Ik ben niet zoveel afgevallen, denk ik. Ik heb hier geen werkende weegschaal. Eten gaat hier iets beter dan drinken. En ik lig de hele dag, dat scheelt ook wel. Momenteel spuug ik ook niet zoveel meer, ben nu 13 weken, nu de misselijkheid nog. In mijn vorige zwangerschap was ik ook erg belabberd, maar geen hg, toen dwong ik mezelf elk uur wat te eten om de misselijkheid te onderdrukken. Ik ben toen meer dan 20 kilo aangekomen, ik hoop dat dat de tweede helft van deze zwangerschap ook nog gaat gebeuren, want toen had ik die reserves echt nodig voor de borstvoeding, ik was alles weer kwijt na een half jaar (behalve mijn middel, dat is nooit meer echt strak geworden). Mijn zoontje was echt een hongerlapje, bij de geboorte was hij qua lengte en gewicht iets boven gemiddeld, na een maand zat hij met beiden op de bovenlijn van de groeicurve, echt een megababy. Inmiddels is hij zes en zit hij met zijn lengte nog steeds op de bovenlijn, maar is hij broodmager.
@gouda82 dat is flink inderdaad. Gaat het nu wat beter met je? @mamavanlieverd fijn dat eten wat makkelijker gaat. Krijg je wel genoeg vocht binnen? Ik hoop dat het snel nog weer wat beter met je mag gaan. Ik maak me ook wel zorgen om borstvoeding. Qua energie van mij en of mijn lichaam dat straks wel aan kan. Wil het zo graag proberen. Ik ben nu 14 kilo afgevallen en val helaas nog steeds af. Vraag me af of dit de hele zwangerschap zo blijft
Meiden, heel veel sterkte jullie kunnen het! Wordt je begeleid door een dietist dufel? Hier ook zo 15 kilo afgevallen en uiteindelijk eind vd zwangerschap door tpv 4 kilo boven startgewicht. Door bv viel ik in razend tempo weer 10 kilo af. Maar met dietist geef ik nu nog steeds bv. Zou je goed laten informeren door lactatiekundige en dietist.
Niet vragen naar de mogelijkheden, maar eisen dat je begeleiding krijgt van een dietist (die verstand heeft van hg)
Ik denk niet dat ik 15 kilo zou kunnen missen, ik heb maatje 38, de positiebroeken die ik nu draag zijn 36, dus ik ben misschien wel iets gewicht kwijt, maar mijn buik begint al te groeien. Pfff, het lijkt me wel lastig je ook nog eens zorgen te moeten maken over je gewicht, ik zou zeker een dietist raadplegen Dufel. Wat betreft de borstvoeding, mijn zus heeft borst en fles gecombineerd, de eerste keer omdat ze een tweeling had en de tweede keer omdat ze de energie niet op kon brengen, dan gaf ze 's avonds 1 flesje. Ik heb dat ook geprobeerd, maar wij kregen er geen fles in bij mijn zoontje, maar die had terugkijkend toen als baby al wel veel moeite met de prikkelverwerking en veranderingen (hij heeft een zeer zware vorm van klassiek autisme). Bij de kids van mijn zus ging combineren prima, die gedachte maakt de druk over de borstvoeding misschien wat minder. Ik had het heerlijk gevonden als we er 's avonds een flesje in konden krijgen, want ik had altijd het gevoel dat ik te weinig voeding had 's avonds, maar doordat ons zoontje zo explosief groeide was ik de enige. Toen hij eenmaal vast voedsel ging eten, is hij nog even de groeicurve uitgeschoten, dus ik had waarschijnlijk wel gelijk. Uiteindelijk heb ik 20 maanden bv gegeven, ondanks dat dat veel energie heeft gekost, was dat wel heel goed voor de hechting (die kan soms moeizaam verlopen bij autisme), dus ik ben er heel blij mee.
