Het is het gezegde! Een vos verlies wel zijn haren maar niet zijn streken. Eigenlijk vertel je precies wat ik eigenlijk ook verteld je kunt veranderen maar ( gedrag) en zeker oud gedrag. Is zeer lastig om af te leren. Ik vertrouw mijn Lat niet. maar ook ik moet toegeven dat het verbeterd is. Van hoe het was en hoe het nu is maar krijgen zo als ik het het liefst zou willen nee dat gaat niet gebeuren.
Dit klopt inderdaad wat je zegt, maar hij vertelt geen leugens omdat de waarheid zo saai is, hij vertelt echt leugens omdat hij met de waarheid mensen teleurstelt en dat wil hij niet. Het is ook nooit een leugen om bestwil. Een voorbeeld, hij is z'n belastingaangifte vergeten en vervolgens vraag ik ernaar en zegt dan dat hij het heeft gedaan, omdat hij weet dat ik boos word als hij de waarheid zegt. Nog een voorbeeld: hij is ontslagen, ik kom daar per toeval achter en zegt gewoon dat het niet waar is. Ik geloof het niet, want merkte gewoon aan zijn non verbale taal dat het niet klopte. We zijn afhankelijk van zijn salaris om hier te kunnen blijven wonen, we hebben samen een dochter. Hij zorgt er met zijn gedrag dat we in de problemen komen. Hij blijft een leugen net zo lang volhouden en er net zoveel bij verzinnen dat hij echt een onhoudbare situatie is ontstaan voor zichzelf en pas op het punt dat hij het niet meer vol kan houden zegt hij pas de waarheid.
Nou jij slaat precies de spijker op z'n kop. Het lijkt of wij dezelfde soort partner hebben. Ook ik heb enige jaren geleden geleerd dat het liegen niets met mij te maken heeft (want hij doet het immers tegen iedereen en deed het al voordat ik hem kende). Maar toch word ik elke keer vreselijk boos en staat onze relatie vreselijk op spannen, omdat ik gewoon niet kan begrijpen waarom hij me dit elke keer aandoet.
Oh ik dacht in jouw post dat je het over mijn man had, maar je had het over je eigen man? Of bedoel je dat niet met 'Lat'?
Vervelende jeugd heb jij gehad , ik herken dat helaas maar al te goed, ouders met losse handjes en de wasbak. Bij mijn man is het liegen ook ongeveer zo gegroeid als bij jou. Alleen nu is hij klaar met school en ik dacht ook dat z'n gedrag daarna zou stoppen, maar helaas is dat niet het geval, het gaat gewoon maar door.
Ik zou in ieder geval afwachten hoe het bij een psycholoog vergaat. Ga eventueel een eerste paar keer mee, zodat hij niet zal liegen richting de therapeut. Ik denk persoonlijk dat hier met hard werken nog veel verbetering in zit. Zodra bij je man het kwartje valt dat hij alleen zichzelf voor de gek houdt met zijn gedrag, gaat er denk ik echt een wereld voor hem open.
K heb niet alles terug gelezen, maar ik heb wat moeite mee. Je man moet gaan ontdekken waarom hij dit heeft ontwikkeld. Mijn man kwam thuis bij zijn ouders met ieder leugentje weg. Zijn ouders trapten overal in. Ja, dan maak je je dat makkelijk eigen. Ik kon heel vel reageren op situaties waar ik niet blij mee was (waar hij was, met wie, hoe lang etc). Beiden maakten dat liegen gewoon makkelijk was. Bij ons was het praten, praten en nog eens praten. En hulp van buitenaf om dat in goede banen te leiden. Hij had wat vrijheid nodig, en ik de waarheid vooraf.
Het is ook een vraag, geen veroordeling. Ik vind het soms wel lastig om te praten omdat ik dan heel boos ben en ik gewoon vind dat hij het niet moet doen. Ik begrijp ook gewoon echt niet waarom mensen überhaupt moeten liegen. Misschien moet ik er nog meer energie in steken, maar na de zoveelste leugen ben ik een beetje uitgeput in deze relatie en vind ik het heel moeilijk om het nogmaals op te brengen.
Oeh heftig. Als ik dit lees dan lees ik mijn moeder.. Die liegt, altijd en overal en tegen iedereen. Ze zegt dat te doen omdat ze bang is dat anderen boos worden, maar dit is echt niet zo. Therapie heeft ze meerdere keren gehad, maar heeft totaal geen nut want na een aantal keer beweerd ze daar dat alles zo perfect gaat dat ze het niet meer nodig heeft. Dat houdt ze zichzelf dan voor en gaat er in geloven. Mijn moeder zal never nooit stoppen met liegen en als ik jouw verhaal zo hoor dan ben ik bang dat het bij jouw man ook niet gaan veranderen.
Ik snap het hoor. Wij snappen het ook niet, want liegen komt gewoon niet bij ons op. Voor mij hielp het om een tijdje naast me neer te leggen, er niet boos om te worden, en mijn eigen gang te gaan. Niet meer vragen, geen ruzie zoeken. Ik zie dat jullie ook nog een jong kindje hebben, en ik had toentertijd echt geen zin in een gevecht. Daarna kon ik rustig uitleggen dat het buigen of barsten was voor hem.
Ja, misschien moet ik dat ook maar eens proberen. Het naast me neerleggen. De afgelopen maanden ga ik al heel erg m'n eigen gang. Maar dan komt er weer een leugen en dan word ik echt zoooo kwaad en dat kan ik dan niet tegenhouden Wat bedoel je precies met je laatste zin?
Ik vind dit heel ernstig klinken, hoor Lisa. En helaas maar al te bekend. Als hij in therapie gaat, vergeet dan ook vooral jezelf niet. Het lijkt me verstandig als je op een rijtje krijgt wat hier aan de hand is, en hoe jij nu verder kunt. Een pathologisch liegende partner doet ook heel veel met de partner, het kan je echt veranderen. Je hebt niet voor een liegende man gekozen, je werd ermee geconfronteerd. Dat is heel heftig. Dat zie je pas achteraf, als er afstand is. Zorg goed voor jezelf.
Ik heb dat punt destijds ook bereikt. En realiseerde me na een tijdje dat ik dan eigenlijk alleen was in die relatie. Het maakt heel eenzaam, een liegende partner. Vond ik.
Ik bedoel met mijn laatste zin, dat het nu bij hem lag. Stoppen met liegen en een gelijkwaardige relatie, of uit elkaar.