Vandaag contact met mijn gynaecoloog gehad ivm de helse bekkenpijn. Ik heb een vorm van bekkeninstabiliteit wat mij belemmerd in het slapen en het dagelijks leven zoals huishouden etc... Nu word ik over 5 weekjes ingeleid maar omdat ik gewoon o.a. door de pijn niet kan slapen moet ik vanavond eerst komen om op een prik te slapen (heb ik eerder gehad,wat erg goed hielp!) Nu wil hij mij dus morfinepleisters gaan geven. Nu mag ik deze pas gaan gebruiken zodra mijn man weekend heeft omdat de kans groot is dat ik er behoorlijk moe/duf van kan worden. Ik vind dit nog al heel wat eigenlijk... Pijn is ook helemaal niks maar hoe ga ik 4 a 5 weken alles doen,zoals de verzorging van mijn 3 andere kindjes,als ik wellicht moe/duf kan zijn van die morfinepleisters? Ik kan niet die weken de kinderen bij iemand onder gaan brengen en kan ook niet overdag de hele dag iemand in huis hebben die de zorg voor een groot deel van de kinderen overneemt. Mijn ouders werken beide fulltime,mijn man werkt ook fulltime en vrienden van ons werken ook allemaal of zitten met hun eigen kids. Familie is ook geen doen zoals tante's,broers,zus.... Want echt iedereen heeft een fulltime baan. Daarbij vind ik morfine weken aan een stuk tot aan de dag dat ik ingeleid ga worden nog al heel wat. Bedoel,de baby krijgt het natuurlijk ook binnen en dat idee vind ik echt dood eng. Het is nou ook niet dat ik krom loop van de pijn maar ik ben wel belemmerd door de pijn. Maar morfine.... De gyn noemde ''even'' de bijwerkingen op zoals het moe er van kunnen worden/duf zijn,maar ook dingen zoals misselijkheid en braken komt geregeld voor. Misschien klinkt ik hartstikke gek hoor nu maar ik geloof dat ik ''liever'' pijn heb dan dat ik misselijk en kotsend en moe/duf de laatste weken door moet gaan komen. Ik moet er gewoon zijn voor mijn andere kindjes,mijn man kan ook geen weken gaan vrij nemen van zijn werk tot de kleine geboren is. Heeft iemand ervaring hiermee? Ik heb al op Google gezocht maar ik kom alleen maar uit op forums over kanker enzo... Of over pijnbestrijding na operatie etc.. Maar niks over wat ik zeg maar heb. Wat moet ik nou? Ik voel mij hier echt helemaaaaal niet prettig bij. Nu belt de gyn mij nog wel terug eind van de middag omdat ik dan even kon overleggen met mijn man en zelf ook even kon nadenken wat ik er mee wil. De gyn zei al dat hij in ieder geval een recept kan voorschrijven en ik altijd zelf kan beslissen wat ik er mee doe. Ik durf het echt niet te gebruiken om eerlijk te zijn. Ik vind de prik om te kunnen slapen in het ziekenhuis al eng want daar word je zo ongelooflijk vaag van,laatste keer dat ik die had was ik helemaal van de kaart volgens mijn man Ik lag maar te lallen als ik wat vertelde (zelf geen weet meer van) Ik moet rekening houden met ongeveer hetzelfde effect,zeker in het begin dus mag er pas in het weekend mee beginnen ALS ik er mee ga beginnen. Ik ben heel benieuwd of iemand hier er ervaring mee heeft en hoe jullie (ook al heb je er geen ervaring in) er tegen aan kijken. Overdrijf ik of niet? Morfine... Als ik er mee zou gaan starten dan moet ik nog 4 weekjes,dus 4 weken elke dag morfine... Wees eerlijk in jullie ervaring en meningen hoor. Want ik ben onervaren ermee! Enige ervaring is toen mijn oma terminaal was en pijn had ze dus morfinepleisters had en dat effect wat het haar gaf vond ik heel naar (nu was zij natuurlijk ook erg ziek er stervende maar toch...)
Ik heb er geen ervaring mee, maar als jij je er niet goed bij voelt, dan moet je het niet doen. Wanneer de pijn nog wel te hebben is, en jij deze verkiest boven morfinepleisters, dan zou ik het niet doen als ik jou was. Moet eerlijk zeggen dat je mij ook een heel naar gevoel zou geven hoor. Sterkte er mee in ieder geval!
ik zou liever voor 1 x per week een nachtje slapen met prik gaan. Straks krijgt de,baby nog ontwenningsverschijnselen. Is de gynaecoloog daar niet bang voor? Drieka hier op het forum moest juist de laatste weken de morfine afbouwen en mocht na de bevalling pas weer beginnen.