Hallo dames, Ik heb ook last van de zwangerschapsziekte Hyperemesis gravidarum. Ik heb hier al last van vanaf de 6e week. In week 7 heb ik hiervoor 2 dagen in het ziekenhuis gelegen vanwege uitdroging. Ook heb ik medicatie gekregen hiervoor en heb 3x daags emesafene zetpillen. En als ik er nog maar 1 vergeet ben ik meteen weer zwaar misselijk en moet ik overgeven. Ook heb ik met de medicatie goede dagen maar ook slechte dagen. Ben nu week 11 en hoop echt niet dat dit mijn gehele zwangerschap zo gaat. Ben nu in totaal al 7 kilo afgevallen en ben nu een beetje stabiel tot het weer slechter gaat en dan val ik weer af. Ik zit er nu al een beetje doorheen en voel mij zo af en toe niet echt zwanger meer maar eerder gewoon echt enorm ziek. Hoe slaan jullie je er doorheen? Ik word namelijk langzamerhand erg depressief
Vervelend MissReddragon! Ik had die depressieve gevoelens ook wel, en dan vooral op dezelfde termijn, omdat de klachten toen weken aan een stuk op zijn hevigst waren. Vanaf 13 weken ongeveer denk ik dat er een hele lichte verbetering kwam, en echt, alle kleine beetjes helpen als je je zo beroerd voelt. Nu ben ik precies 16 weken en braak ik nog wel elke ochtend, maar op de meeste dagen blijft het daarbij. Ik kan nog steeds maar heel weinig, maar als ik rustig lig, heb ik regelmatig momenten dat ik de misselijkheid bijna niet voel, en o wat scheelt dat zeg! Die misselijkheid, dat is voor mij het ergste, mijn lichaam blokkeert dan als het ware, ik kan dan alleen maar liggen. Sommige vrouwen kunnen nog werken terwijl ze 20 keer op een dag braken, ik kan me daar dan weer niets bij voorstellen (vind het heel knap dat ze dat nog kunnen) hoe verschillend kun je zijn he? In ieder geval erger ik me nog steeds aan het feit dat ik niet kan functioneren, maar nu de misselijkheid een stuk is afgenomen en eten en drinken wat minder een strijd is, is het depressieve er ook weer af. Ik merk nu meer een berusting, even doorbikkelen, als het zo blijft, red ik het wel. Hoewel ik hoop dat het nog wat beter zal gaan de komende weken. Hopelijk ga jij ook wat verbetering merken de komende weken, en nogmaals, elke hele kleine verbetering kan al heel veel verschil maken in hoe je je psychisch voelt.
Bij mij verschilt het echt per dag. De ene dag denk ik het valt wel mee, en de andere dag dan kan ik beter op bed blijven liggen. Ik heb rond oud en nieuw 3 dagen gehad dat ik niet hoefde te braken en toen was ik ff heel erg blij en opgelucht, want dacht het word minder. Maar helaas was dit niet zo en is het daarna weer erger geworden. Ik probeer gewoon van alles te eten maar het is iedere keer wat anders wat wel blijft zitten en wat niet. Dit is heel erg vervelend want je weet nooit wat je goed bevalt of niet. Bijvoorbeeld de ene keer maak ik een komkommersalade en dat gaat goed en blijft er in, en de andere keer maak ik dezelfde komkommersalade en dan alleen al bij de geur ga ik over m'n nek. En qua dranken eerst ging gewoon mineraal water goed en af en toe een glaasje cola en nu kan ik alleen nog maar thee drinken wat er in blijft zitten. En zoals zuivel kaas gaat goed maar melk komt er meteen weer uit. Iedere keer wanneer ik moet braken krijg ik ook meteen weer een jank bui, en ook 's avonds wanneer mijn man thuis komt komen de tranen weer, en iedere keer stel je jezelf de vraag waarom ik, waarom kan ik nou geen normale zwangerschap hebben zoals de anderen. Want vrienden en kennissen die kennen dit niet en hebben ook geen flauw benul wat ze hierover moeten denken. Ik kreeg o.a. al roddels te horen van die wil gewoon niet werken, of ze doet zielig om aandacht te krijgen. Maar geen van deze dingen zijn waar, ik hou van mijn baan die ik heb en ik wil ook heel graag weer aan het werk. Maar ik kan thuis nog niet eens de woonkamer in 1 keer stofzuigen. Dat moet ik in 2 keer doen met een rustpauze tussendoor. En al deze dingen tellen wel mee in hoe ik mij voel, en hoe depressiever ik word.
