want de waarheid kan zo zaai zijn. lat bijvoorbeeld ik zeg ik ken je ik ken je door en door en daarom kan ik ook zeggen ik zal je nooit kunnen vertrouwen want liegen en smoezen verzinnen is je tweede natuur. Je bent op gegroeid in een wereld waar in de waarheid werd afgestraft. Hoe eerlijker je was hoe sneller je staf had. Hij heeft het zich zelf aangeleerd onbewust om de waarheid altijd voor zich zelf te houden. En ik denk dat het komt door een bepaalde manier van opvoeding. En ik heb moeten leren om niet altijd recht voor de raap te zijn en moeten leren als je een leugen verteld je daar gegronde redenen voor kunt hebben. Soms is een leugen om best wil de beste keuze. En toch ik ben zo eerlijk als wat. En soms is het beter om een leugen vast te houden en vol te houden.. Ik weet dubbel zinnig geschreven maar zo ben ik.
Mijn ex is ook echt een leugenaar, ik kan hem niet vertrouwen en ga er ook van uit dat dit nooit zal veranderen. Mijn ex loog alleen niet om mij niet boos te maken, maar gewoon omdat het voor hem beter uit kwam. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat hij een pathologische leugenaar is. Het is wel een goed teken dat jouw man er aan wilt gaan werken en in therapie gaat. Hopelijk zal het werken en worden jullie samen gelukkig en oud.
Denk inderdaad dat het een stuk in de opvoeding zit maar dat betekend niet dat je het je zelf niet kan afleren hoor. Ik heb vroeger ook veel 'moeten' liegen maar dat kwam puur door mijn ouders, zij wilden dat ik de HAVO ging doen terwijl iedereen (leraren) aangaven dat dat niveau te hoog gegrepen voor mij was, gevolg was dat ik slechte punten deed behalen ondanks dat ik me kapot studeerde. Elke keer dat ik een slecht punt kreeg was er ruzie thuis met slaan tot gevolg. Dus was deed ik, ik loog over mijn punten, totdat het rapport kwam, dan viel ik door de mand maar ja, wat wil je als 12/ 13-jarige. Drie keren per week onder de wasbak geschopt worden of 1 keer per kwart jaar heel erg hevig? Ik koos voor het laatste. Dus ja ik werd echt een leugenaar uit zelfbescherming, maar toen ik uiteindelijk op de MAVO geplaatst werd na 1,5 jaar toen ging het ineens prima, ik zat op mijn niveau en haalde goede punten met dezelfde inzet en hoefde dus niet meer te liegen. Mijn ouders bleven evengoed losse handen houden maar goed, daar kon ik toch niks aan veranderen. In mijn volwassen leven ben ik geen leugenaar, ben eerder nog te eerlijk soms Dus dingen kunnen veranderen als je echt wil maar dan moet je wel een heel erg sterk persoon zijn!
Ik vind dat het er heel erg aan ligt waar de leugens uit voortkomen, wanneer er wordt gezegd 'een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken' heb je het denk ik over een ander soort leugenaar als de man van ts. Ik denk dat man van ts geen vos is, maar eerder een piepkuikentje die bang is voor de reacties van mensen om hem heen. Mijn man is zeker zo'n piepkuikentje geweest, in zijn opvoeding bepaalde strategieën opgedaan, en deze niet kunnen loslaten in zijn relatie met mij. Er is therapie voor nodig geweest om hem beter te laten voelen over zichzelf, om zijn strategieën enigzins los te laten. Helaas is het wel zo dat er weinig voor nodig is om hem zich toch weer "klein" te laten voelen. Ik heb inmiddels geleerd dat het liegen niet met mij te maken heeft, maar dat het "oud" gedrag is, dat scheelt al een hoop, ook omdat ik zie hoe ver hij al gekomen is, en hoe weinig het nog gebeurt. Wanneer het liegen dus geen karaktertrek is maar een gedraging is er ruimte voor verbetering, maar makkelijk zal het niet zijn!