Vlak na de geboorte van onze zoon wilde ik heeeel graag snel weer zwanger zijn. Na drie maanden verdween dit gevoel en werd het zelfs het tegenovergestelde. Ik wist wel dat ik het allemaal nog eens mee wilde maken, maar een baby....pffff...nee, ik had mn handen wel vol aan ons mannetje! Maar.....sinds een maand of twee kriebelt het weer. Zelfs meer dan ooit! Ik fantaseer erover hoe het zal zijn om weer zwanger te zijn. Hoe het zal zijn om twee zonen te hebben...of een zoon en een dochter. Hoe we het gaan vertellen als het zover is...kortom: Ik ben er weer klaar voor!! Maar mijn man nog helemaaaaaal niet En dus heb ik hier en daar een fantasie gedeeld. Voor en tegens in de strijd geworpen. Goed gesprek gehad...en ook een slecht gesprek trouwens en dat had niets te maken met mijn nietsontziende hormonale: IK WIL EEN BABY!! uitspattingen ! En nu zei mijn man gisteren: Met de kerst wil ik met je om de tafel om een datum af te spreken: En...dan gaan we er weer voor! Hoera!!!!! Zo dat wilde ik even kwijt....