Mijn vraag is wrs helemaal geen nieuw topic waard. Maar hier komt hij dan toch.. Een vriendin, die ontzettend veel voor me doet, heeft me uitgenodigd om naar de hokeywedstrijd van haar dochter te gaan kijken. Het is een reis die ik zelf niet af kan leggen, dus zal met haar mee moeten rijden. Dat wil dus zeggen dat ik zondagochtend om 8u al bij haar moet zijn, en het duurt tot minstens 12.15. Ondanks dat haar dochter heel leuk is, heb ik er echt geen zin in om 4u langs de kant van een sportveld te staan voor een kind die niet eens de mijne is. Mijn moeite met afzeggen zit hem in het geen wat ze van mij verwacht. Het is een vrij eenzijdig vriendschap. Ze doet veel voor me, wil veel afspreken. Maar ik houd het wat af. Nu heeft ze deze week dus geholpen met de aanschaf van mijn nieuwe auto (niet financieel) , en voelt dit als een wederdienst. Toen ik vroeg hoe laat het gaat beginnen was het duidelijk dat ze nu dus denkt dat ik wel mee ga. Hoe kom ik hier, op een hele vriendelijke manier, onderuit?
Nou niet Gewoon gaan, soms moet je gewoon iets voor een ander doen, wat je zelf niet leuk vind. Krijg je niks van hoor
Ik zou gewoon gaan. Wij zijn meestal ook rond die tijden bij de voetbalwedstrijden maar dat is niet een volle 4 uur langs de lijn hoor gelukkig. Vaak achteraf nog even koffie drinken in de kantine enzo. Maar ik zou dus gaan. Soms doe je zulke dingen voor vrienden. Haar dochter zal het vast heel erg leuk vinden dat je komt kijken!
Oke, deels vind ik dat je gelijk hebt. Iets voor een ander doen is nooit verkeerd. Maar ik weet gewoon dat ik hier enorm van ga balen, stoor me vaak na een uur al aan haar, en zondag in mijn enige uitslaap en huishoud dag. Ik heb hier, grof gezegd, gewoon echt geen zin in. Daarbij, ze heeft er niks aan als ik er bij ben. Ze zit in de organisatie en zal echt niet de hele tijd bij me zitten.
4u achter elkaar zal het niet helemaal zijn nee. Tussen de wedstrijden door zal er ook een pauze zijn natuurlijk. Maar het duurt wel echt van 8.15 tot 12.15 inclusief voorbereiden. Maar goed, jullie visie hierop is duidelijk. Bedankt voor de reacties
Gewoon aangeven dat het eigenlijk toch niet echt iets voor jou is om voor vier uur langs de kant van een sportveld te staan. Ik zou vooral willen dat een vriendin eerlijk is als ze ergens geen zin in heeft. Wat zorgelijker op mij overkomt is dat je aangeeft dat het een vrij eenzijdige vriendschap is omdat zij veel voor jou doet en jij het afspreken af probeert te houden. Vind je het prettig dat zij jou zoveel helpt of zou je liever minder contact hebben? Het klinkt niet helemaal gelijkwaardig. Maar misschien lees ik het verkeerd. Anders zou je een keer voorzichtig ter sprake kunnen brengen hoe jij vriendschappen ziet en wat jou behoeften op dat gebied zijn.
Hier is de wedstrijd zelf ongeveer een uurtje. Weet natuurlijk niet hoe oud ze is enzo.. Ik snap je wel hoor, dat je er niet echt zin in hebt. Met eigen vervoer is dat toch anders. Dan kan je komen wanneer het echt begint en na de wedstrijd gewoon gaan. Als je echt niet wil zou ik toch aangeven dat je het te lang vindt en een keer wil komen kijken als je eigen vervoer hebt. En wat hierboven ook gezegd wordt: de vriendschap komt niet zo gelijkwaardig over. Ik zou daar ook echt over nadenken hoe je dat wil invullen. Nu krijg je verkeerde verwachtingen van elkaar en dat is heel vervelend natuurlijk. Succes!
Hoe oud is haar dochter? Ik ben laats een hockey wedstrijd wezen kijken en dat was bij jonge meisjes en die wedstrijd duurde 2x een kwartier. Alleen jammer dat je afhankelijk ben van haar vervoer, anders kon je daarna gelijk weer weg.
