hulp zoeken na miskramen

Ik heb wat miskramen betreft geen ervaring met professionele psychologische hulp naderhand. Persoonlijk heb ik hier ook geen behoefte aan. Mijn man en ik kunnen er goed over praten en verder kan ik mijn ei hier goed kwijt.
Wanneer het voor jou goed voelt om professionele hulp in te schakelen, moet je dat uiteraard gewoon doen. Het is per slot van rekening ook niet niks wat we hier allemaal meemaken.
Heb je ook al overwogen om eventueel een afspraak te maken met een gynaecoloog? Wanneer je meerdere miskramen hebt gehad kunnen ze eventueel wanneer je dat wilt onderzoeken doen naar mogelijke oorzaken.

Sterkte!

 

Hoi meis ik heb nu zelf ook mijn tweede mk/ma. En mijn arboarts heeft de eerste keer aangeboden om met een psycholoog te praten als ik dat wilde. Ik heb dat niet gedaan omdat ik het niet nodig vond. Deze keer maak ik er ook geen gebruik van.
Maar als ik jou was zou ik het even navragen bij de arboarts van je werk. Want meestal is er wel iemand binnen het bedrijf waar je werkt waar je terecht kunt. (psycholoog,psychiater)of iets dergelijks. Dan hoef je er niet zelf naar op zoek.
Heel veel succes meid. Ik kan je zeggen wat mij helpt en dat is vooral door er met veel mensen over te praten, niet alleen op de site, maar ook in je kennissenkring. In eerste instantie denk je daar kom ik weer aan maar aan de andere kant mensen willen je vaak graag ondersteunen en vinden het vaak net zo erg als jij dat vind. ik merk het vooral aan mijn ouders enzo dat zij er nu meer moeite mee hebben als ik dus zo steun je elkaar en dan heb je geen hulp van buitenaf nodig, tenzij je dat natuurlijk wilt.

Heel veel succes en sterkte.

xxx Joyce

 

Succes meid het is ok niet niks. En als je het idee hebt dan je in de sleur blijft hangen dan moet je het zeker doen. Voor de 1 helpt het en voor de ander niet heel veel succes meid. Ik hoop dat we de volgende keer weer samen zwanger mogen zijn en dat het dan wel goed gaat, dan hoeven we geen anre dingen meer te verwerken.

xxx Joyce

 

Hey Forever friend.
Ik heb na de MK van vorig jaar mei geen hulp gezocht.
Maar ik herken je gevoel van het blijven hangen in je verdriet en verwerk.
In februari dit jaar kwam bij mij pas alles eruit.
Ik raakte overspannen omdat ik ook niet verder kon voor mijn gevoel.
Ik heb vanaf dat moment hulp gekregen bij een psycholoog.
En mij heeft het enorm geholpen.
In mei dit jaar, precies 1 jaar later, kon ik pas zeggen dat ik de MK van vorig jaar verwerkt had en dat ik weer vooruit kon denken.
Als ej nog vragen hebt, mag je die beslist aan me stellen.

Succes, Hope

 

Hoi foreverfriend,

Ik heb 2 weken geleden mijn 2e miskraam gehad, en heb het deze keer heel zwaar. De ene dag gaat het iets beter dan de andere, maar voel me geregeld heel erg gespannen, net alsof er veel onverwerkte emoties zitten. Ik had ook het gevoeld dat ik bleef steken, en heb daarom afgelopen maandag de huisarts gebeld. Zij had voor mij 2 opties, ik kon naar de psycholoog, maar sinds een tijd hebben ze in de praktijk een sociaal psychiatrisch verpleegkundige die daar werkt, en dit wordt volledig vergoed. Vond het ook iets laagdrempeliger,omdat ik me gewoon bij de praktijk kon melden. Ik heb nu 1 gesprek met hem gehad, en voel me er goed bij. Niet zwaarmoedig, maar gewoon een fijn gesprek. En ik krijg ontspanningsoefeningen, die ik zelf elke dag moet doen.
Neem gewoon de stap, en bel de huisarts, ik zag er tegenop, maar ben heel blij dat ik het heb gedaan.
Wens je heel veel sterkte!

Liefs Sara

 

HOi,

Ik zit momenteel met ongeveer hetzelfde probleem.
In april heb ik een miskraam gehad en dat heeft me harder aangegrepen dan ik dacht.
In de tijd van de miskraam had ik net mijn baan verloren en was er borstkanker geconstateerd bij mijn moeder.
Dat werd me allemaal een beetje te veel en ik ben naar de huisarts gegaan. Die heeft me doorverwezen naar een psycholoog.
Ik kon er ook goed met mijn man en vrienden over praten, maar had ook dat zetje nodig.
Al snel was ik bezig met een nieuwe baan, ging het beter met mijn moeder en dacht ik dat ik het wel achter me had gelaten.
Dus geen afspraak gemaakt met de psycholoog.
Het zwanger worden hadden we even uitgesteld i.v.m. nieuwe baan.

Tot een week geleden.
Een hele goede vriendin van me vertelde dat ze begonnen waren met zwanger worden. Natuurlijk heel leuk voor hun, maar het stak zo erg.
Later nog een heel gesprek met een andere vriendin erover gehad en blijkbaar had ik het nog niet verwerkt.
Ik merk ook dat ik lichamelijke klachten krijg.
Nu heb ik dus toch maar een afspraak gemaakt. Ik denk dat het mij veel goed zal doen.

Beetje lang verhaal geworden.

 

HOi,

Ik zit momenteel met ongeveer hetzelfde probleem.
In april heb ik een miskraam gehad en dat heeft me harder aangegrepen dan ik dacht.
In de tijd van de miskraam had ik net mijn baan verloren en was er borstkanker geconstateerd bij mijn moeder.
Dat werd me allemaal een beetje te veel en ik ben naar de huisarts gegaan. Die heeft me doorverwezen naar een psycholoog.
Ik kon er ook goed met mijn man en vrienden over praten, maar had ook dat zetje nodig.
Al snel was ik bezig met een nieuwe baan, ging het beter met mijn moeder en dacht ik dat ik het wel achter me had gelaten.
Dus geen afspraak gemaakt met de psycholoog.
Het zwanger worden hadden we even uitgesteld i.v.m. nieuwe baan.

Tot een week geleden.
Een hele goede vriendin van me vertelde dat ze begonnen waren met zwanger worden. Natuurlijk heel leuk voor hun, maar het stak zo erg.
Later nog een heel gesprek met een andere vriendin erover gehad en blijkbaar had ik het nog niet verwerkt.
Ik merk ook dat ik lichamelijke klachten krijg.
Nu heb ik dus toch maar een afspraak gemaakt. Ik denk dat het mij veel goed zal doen.

Beetje lang verhaal geworden.

 

Donderdag heb ik mijn eerste sessie gehad en ik heb er nu al een goed gevoel bij.
Het is heerlijk om tegen een objectief iemand je verhaal te doen.
Ik denk dat het een hele goede stap voor mij is geweest.

 

ik heb proffecionele hulp gehad ook al had ik genoeg mensen om me heenom mee te praten toch vond ik het fijn om met iemand die me niet kent te praten.
het heeft me geholpen om te leven met een gedachte dat het toch niet te veranderen is en dat ik positief moet zijn worden en blijven daar zijn een aantal sessies voor nodig maar echt een aanbegveling toi toi en sterkte ermee liefs miriam