Momenteel bezig met de vraag: Willen wij een tweede kindje of niet? Het lijkt mij mooi om nog een kindje te mogen krijgen, nog meer liefde en een broertje of zusje voor onze zoon ...maar....dit betekent ook weer gebroken nachten, een zwangerschap en nasleep. Het was niet makkelijk om ons zoontje te krijgen....IVF, hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap, die resulteerde in zwangerschapsvergiftiging. Daarna kreeg ik een PND en het mannetje sliep pas een beetje toen hij een jaar was. Naast de angst zijn er ook praktische bezwaren. We zijn nu al onwijs druk en moeten eigenlijk het huis verbouwen en een andere auto kopen als er nog eentje bijkomt. We hebben ook een hond die zeker 1,5 tot 2 uur per dag moet lopen. Mijn verstand zegt dus NEE Maar mijn gevoel zegt JA ...ook bij mijn vriend Hoe maken jullie deze keuzé?
Ik heb zelf nog geen kinderen maar ik zou zeggen ga op je gevoel af. Bij de eerste zijn mensen ook altijd op zoek naar het 'perfecte moment' maar dat moment bestaat niet. Dus als je er gelukkig van wordt zou ik er voor gaan
Als je een bewogen geschiedenis hebt wb zwanger worden, zijn en daarna snap ik wel dat je vestand zegt "nee". Ik heb me ook wel eens afgevraagd of het slim is. Vooral op financieel gebied. Maar mn gevoel zegt dat we graag nog een kindje willen en vind t vooral heel leuk voor mn zoontje. En daar luister ik naar Ben bang dat ik enorme spijt krijg, als ik mn gevoel negeer. Al die dingen die verstandig gezien niet handig zijn, lossen zichzelf ook wel weer op.
Je gevoel afgaan !!iedere zwangerschap en baby is anders ! Bij de eerste de perfecte zwangerschap gehad en een hele makkelijke baby en de 2e was totaal anders ! 9 maanden boven de wc gehangen en een huilbaby ! ( we zijn er wel achter gekomen hoe dat kwam maar toch !) Xx
Een beetje van beide, bij ons riep ons gevoel al JA! toen onze dochter anderhalf was, echter hadden we toen net een huis gekocht die flink verbouwd moest worden ook had ik toen geen baan en dus riep ons verstand NEE! niet in die situatie.. Nu zijn we een jaartje verder, en het gevoel werd steeds sterker, inmiddels is het huis bijna klaar en heb ik een baan.. natuurlijk zijn er nog steeds momentjes dat we denken tja is het wel handig (zo heb ik een contract die in mei afloopt, en geen idee of die verlengt word) maar je kan natuurlijk niet je leven stil laten staan voor zulke dingen. Je zal altijd een strijdt tussen gevoel en verstand hebben. Wat betreft je vorige zwangerschap, dat zegt niks over een 2e. Ik heb ook geen fijne zwangerschap gehad, en dat schiet soms ook wel door mijn hoofd "wat als?" maar iedereen zegt niet voor niks dat je geen zwangerschap en geen kind met elkaar kan vergelijken.. Is het voor jullie nu niet handig omdat jullie verbouwen en een nieuwe auto willen, dan kijk je over een paar maanden weer de wens zal waarschijnlijk niet weg gaan namelijk!
Wij hebben gekozen op gevoel. Onze eerste zoon was een huilbaby en met 6 maanden besloten we dat we graag een broertje of zusje voor hem wouden. Vervroegd in de overgang komen zit in de familie, dus wij willen de kinderen graag snel achter elkaar zodat we nooit voor verrassingen komen te staan. we hadden ook zoiets van: het kan alleen maar beter worder. we dachten dat het nooit zo erg zou worden als bij de eerste. Dat viel een beetje tegen: nummer 2 huilde bijna 18 uur per dag. Terug kijkend vond ik de eerste twee maanden echt héél erg zwaar vanwege het vele gehuil van de tweede, onze eerste die heel erg moest wennen en het kleine leeftijdsverschil. Maar ik heb geen spijt van de beslissingen die we toen gemaakt hebben. Nu het allemaal op rolletjes loopt is het echt genieten. Qua zwangerschappen waren ze beide gelijk. De bevalling van nmr 1 duurde 22 uur dus dat was iets waar ik heel erg tegen op zag. Zoon 2 kwam in 1,5 uur ter wereld.
Met gevoel Mijn lichaam staat klaar voor een tweede zwangerschap & bevalling en we zijn ook bezig!! Hoop dat het raak is deze maand ☝
Ik zou zeggen beide. Je kunt ze wel heel graag willen, als het een stom plan is, moet je het niet doen. En omgekeerd net zo: je kunt wel ruimte in je huis en portemonnee en leven hebben voor twaalf kinderen maar dan hoef je ze nog niet te willen. Ik denk dua dat gevoel de aanzet geeft en dat je verstand dan nodig is om te bedenken of wat je wilt kan.
Ik heb ook gekozen voor mn gevoel. Mn verstand zei nee maar ik vind dat je je gevoel moet volgen..Al die planningen al die gebroken nachten geloof me je komt er wel doorheen.overal is een oplossing voor.
Bij de 2e gekozen op gevoel.. Nu twijfel ik over een 3e zwangerschap. Mijn gevoel zegt JA, mijn verstand zegt nee.. Zoals het er naar uitziet gaat mijn verstand dit keer winnen .
Ik zou zeggen je gevoel! Elke zwangerschap en bevalling is anders en als jij en je vriend allebei graag een 2e willen zou ik zeggen ga ervoor.
Wij willen ook graag een tweede kindje. Bij mij komt het heel erg vanuit mijn gevoel. Mijn man kiest uit zijn verstand en hij wil het ook graag dus dan zit het wel goed denk ik . Ik hoop dat het snel raak is....
Ik geloof toch echt in een balans van beiden. Je kunt het wel heel graag willen, maar dat zomaar klakkeloos doen omdat je het zo voelt lijkt me niet goed. De situatie moet er ook naar zijn. Je wilt het beste voor je kinderen en daarom is het, denk ik, goed om te kijken of je dat op een bepaald moment kan bieden. En ja, ik ben het compleet eens met uitspraken als 'het perfecte moment bestaat niet' en 'je kunt het toch niet plannen', maar je kan wel degelijk een weloverwogen keuze maken.
Hier hetzelfde vraagstuk, het gevoel gaat echt winnen. Maar deze keer nemen we onze tijd. Ik heb er al een gesprek opzitten met de VK en en volgt nog een gesprek met de huisarts. Ik heb een hele heftige zwangerschap gehad met HG, een operatie, verlies schoonmoeder, gebouwen, verhuizen, nog een keer ziekenhuis. Na mijn bevalling een hele heftige pnd, en drie maanden na mijn bevalling mijn zus en haar ongeboren baby verloren bij een auto ongeluk. Mijn dochter is nu twee en ik heb het gevoel dat we niet compleet zijn. Mijn VK zegt dat je tegen het gevoel niet eeuwig kunt vechten. En dat wij er voor moeten gaan als ik de moed heb gevonden om te zeggen 'we gaan er voor, ik ga het DOEN'. Dat zal ergens deze zomer worden 😁 Pb me rustig als je eens wilt praten over pnd en dergelijke
Snap heel goed dat je verstand nee zegt! Hier zei verstand ook nee, maar heeft het gevoel gewonnen.. Het is lastig om gevoel weg te stoppen want vaak komt het dan toch weer bovendrijven...... Succes met jullie keuze!