Hulp aan jezelf kun je pas doelgericht gaan zoeken op moment dat je weet wat er met je zoon aan de hand is. En dat vraagt nog even geduld met daar tussen adempauzes voor jezelf. Heb je die? Kun je af en toe een oppas laten komen? Als je eenmaal een diagnose hebt, kun jij ook begeleiding krijgen. Ik ben zelf bijvoorbeeld van nature prikkelgevoelig en daarnaast heb ik een dochter die veel, heel heel heel veel prikkels geeft. Ik kan soms wel gillen van ellende, van onmacht, van vermoeidheid. Ze gaat zo nu en dan naar fysiotherapie voor een rytmische massage, dan komt ze wat meer in het lichaam. En nu ze ouder wordt, vind ze het ook fijn dat ik haar masseer. Met name het hoofd en voeten. Ze wil mij dan ook masseren. ik maak daar tijd voor en daar genieten we van. De praat ze evengoed wel en ze blijft in beweging, maar er is meer rust. Sterkte!