Ik voel altijd een vorm van jaloezie als je vrouwen hoort praten dat ze graag zwanger zijn. Ik heb wel eens een onderwerp hier op ZP gelezen waarbij vrouwen die spugen "zeurzwangeren" werden genoemd. Omdat je blij moet zijn dat je überhaupt zwanger bent. Dat laatste besef ik mij zo goed, dat het een wonder is. Het ìs een wonder. Maar HG is zo heftig, intens, allesoverheersend. Vooral dat laatste want als het zelfs de vreugde van het zwanger zijn overtreft.... dat zegt al zoveel. Nee, het verdriet is ook bij mij groot dat dit blijkbaar bij mij hoort. Nu maar duimen dat de babietjes het goed blijven doen en dat ik over een half jaar met de geboorte deze periode definitief kan afsluiten...
Wat erg van dat zeurzwangeren! Was dat recent? Goed dat ik het niet gezien heb, kan daar echt heel boos om worden! Die jaloezie is ook heel herkenbaar, zelfs nu nog
nee, dat is al van een hele tijd geleden. Ach, deze personen hebben ook zo hun frustraties en kunnen zich waarschijnlijk geen voorstelling maken over de ernst van de situatie van sommige zwangeren die moeten spugen. Ik weet ook nog dat mijn collega er echt helemaal niets van begreep. Zij was toen ook zwanger en zij was toch ook misselijk geweest en moe??? Wat is dan het verschil? Andersom kan ik mij maar moeilijk voorstellen dat je kunt blijven functioneren als je 's ochtends hebt overgegeven en misselijk bent en ik voelde mij zwak dat ik dat dan niet kon...
hoe andere mensen reageren is soms zo erg. tijdens de zwangerschap van de 1e kreeg ik mijn leidinggevende aan de telefoon toen ik met 13 wkn dus nog zo ziek was. kreeg toen doodleuk te horen dat ik moest komen werken (dienstopdracht) omdat ik nu voorbij de 12 weken was dus niet meer zo ziek kon zijn en recent ook als ik dan eerlijk zeg hoe ik me voel dat mensen dan zeggen ach je mag al blij zijn dat je zwanger bent, die en die kunnen niet eens kinderen krijgen. ik snap heel goed dat het een regelrecht wonder is dat in me groeit, maar niet te min is het op deze manier zwanger zijn zo moeilijk. heb niets om blij mee te zijn eigenlijk. voel me wel vaak een zeur hoor wat dat betreft. maar merk ook dat ik mijn verhaal gewoon kwijt moet. wordt andershelemaal gek. als jullie me een zeur vinden gewoon zeggen hoor.
Het is inderdaad erg hoe andere mensen reageren. Een collega verwelkomde me terug en zei: Ach je hebt in ieder geval van de oudste kunnen genieten Tuurlijk op de dagen dat hij op het kdv was en bij oma omdat ik niks met hem kon doen, omdat ik anders weer meer ging spugen :x En mijn schoonzusje (zwanger worden lukt niet): ach ja, ik ben liever zo zwanger dan helemaal niet. En ik snap het ook wel, maar het doet wel pijn. En als je inderdaad een zwangere vrouw ziet die lekker aan het werk is enz..... Daar heb ik nog steeds heel erg moeite mee. @ krumfrum: je moet zeker je verhaal vertellen. Ik heb bij de eerste zwangerschap bij de psycholoog gelopen (het zat immers tussen de oren ) maar goed, ik kon daar in ieder geval mijn verhaal kwijt.
trouwens net zkh gebeld en gelukkig vonden ze me daar ook geen zeur. advies om zofran gewoon door te gebruiken ondanks dat het zo wisselend effect heeft. geniet van de momenten dat je niet misselijk bent en probeer terug te denken aan die momenten als je wel misselijk bent en over moet geven. en de normale adviezen eet je alleen wanneer je wilt en wat je binnen houd. liever 10x klein hapje per dag als 3 grote maaltijden. vrijdag controle bij de gyn (ben dan 10 wkn). ook gaf ze aan dat rond deze termijn de meeste vrouwen met hg psychisch het heel moeilijk hadden. en ja dat klopt dus wel in mijn geval. meiden, ga zo ff wat proberen te eten met mijn zoontje. en verder genieten van hem. tis de laatste dag dat ikhem thuis heb. vanaf morgen begint zijn schooltijd !!!