Pfff lastig! Ik heb toendertijd ook die slaapprik aangeboden gekregen van de gyn, maar het niet gedaan om dezelfde redenen als jij: zorgen om de gezondheid van de baby. Maar als ik bij een volgende zwangerschap weer zo vreselijke pijn heb van de BI, dan zou ik het misschien wel overwegen. Ik heb bij de jongste een jaar in een rolstoel gezeten en zittend geslapen, alles deed vreselijk veel pijn. Daar kijk ik niet naar uit! Maar het is heel lastig afwegen. En toch denk ik dat als morfine echt kwaad kon, hij het niet aan je zou geven? Ze zijn altijd zo voorzichtig met medicatie tijdens de zwangerschap. Oh je kunt ook acupunctuur overwegen bedenk ik me net. Dat heeft mij toen wel goed geholpen. Al moet je dat wel bijhouden, want het werkt geen weken lang. Sterkte!
Accupentuur is hier niet in de buurt en dan moet ik met OV en dat gaat mij niet meer lukken Ik zit te wachten tot de gyn zo terug belt. Eind van de middag...dus ik verwacht hem zo aan de telefoon. Zie de morfine echt niet zitten. Voor mijzelf denk ik: Ja oke,als het helpt... Maar voor de baby ga ik het niet doen. Hoe komt ze dan ter wereld? Ontwenningsverschijnselen? Suf? Dat wil ik echt niet op mijn geweten hebben!! Ik ga het niet doen. Dan maar de laatste paar weekjes doorbikkelen met pijn in mijn bekken. Ik doe enkel wat ik kan en de kindjes uiteraard en meer niet. Tot nu toe gaat dat nog goed en heb wel hulp om mij heen. Vriendin die mij helpt met mijn huishouden,mijn man die overal mee helpt wat ik echt niet meer kan,en mijn ouders die op de 2 oudste passen wanneer nodig (en als ze vrij zijn van hun werk) Ik vergeef het mijzelf nooit als de baby ontwenningsverschijnselen heeft na de geboorte van de morfinepleisters die ik dan gebruikt zou hebben. Ik durf het gewoon echt niet aan.
Ik vind het apart dat de gynaecoloog hiervoor kiest. Ik slik al jaren morfine voor mijn slechte rug en moest toch echt 4 weken voor de inleiding volledig stoppen aangezien anders ons zoontje geboren kon worden met een ademdepressie en aan de beademing moest hoogstwaarschijnlijk. Dat risico wilde ik niet lopen dus ondanks de pijn heb ik ervoor gekozen om met de morfine te stoppen, ik slikte wel tabletjes dus dat zal wel iets anders zijn maar goed, morfine is morfine.
Kan de gyn geen morfine tablet voor de nacht voorschrijven? Zodat je in ieder geval goed uitgerust bent voor de bevalling?
Zodra je morfine oraal gaat innemen loop je een zeer groot risico dat je kindje direct aan de beademing moet na de bevalling want ze krijgen er een ademdepressie van dus dat zullen ze niet snel doen.
Ik heb ook gezegd dat ik het niet ga gebruiken. Ik vind het zo 4,5 week voor een ingeleide bevalling die plaats gaat vinden nog al heavy. Sowieso,maar het voelt niet oke. Het was ook echt een laatste red middel maar dan ''liever'' pijn. Heb eergisteren nog wel een nachtje in het ziekenhuis geslapen op een Pethidine prik. Dat was toen echt even een genot. De pijn was zo goed als weg,heb zalig geslapen! Helaas vannacht weer ellende natuurlijk maar heb wel een nachtje bij kunnen tanken in het ziekenhuis. Tis even flink doorbikkelen nog de laatste weekjes maar gelukkig lieve mensen om mij heen die doen wat ze kunnen doen en een hele lieve vriendin van mij komt 2x per week poetsen in huis zodat ik het zware werk niet hoef te doen. Dat scheelt al een boel! Hoop stiekem dat de laatste weekjes snel gaan en we ons meisje gauw in de armen kunnen sluiten en we kennis gaan maken met ons kleine boefje die mij die slapeloze nachten en pijnlijke bekken heeft gegeven
Zou het je nog kunnen helpen om 's nachts een bekkenband te dragen (bijvoorbeeld van Serola)? Dan heeft je bekken wat meer steun en misschien minder pijn bij draaien/bewegen?