Ik ben bang dat ik mij hier aan kan toevoegen.. Ik ben nu 10 weken zwanger waarvan sinds week 6 ongeveer enorm misselijk en soms wat braken. Tegen de misselijkheid Okugest geprobeerd, maar geen resultaat uiteindelijk (wel tegen de misselijkheid, maar die kwam later alleen plots opzetten als ik ineens moest overgeven). En de Seabands geprobeerd, ook tegen de misselijkheid want tegen het braken helpt niets. Inmiddels sinds donderdag aan de Emesafene zetpillen gezet, nadat ik al 24 uur niets binnen hield. Ik gooide m'n eerste ontbijt (wat ik rustig at in bed), m'n tweede ontbijt en m'n avondeten er regelmatig uit. Zelfs mijn urine is gecontroleerd op ketonen maar die was goed. Tot die ene dag dat ik helemaal niets meer binnenhield. Nu dag 4 met de zetpillen en de eerste avond nog overgegeven en op de 2e avond ook. Omdat de zondag wat drukker was qua bezoek hield ik toen m'n avondeten er ook niet in. Ik voel me depri, lusteloos, ben boos omdat ik bijna niets anders kan dan bed en bank hangen met films en series. En gefrustreerd dat ik niet gewoon kan genieten. Vanochtend moest ik terug bellen naar de huisarts om aan te geven hoe het ging, maar schijnbaar had mijn huisarts de notitie gemaakt dat als het nog niet goed ging dat ik terug moest komen, en ik heb nu voor morgenochtend een afspraak. Sorry voor de lange uitleg en hoop depri overkomen, maar op dit moment zit ik er echt even doorheen. Ik had zo verwacht dat ik nog de rit zetpillen moest afwachten ipv bijna direct terugkomen..
Wat vervelend ilona... heel herkenbaar dat wel. Je zou eventueel om andere zetpillen kunnen vragen. Ik gebruik primperan zetpillen gecombineerd met omeprazol (maagbeschermer) Mede hierdoor is het voor mij redelijk te doen nu. Sterkte je mag me ook altijd pb sturen.
Ha meiden, ook ik mag me hier helaas melden... Ben nu 16 weken zwanger van de eerste, vanaf het begin al erg misselijk en veel overgeven. Gelukkig nog geen één keer uitgedroogd (wel op het randje) en geen ziekenhuisopname gehad. Nu elke dag aan het uitproberen wat er binnen blijft.. Elke dag ook minimaal 2x overgeven. Ik heb Emesafene tabletten gehad, die spuugde ik op een gegeven moment alleen maar uit, nu heb ik zetpillen Emesafene. Dat werkt beter! Primperan had ik erg last van bijwerkingen, dus terug gegaan naar Emesafene. Lig hele dagen op bed of op de bank, krijg gelukkig veel steun van mijn superlieve man en familie, maar o wat is het zwaar! Elke dag weer een strijd om wat binnen te houden. Gelukkig gaan de waterijsjes wel goed, dus vocht kom ik niet tekort.. En als het een dag echt niet gaat, ik tig keer boven de wc heb gehangen, helemaal uitgeput ben en een spierpijn heb, kan ik alleen maar huilen.... Alleen zoek ik nog wel tips voor het eten; wat hou je wel binnen? Bij mij zijn het waterijsjes, soms slaatje, paprikachips. Meiden, echt zo superveel sterkte! Met z'n allen komen we er wel! En we krijgen er straks iets heel moois voor terug! Groetjes Jet