Naamgenootje wat fijn dat je graag een 4e wilt en het nog een keer aandurft! Respect hoor.. ik doe het je niet na. (heb je met alle 4 hg gehad trouwens?) Hier ook onbegrip destijds op het werk (vorige zwangerschap, heb nu ander werk waar ze veel begrip hebben) nou ben toen ook gekomen omdat het MOEST en ze zo'n druk op mij zetten, heb toen het hele toetsenbord ondergekotst, en toen was de boodschap duidelijk. Heb toen ook zonder verder gezeur thuis mogen blijven. Belle, die jaloezie is ook herkenbaar indd. Dat heb ik nog steeds. En tja dat psychische.. dat hoort er indd ook echt bij. Ik heb 1 moment gehad dat ik het er liefste niet meer was. Klinkt misschien overdreven maar ik was ook gestopt voor het zwanger zijn met AD en toen ik hg kreeg toen moest ik weer met die AD beginnen want zo slecht ging het .. het was echt teveel, ik kon gewoon niet meer.. Nu slik ik weer AD en gaat het beter. Maar dan krijg je natuurlijk weer die schuldgevoelens over de AD die je moet gebruiken tijdens de zwangerschap. Psychisch ging het hier heel goed tussen ongeveer 18 en 26 weken.. en toen weer slecht door het vele spugen. Nu gaat het de ene dag beter dan de andere.. (heel afhankelijk van het spugen en de misselijkheid) Maar psychisch ben ik echt niet mezelf. Nouja morgen een gesprek hierover met de gyn en natuurlijk de groeiecho. Ben erg benieuwd want zit er echt behoorlijk doorheen, de hele dag weer lopen spugen en mijn maag en keel doen behoorlijk pijn. Hoe ga ik dit nog 10 weken trekken? pfff...
Dank je wel naamgenoot. Ja heb bij allemaal HG gehad alleen bij de 2 dames in mindere maten dan bij me ventje. Dat ging zo ver dat ik hallucineerde.
ff ego berichtje: ik heb vanmorgen zelf mijn zoon naar school kunnen brengen op zijn 1e schooldag !!! helemaal trots op mezelf. zonder spuugbak (wel zwaar misselijk). kreeg wel een opmerking van een vader of ik niet ziek was, omdat ik zo bleek zag. over kwartiertje moet ik hem weer ophalen, ben erg benieuwd of dat net zo goed gaat.
wat goed van je krumfrum. ik had veel aan die bellypops dus als ik naar school ging had ik altijd een lolly in de mond als extra afleiding
Hoi dames, Heb even de vrijheid genomen om dit topic door te lezen. Zat namelijk met een aantal vragen en hier kan ik ze goed kwijt. Geen idee of het onder HG valt, maar begin steeds meer te twijfelen van wel... Ik heb nl. nu 2 weken emesafene zetpillen 2 x dgs 1. Deze werken sinds vorige week niet meer. Sinds 3 dagen komt letterlijk al mijn drinken er weer uit. Blijft gemiddeld 15 min binnen. Eten lukt mij nauwelijks, moet er echt moeite voor doen. Brood lust ik helemaal niet meer, dus eet nu zoveel mogelijk fruit en komkommer. Helaas komt het er 9 vd 10 keer weer uit. Huisarts al meerdere malen gebeld, die kan niets meer betekenen voor mij. Poli gynaecologie moeten bellen, die deden erg moeilijk maar mag morgen komen, wel met verwijsbrief. Ik voel me niet echt serieus genomen op deze manier. Hoe gaat het werk met jullie situatie om? Ik krijg dus continu mailtjes/telefoontjes van maandag begin je weer toch? Of kun je zelf je diensten even ruilen... Ziek is ziek lijkt mij, maar ik snap dat ze het druk hebben maar ze doen net of ik geen zin heb om te werken en dus mijn eigen problemen op moet lossen. Ik ben normaal een harde werker en werk ook fulltime, maar ik heb gewoon geen energie om iets te doen. De hond uitlaten kost al erg veel energie waarna ik echt moet rusten. Ik urineer ook erg weinig omdat er niets inblijft, urine is ook erg donker. Dus uitdroging is wel van sprake als het zo doorblijft gaan. Ik weet het zelf ook even niet meer soms.
