Mijn partner en ik zitten een beetje vast en hebben verschillende meningen. Ik heb mijn eigen tweede naam Luna doorgegeven aan onze eerste dochter. Zij heeft mijn partners achternaam en ik vind het heel speciaal dat deze naam ons verbind. We zijn nu in verwachting van onze tweede dochter en ik zou het persoonlijk heel mooi vinden deze dochter deze naam ook door te geven. In dit geval zou het niet gaan om haar tweede naam, maar haar derde naam. (Onze eerste heeft ook een voornaam en twee namen daar op volgend.) Het lijkt mij heel mooi om zo verbonden te zijn met mijn beide dochters, en wij allemaal met elkaar. Mijn vriend vind het gek en vraagt zich af of dit wel oké is om te doen. Wat denken jullie? Is dit raar?
Mijn zus en ik hebben dezelfde 2e naam. Maar we zijn vernoemd naar oma (en op 2 neven na, zijn alle neven en nichten vernoemd naar grootouders. Was toen gewoon zo). Ik vind t niet speciaal. We zijn verbonden als zussen, niet door naam. Ik vind het vernoemen naar jezelf altijd wat geks, helemaal voor een 2e keer. Ik zou eerder een naam zoeken met een soortgelijke betekenis. Even van wiki: Luna is de Romeinse godin van de maan. Ze is gelijk aan de Griekse maangodin Selene. Selene zou dan een optie zijn
Nee hoor, ik vind het een prachtig idee en zou het lekker doen! Ik ken een gezin die hebben allemaal dezelfde tweede naam maar dan in de jongens- en meisjesversie. Voor hen voelt dat als een aparte verbinding en dat is alleen maar een mooi idee toch?
Bij ons in de familie hebben mijn moeder en haar 3 zussen de naam van mijn oma gekregen als 2e of derde naam en ikzelf en een paar nichtjes ook. Ook allemaal 3 namen dus de ene als tweede naam de ander als derde naam. Heb het zelf nooit vreemd gevonden maar juist wel leuk dat we allemaal zo verbonden zijn. Dus zeker met het idee een speciale band te hebben zou ik het zeker doen! Vooral als je drie namen geeft.
Persoonlijk vind ik het niks. Ik ken iemand die bewust haar jongere dochter dezelfde 2e naam heeft gegeven als de oudste heeft (en het zal me niks verbazen als ze diezelfde naam ook heeft gegeven aan de kinderen die daarna zijn gekomen), maar voor mij voelt dat heel raar. De kinderen zíjn al verbonden door hun bloedband en achternaam. Een voornaam of volgende naam is juist iets wat je speciaal voor dát kind uit kiest om aan te geven. @Vinexkindje kennen wij hetzelfde gezin?
Toevallig heb ik er ook over zitten te denken, als ik een tweede (dochter) zou mogen krijgen. Om dezelfde tweede naam te geven. Maar ik vind t nog steeds twijfelachtig.. zorgt een tweede naam echt voor een bepaalde verbinding? Ik denk dat dat voor je gevoel als ouder wel is, maar of ik het zelf bijzonder zou vinden als mijn zusje dezelfde tweede naam heeft als ik? Ik denk van niet.. (maarja geen ervaring dus.) Eigenlijk denk ik dat t toch unieker voelt voor het kind als de tweede naam anders is. Ik vind t qua gevoel wel weer een beetje anders bij verwijzing naar een opa of oma oid. Dan verwijs je dus niet naar elkaar (zussen) maar naar een familielid.
Mijn 2e naam is ook de 2e naam van mijn moeder. Mijn oma had een lievelingsnicht die in het kraambed samen met haar kindje overleed, zij zou het meisje zo noemen. Het is een zeldzame naam, maar wel heel mooi, er zit dus een verhaal aan. Mijn oudste dochter heeft deze naam als 3e naam gekregen en bij de jongste hebben we 2 letters van haar 3e naam omgedraaid. Zo zijn we dus allemaal 'vernoemd' en ik vind dat erg mooi. Mijn meiden vinden het overigens zelf ook heel mooi. De oudste wil als ze ooit een dochter mag krijgen, haar deze naam als 1e naam geven.
Ik vind het idee erachter wel mooi en ook niet raar ofzo Zou het dan wel inderdaad als derde naam doen.
Mooi idee. Maar binnenkort kan je wel beide achternamen doorgeven en dit met terugwerkende kracht voor jouw dochter regelen. Dus er zijn meer opties.
Ik vind dat persoonlijk wel een beetje gek. Zonder het verhaal erachter vind ik het nogal inspiratieloos over komen, alsof je niks meer wist en Luna dus nog maar een keertje gebruikte.
Onze jongens hebben ook allebei dezelfde 2e naam (wel een andere 3e naam). De 2e naam is een vernoeming. Mijn man heeft ook diezelfde 2e naam en zo nog 4 generaties verder terug, in de mannelijke lijn. Gewoon doen, zeg ik dus. Misschien is er nog geen geschiedenis maar je kunt het wel betekenis geven. Vrienden van ons hebben dat ook gedaan met hun meiden. Zij zeiden toen: zo zijn ze ¨altijd in met elkaar verbonden¨. Ook wanneer ze later trouwen en een andere naam aan zouden nemen, delen ze nog steeds dezelfde 2e naam.
Ik vind het niet raar. Mijn oma en haar zus heten volledig hetzelfde alleen in andere volgorde. Ik zou dan denk ik wel er op letten dat ze niet ook beiden dezelfde voorletters hebben, dat kan misschien ongemakken meenemen in de toekomst (qua post bijvoorbeeld).