Ik had eerst een ander topic geopend, omdat ik niet wist dat het HG was... helaas wel de realiteit. Je heel rustig houden lijkt bijna de enige optie. Alles wat je gewend bent wat je kon eten en kon doen, moet je laten varen. Op de momenten dat je spuugt ben je er zo enorm klaar mee... Wat helpt voor mij is kijken naar de echo filmpjes en foto's. Mijn kleine wondertje in mijn buik. Voor de rest probeer ik leuke dingen te doen vanuit de bank/bed. Nu lekker een trappelzak aan het breien, lekker lezen en series/films kijken op netflix. Het houd echt een keer op! Ik zit nu aan 2 x primperan zetpillen en 1x emesafene zetpil (voor de nacht). Helaas begin ik nu door de medicijnen heen te spugen. Hoop dat dit niet doorzet, anders moet ik me inderdaad ook gaan melden bij het ziekenhuis. We houden de moed er in met zijn alle <3
Bij mij werken van die zakjes capri sun qua drinken. Qua eten is het heel wisselend. Moet zeggen dat ik nu af en toe eens een betere dag heb. En wat ik erg vind schelen is dat ik de kleine goed voel schoppen elke dag. Dan weet ik weer waarvoor ik alles doe.
Ik heb vanochtend mij weer gemeld bij de huisarts. Urine weer gecontroleerd. Ze heeft telefonisch contact gehad met de gyn. Kreeg primperan als m'n urine goed was en inmiddels zit de eerste zetpil er in. Nu morgen afwachten met m'n termijn echo!
Smeetjuh, hoe is het nu met je? Hoop dat je je snel weer wat beter voelt! Gister had ik weer een hele slechte dag, bleef maar overgeven. Alleen waterijs hield ik binnen, dus mijn vocht bleef gelukkig wel een beetje op peil. Vandaag vooral slap, veel spierpijn en kan gelukkig weer wat binnenhouden. Wie heeft er nog tips wat je 's ochtends kan eten als je wakker bent? Ik vind dat vooral heel lastig, heb al verschillende dingen uitgeprobeerd, maar alles komt er tot nu toe uit, net of ik 's morgens eerst móet overgeven... Merk ook dat ik de laatste week meer emotioneel wordt, is dat normaal? Hoor het graag! Sterkte allemaal! Liefs Jet
Ik moet ook eerst spugen voordat ik wat ga eten. Dus rustig wakker worden, uit bed, spugen, tandenpoetsen en weer spugen. Dan probeer ik wat te eten. Meestal wat yoghurt/kwark en een appel gaat wel goed. Dat emotionele is ook erg herkenbaar. Bij mij werd dat iets stabieler na de 20 weken. Hoewel ik nu ook soms momenten blijf houden. Ik heb veel moeite gehad met accepteren ervan dat ik geen droom zwangerschap heb. En dat ik niet kan werken en alleen maar thuis zit. Sterkte meis!
Je moet je tanden niet poetsen na het spugen, dat is heel slecht voor je tanden. Als je het doet voor de smaak, kun je evt spoelen met mondwater, als je poetst, poets je je glazuur kapot, want dat wordt tijdelijk bros van het zuur. Je kunt ook beter niet je tanden poetsen na het eten van fruit enzo. Sorry, even waarschuwing tussendoor. Hier was de misselijkheid de afgelopen weken soms wat minder, en ik braak alleen nog 's ochtends, maar de laatste paar dagen heb ik een beetje een terugval, ben weer continu misselijk nu, zo frustrerend als het net wat beter lijkt te gaan. Hooelijk zijn het naweeen van de verkoudheid waar ik behoorlijk beroerd van ben geweest...