ik denk dat het tijd is mopke om zo snel mogelijk contact op te nemen met je VK en het verhaal voor leggen. De huisarts kan nog meer medicatie voor schrijven voor je alleen zijn ze altijd wat huiverig.
Ik zou aan de bel trekken want ze moeten je urine nakijken om te kijken of je niet aan het uitdrogen bent en dat is sneller dan je denkt. Ik zou nu contact opnemen met je huisarts en of vk. Als je niets binnen houdt moeten ze direct actie ondernemen.
Mopke: raar dat zowel huisarts als gynaecologie zo afwachtend zijn. Ik ben zelf al 2x binnen 2 dagen uitgedroogd geraakt en daarom opgenomen geweest. Zoals Miesje zegt, het kan snel gaan. Sterkte!
Bedankt voor jullie reacties. Huisarts is vanmiddag afwezig, alleen voor spoedgevallen te bereiken. Ga de vk even bellen of zij nog advies heeft.
zeker vk bellen. het klinkt alsof je aan het uitdrogen bent. dan is opname zeer zeker nodig. hoop voor je dat je serieus genomen wordt meid !!! want dit is zo erg !!! ben zelf binnen 3 dagen ook uitgedroogd geweest en opname was toen ook nodig. sta nu goed onder controle gelukkig en iedereen neemt me serieus. ik zou echt bellen en blijven bellen. met mijn 1e werd het ook niet heel serieus genomen, maar ben toen ook blijven bellen steeds. en nu ook. vertrouw ik het niet hang ik in de telefoon met het zkh. eerste weken trouwens ook alles via huisarts gedaan tot het dus goed mis ging zoals met jou!! weet dat je hier je verhaal kwijt kunt en we er voor je zijn !!! ik ben hier ook ontvangen met een warme deken en vind het geweldig dat ik mijn verhaal kwijt kan. positief en negatief. het is gewoon erg moeilijk om zo zwanger te zijn.
meiden, hoe doen jullie dat met eten en drinken? ik vind het zo moeilijk om iets te drinken. met moeite 4 kopjes thee per dag, maar zou zo graag eens iets willen met meer smaak. water valt niet goed, ranja ook niet (al 10 verschillende soorten en smaken geprobeert). ook eten is gewoon nog niet mijn ding. lauw gaat al beter als koud (dus brood eerst ff in de magnetron of afbakbroodje ofzo). fruit werkt alleen mandarijn. mijn lijf schreeuwt om eten en vooral drinken. net als nu echt zo onwijs misselijk maar wat moet ik dan eten om het te laten zakken....
Wat lief dankjewel! Ik heb ook soms onbegrip van mijn man en dat is best vervelend. Ik heb de vk gebeld, zij wilde zich niet mengen in het traject maar raadde aan om het zkh te bellen. Na overleg moet ik langskomen zodat ze mijn urine na kunnen kijken en evt. de medicatie aan te passen. Misschien is het nodig dat ik een infuus krijg. Man gebeld, die werkt het dichtst bij huis en komt over een uurtje thuis. Heb nl. afgesproken dat ik rond 17 uur kom.