Met veel doen bedoel ik dat ze regelmatig even bijspringt. Mijn zoon van voetbal ophaalt bijvoorbeeld. Andersom zou ik dit ook voor haar doen, maar dit is bij haar gewoon niet nodig, haar dochter woont door de weeks bij oma, dus ze heeft haar handen vrij. Zo af en toe met haar afspreken vind ik prima. Maar eens in de 3 wkn oid is meer dan genoeg. Ik heb haar afgelopen zondag en dinsdag bijna de hele dag gezien, dat is me echt te veel. We hebben dit gesprek al vaker gevoerd, maar het komt gewoon niet binnen. En dat geeft niet, als het oppervlakkig blijft. Maar hoe meer ik "geef" hoe meer ze gaat vragen.
Als we dingen met de kinderen samen doen gaat het prima, dan zijn we iets aan het ondernemen. Maar echt een uur naast elkaar zitten werkt niet. Op de één of andere manier wordt ze nerveus van me, gaat ze rare dingen zeggen.
Ik vind het een beetje apart dat je zegt, dat je je na een uur al aan haar stoort. Dat je niet wilt afspreken en de boot afhoudt. Maar aan de andere kant verwacht je blijkbaar wel van haar dat ze je met van alles en nog wat helpt. Vriendschap en steun moet in mijn ogen van twee kanten komen, en dus niet alleen van haar kant.
Ze is 11. Hoe lang zo'n wedstrijd duurt weet ik niet. Maar gaf echt deze begin en eindtijden aan. Wie weet zit er een flinke pauze tussen.
Wat ik al zeg, dat zou ik andersom ook voor haar doen, maar dat is gewoon niet vaak nodig. En ik verwacht niet dat ze vanalles voor me doet, die stelt ze zelf steeds voor. Bijvoorbeeld vanmiddag. Dan appt ze dat ze mijn zoon straks wel even van de voetbaltraining op gaat halen. En aangezien ik alleen ben, met 3 kids is dit voor mij wel makkelijk. Dus sla dit niet altijd af. Maar ik snap je punt wel hoor. Soms is het idd wel lekker makkelijk. Maar dat weet ze ook, hebben we al vaker besproken
Als ze doordeweeks bij haar oma woont, dan snap ik het vanuit het perspectief van je vriendin wel dat een uur naar haar kijken een hoogtepunt van je vriendins week is. Maar jou snap ik ook wel als je zegt dat sommige mensen af en toe heel leuk zijn, maar niet meerdere keren per week. En nu wordt er zaterdag ook nog eens een storm voorspeld. Kun je niet een keer gaan kijken als je wel met je eigen vervoer kunt. Gewoon nu die datum in je agenda zetten en dan ook echt gaan. Maar nu eerlijk aangeven dat je het nu niet trekt om een halve zondag ergens naast een vreemd sportveld te staan.
Maar als je vindt dat ze te opdringerig is en dat je geen behoefte aan haar vriendschap hebt, dan is het wel zo eerlijk om afstand te nemen. En dan betekent dat dus ook dat je minder hulp aanneemt of vraagt. Je kunt haar natuurlijk niet van alles laten doen, omdat het wel lekker makkelijk is, en er vervolgens zelf geen energie in steken. Het moet van twee kanten komen. Dus in dit geval vind ik dat het misschien wel zo netjes is om een keertje mee te gaan naar de wedstrijd. Of om iets met haar af te spreken voor een andere keer, als dat beter uitkomt.
Dan zou ik toch beter de grens gaan trekken. Niet alleen voor haar, maar vooral ook voor jezelf. Soms is het inderdaad wel lekker makkelijk gaat denk ik niet goed samen met dat je eigenlijk vindt dat zij zich wat opdringt. Geef duidelijk aan wat je wil, dus af en toe afspreken. En je kinderen ophalen of auto regelen doe je dan ook zelf, dat lijkt mij dan een logisch gevolg.
En als je de ongelijkwaardige vriendschap even er buiten laat (je hebt dit al een paar keer aangekaart) dan kan je altijd nog zeggen dat ze voor zondag echt baggerweer opgeven en dat je liever een keer gaat kijken als het "normaal" weer is (in de zomer ofzo). In de tussentijd is het misschien handig om haar minder te laten doen voor je, het is makkelijk hoor als ze je zoon mee wil nemen maar je blijft iets in stand houden waar je je niet echt lekker bij voelt.
Ik zou zeggen dat het nu niet uit komt en dat je evt een keer komt kijken als het lekkerder weer is (en je met eigen vervoer kan)
Zo moeilijk is dat toch niet om af te zeggen? «Oh, een hele voormiddag? Dat zal helaas niet lukken, want ik had dan al x te doen.»