Ohh pfff... moet even mijn ei kwijt. Mijn dochtertje is een onwijs vrolijk kind, ondernemend ook, maar niet té. Maar sommige dagen...werkelijk waar... Vanmorgen was ze in de supermarkt strontvervelend. Ze werd in de kar gezet en dat was niet goed, want ze wilde in de draaimolen (zo'n 50cent ding), jengelen en blèren. Toen zag ze een croissant en schreeuwde en gilde DIEDIEDIE!!!!!! Nou sorry, als je zo doet krijg je hem al helemaal niet. Toen mijn vriend haar aansprak gaf ze hem een klap in het gezicht. Verder haar gejengel en gezeur maar genegeerd. Vanmiddag lekker op een bankje een ijsje gegeten, wil mevrouw er nog één. NEEEEEEE IJSSSSS! Ja zeg Dus ik zeg: "kom we gaan" dus ik wil haar in de fieststoel zetten, begint ze me toch te protesteren, midden op straat. Zucht. Ik maande haar tot rust, maar krijg als resultaat een kras over mijn arm. Ik ben dan heel direct en zeg: "nou is het afgelopen, dat krabben doet pijn!" Verder nog last gehad van voetjes die NIET in de steuntjes gingen. Ze trok ze er uit alle macht uit en liet ze achter de steuntjes bungelen. ZO kan ik niet fietsen, want dat komen mijn benen tegen haar voeten aan. Na wat geruzie en getrek kwam ze tot inkeer. Pfff Over het krabben: Later realiseert ze zich dat en dan zie ik de blik in haar ogen veranderen, zo van...hé mama...mama au? Vanavond krabde ze zichzelf over haar been, kennelijk om te testen of het zeer deed. Ze kraste één keer hard en keek toen erg beteuterd. "Ja, doet pijn hè?" zei ik tegen haar. MAar verder de hele dag door van die kleine irritante dingetjes. Gevaarlijk op een opblaasrol gaan leunen/staan, tekenen op de glijbaan, niet mee willen lopen en dan zich laten vallen waardoor je zo'n kind aan je arm hebt bungelen, vanaf de stokke op tafel klimmen etc etc etc etc etc... Pfff, veel van die dingen gebeuren wel eens, maar niet 100.000 keer per dag. Echt vermoeidend. Ik snap nu de uitdrukking: "achter het behang willen plakken" Oh ja, sorry voor het lange verhaal...
Ooooh wat herkenbaar met de dingen die ze onderneemt, mijn meisje doet veel hetzelfde.. Ik zelf heb er niet zoveel problemen mee , als ze op tafel klimt haal ik haar er wel af vind dat gevaarlijk..Maar ze mag van mij veel ontdekken op een veilige manier.. Ik vind het eigenlijk wel goed dat ze nu haar eigen willetje aan het ontdekken is al duren dingen soms wel eens wat langer indd
hihi ze had duidelijk haar dag niet vandaag heel cliché maar het hoort er allemaal bij, een eigen willetje krijgen
Uh oh, volgens mij lees ik hier wat me in de toekomst te wachten staat! Lijkt me inderdaad ook erg vermoeiend.. Succes ermee! En hopelijk heeft ze morgen een betere dag
HERKENBAAR!!! Ik zat er nog aan te denken om er een topic over te openen. Mijn zoontje heeft dit in fases. Nu zitten we dus midden in zo'n IRRITANTE fase en dat duurt vaak een paar weken: GGGRRRRR. Ik word echt stapelgek van hem soms. Vooral het lopen is zo'n ding nu. Hij wil absoluut niet in de buggy maar zelf lopen. Vervolges luistert hij niet, ook niet na de zoveelste keer waarschuwen. Dan moet hij in de buggy en dan komt het hoor: KRIJSEN, aaarrggghhhh. Tot 10 tellen word dan best lastig vind je niet?