Ik heb zoveel moeite met mijn jongste. Ik word er verschrikkelijk ongelukkig van en hierdoor blijft het een vicieuze cirkel. Ze luistert niet. Hoe positief of enthousiast ik dingen ook breng. Ze doet compleet haar eigen ding en heeft echt lak aan alles en iedereen. Als ik haar dan bij me heb kan iedereen het ontgelden en slaat ze hard in het rond. Haar zus is compleet het tegenovergestelde. Als de jongste in een driftbui alles op de grond gooit, ruimt zij het voor dr op. Als ik de oudste iets vraag is het gebeurd voordat ik uitgesproken ben. De oudste is lief, zorgzaam en altijd vrolijk. De jongste kán dit ook zijn, maar is vaker boos, gefrustreerd en egoïstisch. Ik weet dat het laatste ook bij de leeftijd hoort. Ze is 2,5.. Maar ik merk dat ik er zelf steeds meer moeite mee heb en hierin echt hulp zoek. Ik voel me hier heel alleen in, voel me echt ongelukkig en verdrietig. Mijn vorige cb was heel fijn. In mijn nieuwe woonplaats word er niet eens geluisterd.
Wat lastig. En wat goed dat je hulp wil en zoekt! Zo frustrerend als er dan niet geluisterd wordt. Misschien vind je bij je huisarts of het Centrum voor Jeugd en Gezin wel een luisterend oor? Zij kunnen je ook doorverwijzen. Sterkte!
Wat lastig zeg! Kun je misschien hulp zoeken bij een mamacoach of opvoedkundige? Begin dit jaar heb ik een opvoedkundige uitgenodigd op het kdv voor een ouderavond over positief opvoeden bij peuters, was echt super interessant. Ik zat toen ook in een negatieve fase met mijn dochter (en voelde me echt zo'n negatieve en vervelende moeder) en heb daar wel wat tips uitgehaald. Geen magische pleister, maar het droeg wel bij. Ik kan me voorstellen dat als je echt individuele begeleiding hebt je zeker stappen kunt zetten!
Ik zou ook een doorverwijzing vragen. Mijn oudste luistert ook totaal niet, niks maakt indruk. Uiteindelijk blijft dus dat hij ASS heeft